Στο Ναύπλιο τα Ιερά Λείψανα των τριών Αγίων από τη Μυτιλήνη

Στον ιερό ναό της Αγίας Τριάδος στην Πρόνοια Ναυπλίου πραγματοποιήθηκε η Υποδοχή των Ιερών Λειψάνων των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης από τη Μυτιλήνη την Τετάρτη 5 Ιουνίου 2024.

 Η παραμονή των λειψάνων θα είναι μέχρι την Κυριακή 16 Ιουνίου. Τα Ιερά λείψανα των εν Λέσβω μαρτυρησάντων, της Ιεράς Μητροπόλεως Μυτιλήνης, Ερεσσού και Πλωμαρίου, μεταφέρθηκαν για προσκύνημα στην Αργολίδα. 

 

Η υποδοχή των Ιερών λειψάνων έγινε παρουσία κλήρου και λαού στην είσοδο της πόλης και με λιτανεία μεταφέρθηκαν στον Ιερό ναό και τέθηκαν προς προσκύνηση. 

 Ο Άγιος Ραφαήλ, ο Άγιος Νικόλαος και η μικρή δώδεκα μόλις χρονών Ειρήνη μαρτύρησαν την ίδια μέρα με βασανιστικό θάνατο. Η εκκλησία μας τους ονόμασε αγίους και νεομάρτυρες. Η Κάρα και το μεγαλύτερο μέρος των Λειψάνων του Αγίου Ραφαήλ βρίσκονται στην Ιερά Μονή Αγίου Ραφαήλ στην Θερμή Μυτιλήνης.

Ακολούθησε πανηγυρικός εσπερινός. 

 Καθημερινά θα τελούνται οι εξής ακολουθίες:

07:15 Όρθρος και εν συνεχεία Θεία Λειτουργία
11:00 Ιερά Παράκληση των Αγίων
18:00 Ιερά παράκληση των Αγίων.

Την Πέμπτη 6 Ιουνίου και ώρα 19:00 θα τελεσθεί το Ιερό ευχέλαιο και εν συνεχεία θα πραγματοποιηθεί ομιλία υπό του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αργολίδος κ.κ. Νεκταρίου για τον Άγιο Εφράιμ τον κατουνακιώτη.

Την Παρασκευή 7 Ιουνίου και ώρα 21:00 θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία προς τιμήν των Αγίων μαρτύρων Ραφαήλ Νικολάου και Ειρήνης καθώς και της Αγίας μάρτυρος Καλλιόπης.

Εφημέριος Ιερού ναού Αγίας Τριάδος π. Κωνσταντίνος Σέρρος

Τα ιερά λείψανα των Αγίων νεοφανών μαρτύρων Ραφαήλ Νικολάου και Ειρήνης από την Ιερά Μητρόπολη Μυτιλήνης ευλογούν και αγιάζουν αυτές τις μέρες την Ιερά Μητρόπολη Αργολίδος. Με ιδιαίτερη χαρά, τιμή και ευλογία την Τετάρτη 5 Ιουνίου θα υποδεχτούμε τα ιερά χαριτόβρυτα λείψανα των Αγίων στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος στο Ναύπλιο όπου και θα παραμείνουν έως και την Κυριακή 16 Ιουνίου με καθημερινές ακολουθίες.

 

Με ιδιαίτερη συγκίνηση αναμένουμε την υποδοχή των ιερών λειψάνων στον ιστορικό Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος όπου με απόφαση του ίδιου του Καποδίστρια χτίστηκε το 1836 και κοσμεί αρχιτεκτονικά την Πρόνοια με το σχέδιο της να εντυπωσιάζει, καθώς είναι μονόχωρη βασιλική, σχέδιο που δεν το συναντάς εύκολα.

Τα ιερά λείψανα των αγίων, αγιάζουν τον τόπο και τα ενδύματα, ή τα αντικείμενα των αγίων είναι κι αυτά αγιασμένα. Όπως διαβάζουμε στις Πράξεις των αποστόλων η χάρη του Θεού διά της σκιάς του Αποστόλου Πέτρου καθώς επίσης και δια των μαντηλιών των Αποστόλων έκανε θαύματα. Αργότερα ο Θεός επιτελεί θαύματα με τα ενδύματα των αγίων, με το χώμα από τον τάφο τους, με τα προσωπικά τους αντικείμενα. Όλος ο χώρος αγιάζεται, όπου παραμένουν τα λείψανα των αγίων.

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει ότι και η σκόνη που είναι πάνω στα Ιερά λείψανα είναι αγιασμένη και θαυματουργεί, και άλλος άγιος θα μας πει πως και ο αέρας που ακουμπά στα άγια λείψανα είναι αγιασμένος. Αυτά τα ιερά λείψανα είναι ασυγκρίτως πολυτιμότερα απ’ όλους τους θησαυρούς του κόσμου.

Όπου λοιπόν φυλάσσονται ιερά λείψανα, υπάρχει ιδιαίτερη ευλογία του Θεού. Συχνά οι ευλαβείς προσκυνητές αντιλαμβάνονται ότι από τα ιερά λείψανα εκπέμπεται κάποια ιδιόμορφη και εξαιρετικά λεπτή και αισθητή σε όλους ευωδία. Είναι μία ένδειξη ότι ο άγιος ευαρέστησε το Θεό και ο Θεός τον τιμά, ότι ακούει τη δέησή του και τη μεσιτεία του.

Ο πιστός πλησιάζοντας τα λείψανα των αγίων, έχει τη γεύση του παραδείσου. Κατανύσσεται και παροτρύνεται να γνωρίσει καλύτερα τον άγιο, να μελετήσει το βίο του να παραδειγματιστεί και να τον δέσει πρότυπο στη ζωή του.

Τέλος, τα ιερά λείψανα είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της νέας ζωής που έφερε στον κόσμο ο Χριστός. Γι’ αυτό πρέπει να τα προσκυνούμε ευλαβικά, να τα ασπαζόμαστε προσευχητικά, να ζητούμε τη βοήθεια των αγίων μας, να αγωνιζόμαστε στην πνευματική μας ζωή, γιατί η άκτιστη χάρη του Θεού ενεργεί και διά των λειψάνων των αγίων, ανάλογα με την πνευματική μας κατάσταση, και να φροντίζουμε, με όλους τους τρόπους που έχει η εκκλησία μας, να γίνουμε και εμείς άγιοι, δηλαδή να κάνουμε το σώμα μας ιερό λείψανο, με τη χάρη του Θεού.

Εύχομαι ο πανάγαθος Θεός δια πρεσβειών των Αγίων μαρτύρων να μας ευλογεί και να δώσει δύναμη στα παιδιά και στους νέους ώστε να έχουν επιτυχία στην ζωή τους.

Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος, Ειρήνη

Οι Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη είναι σχετικά νέοι Άγιοι και μαρτύρησαν αμέσως μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως. Λίγα πράγματα ξέρουμε για την ζωή τους. Μόλις το 1959 ανακαλύφθηκε ο τάφος τους με θαυματουργό τρόπο στη Θέρμη της Λέσβου.
Με συνεχή οράματα, αποκαλύφθηκε ότι ανήκε στον Άγιο Ιερομάρτυρα Ραφαήλ, ο οποίος μαρτύρησε μαζί με τον Άγιο Οσιομάρτυρα Νικόλαο και την Αγία Ειρήνη. Ο τάφος και το λείψανο του Αγίου Νικολάου ανακαλύφθηκε στις 13 Ιουνίου 1960.

Ο Άγιος Ραφαήλ καταγόταν από τους Μύλους της Ιθάκης και γεννήθηκε το έτος 1410 μ.Χ. Το όνομά του ήταν Γεώργιος Λάσκαρης ή Λασκαρίδης και ο πατέρας του λεγόταν Διονύσιος. Πριν γίνει κληρικός ήταν στρατιωτικός. Σε ηλικία τριάντα πέντε ετών γνώρισε έναν γέροντα ασκητή, τον Ιωάννη. Κάποια Χριστούγεννα ο γέροντας κατέβηκε από σπήλαιό του, για να εξομολογήσει και να κοινωνήσει τους στρατιώτες και κήρυξε τον λόγο του Θεού. Τότε ο αξιωματικός Γεώργιος, όταν ο γέροντας κατέβηκε πάλι τα Θεοφάνεια, αποχαιρέτισε τους στρατιώτες και τον ακολούθησε.

Πρώτα έγινε μοναχός, μετά χειροτονήθηκε πρεσβύτερος,κατόπιν αρχιμανδρίτης και του πρωτοσύγκελους. Ο Άγιος Ραφαήλ αποκάλυψε ότι εστάλει από τον Οικουμενικό Πατριάρχη στην Εσπερία, στην πόλη της Γαλλίας που ονομάζεται Μορλαί.

Αυτά όλα έγιναν λίγο πριν από την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως. Ακόμη είπε ότι κήρυξε τον λόγο του Ευαγγελίου στην Αθήνα, στο λόφο που είναι το μνημείο του Φιλοπάππου.

Λίγα χρόνια πριν από την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, περί το έτος 1450 μ.Χ., ο Άγιος βρέθηκε μετά από περιπλανήσεις στην περιοχή της Μακεδονίας και μόναζε εκεί.

Κοντά στον Άγιο Ραφαήλ βρισκόταν εκείνο το διάστημα και ο Άγιος Νικόλαος. Ο Νικόλαος έγινε μοναχός και στη συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος.Λένε ότι ήταν θεσσαλονικεύς, αν και γεννήθηκε στους Ράγους της Μηδίας της Μικράς Ασίας.
Ωστόσο μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη.

Μόλις έπεσε η Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Τούρκων, ο Άγιος Ραφαήλ με την συνοδεία του κατέφυγε από το λιμάνι της Αλεξανδρουπόλεως, στη Μυτιλήνη. Εκεί εγκαταστάθηκε μαζί με άλλους μοναχούς στην παλαιά μονή του Γενεσίου της Θεοτόκου, μιά γυναικεία μονή χτισμένη στο λόφο Καρυές, κοντά στο χωριό Θέρμη. Ηγούμενος της μονής έγινε ο Άγιος Ραφαήλ.

Το έτος 1463 μ.Χ., όμως η Λέσβος έπεσε στα χέρια των Τούρκων, οι οποίοι συνέλαβαν τον Άγιο Ραφαήλ και τον Άγιο Νικόλαο, τη Μεγάλη Πέμπτη του ιδίου έτους. Ακολούθησαν βασανιστήρια και ο Άγιος Ραφαήλ εσφάγγει με πολύ σκληρό τρόπο.

Ο Άγιος Νικόλαος πέθανε μετά από βασανισμούς, από ανακοπή καρδιάς, δεμένος σε ένα δένδρο.

Μαζί με τους Αγίους μαρτύρησε και η μόλις δώδεκα χρονών νεάνιδα Ειρήνη, θυγατέρα του Βασιλείου, προεστού της Θέρμης. Οι Τούρκοι της έκοψαν το ένα χέρι και ακαμέσως μετά την έβαλαν σε ένα πιθάρι και την έκαψαν.

Έπειτα από θαυματουργικές υποδείξεις των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, έγινε γνωστή η ύπαρξη των λειψάνων τους και υποδείχθηκαν τα σημεία όπου βρίσκονταν οι τάφοι τους.

 

δειτε βίντεο