Η ιστορία του Μπιλάλ Αγά - Το πέρασμα από τη Μυτιλήνη
Χρόνος ανάγνωσης :
3'Για να φτάσει από το Χαλέπι της Συρίας στο Παρίσι, μέσω Μυτιλήνης, ο Μπιλάλ Αγά χρειάστηκε να ταξιδεύει επί τρεις μήνες με πλοίο, με τα πόδια, με τρένο, με νταλίκα και με ταξί. Του στοίχισε 2.250 ευρώ για να γλιτώσει από τον πόλεμο στη χώρα του.
Τον Νοέμβριο του 2013 ο Μπιλάλ έφυγε από τη Συρία με προορισμό την Κωνσταντινούπολη γιατί ήταν καταζητούμενος. "Συμμετείχα στις διαδηλώσεις για τη δημοκρατία και με φυλάκισαν τέσσερις φορές. Ήταν εύκολο να περάσω τα τουρκικά σύνορα" αφηγήθηκε ο ίδιος στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Ο 34χρονος Σύρος, πρώην υπάλληλος της Western Union στο Χαλέπι και πατέρας ενός παιδιού δύο ετών, ζει σήμερα στο Παρίσι αφου κατάφερε να εξασφαλίσει άσυλο στη Γαλλία.
"Γύρω στα μέσα Ιανουαρίου 2014 έφυγα από την Κωνσταντινούπολη με έναν διακινητή και πήγαμε κοντά στη Σμύρνη", συνέχισε. Ο στόχος του: το νησί της Λέσβου, απέναντι από τα τουρκικά παράλια.
"Πλήρωσα 1.000 ευρώ για να περάσω στην Ελλάδα. Φύγαμε γύρω στα μεσάνυχτα με ένα σκάφος 15 μέτρων. Ήμασταν 32 επιβάτες, μεταξύ των οποίων δύο παιδιά και μια έγκυος. Ορισμένοι είχαν πληρώσει 1.500 ευρώ. Κανείς μας δεν ήξερε πώς να κυβερνά το σκάφος. Η μηχανή του σταμάτησε μεσοπέλαγα. Καλέσαμε τους διακινητές στα κινητά τηλέφωνά τους. Καμία απάντηση. Ευτυχώς, ένας Σουδανός είχε τον τηλεφωνικό αριθμό ενός οργανισμού στον οποίο αναφέραμε τη θέση μας και μας έσωσε το ελληνικό λιμενικό", είπε ο Μπιλάλ.
Στις 5 το πρωί, ο Μπιλάλ αποβιβάζεται στη Λέσβο. "Η Μυτιλήνη, είναι η Ευρώπη. Για μένα, είναι η ωραιότερη πόλη του κόσμου", λέει χαρακτηριστικά.
Οι πρόσφυγες έμειναν για μία εβδομάδα σε ένα κέντρο κράτησης όπου εκπρόσωπο της Ύπατης Αρμοστίας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες τους εξήγησαν τα δικαιώματά τους.
"Φύγαμε για την Αθήνα. Μπορούσαμε να βρούμε κατάλυμα για 5 ευρώ τη νύχτα αλλά εγώ αισθανόμουν νευρικός, υπήρχαν πολλοί μετανάστες. Έτσι σκέφτηκα να πάω στο Παρίσι. Η Γαλλία είναι πολιτισμένη χώρα, μου είχαν πει ότι η Σουηδία είναι πιο φιλόξενη αλλά για μένα, το Παρίσι παραμένει πάντα Παρίσι".
Έτσι, η οδύσσεια του Μπιλάλ συνεχίστηκε: φτάνει αρχικά στη Θεσσαλονίκη και από εκεί φεύγει με τα πόδια, μαζί με άλλους 15 ανθρώπους, για την ΠΓΔΜ. "Μπήκαμε τη νύχτα. Ένας Πακιστανός μας έδειχνε τον δρόμο. Κάποιες φορές βαδίζαμε μέχρι και 20 ώρες συνεχώς. Διασχίσαμε πεδιάδες, χαράδρες. Ήταν πολύ δύσκολο. Κοιμήθηκα στο δάσος ενώ έβρεχε".
Τον Μπιλάλ και τους συντρόφους του ανέλαβε από εκεί ένα δίκτυο που ο ίδιος τους χαρακτηρίζει "διακινητές ανθρώπων". Επιβιβάστηκαν σε μια νταλίκα για να διασχίσουν τη Σερβία χωρίς να βγουν έξω, χωρίς να δουν πώς μοιάζει η χώρα. "Όταν μας κατέβασαν ήμουν εντελώς αποπροσανατολισμένος, βρισκόμασταν ήδη στην Κροατία. Είδα μια πινακίδα που έγραφε Ζάγκρεμπ. Η ομάδα μας χωρίστηκε κι εγώ συνέχισα συντροφιά με έναν άλλο Σύρο".
Φτάνοντας στη Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας, οι δυο φίλοι προσπάθησαν να συνεχίσουν για την Αυστρία με το τρένο όμως τους σταμάτησαν στα σύνορα.
"Μας κράτησαν για τρεις ημέρες και μετά μας άφησαν να φύγουμε, λέγοντάς μας να περάσουμε την επομένη για να ζητήσουμε άσυλο. Ο σύντροφός μου έμεινε, εγώ συνέχισα τον δρόμο μου. Έβρισκα την πορεία μου με το GPS του κινητού τηλεφώνου (...) Έδωσα 70 ευρώ σε ένα ταξί και με πήγε στο Τριέστε. Από εκεί, πήρα το τρένο για το Μιλάνο. Είχα δει στον χάρτη ότι μια από τις πρώτες πόλεις της Γαλλίας μετά τα σύνορα ήταν το Μοντάν και βρήκα ένα λεωφορείο που πήγαινε εκεί ", συνέχισε.
Ο Μπιλάλ έφτασε στο Μοντάν ενώ χιόνιζε και πήγε κατευθείαν στην αστυνομία όπου ζήτησε άσυλο. "Ένας Τυνήσιος κρατούμενος έκανε τον διερμηνέα από τα αραβικά. Μου πήραν αποτυπώματα και τα μεσάνυχτα με άφησαν να φύγω. Ζήτησα από τους αστυνομικούς να με κρατήσουν σε ένα κελί για τη νύχτα γιατί δεν είχα πού να πάω... Κοιμήθηκα εκεί και την επομένη πήρα το τρένο για το Παρίσι όπου έφτασα στις 18 Φεβρουαρίου 2014".
Σύμφωνα με την οργάνωση "Γραμμές Μεταναστών" οι πρόσφυγες καταβάλουν κατά μέσο όρο 2.000 ευρώ για να φτάσουν από την Ανατολική Μεσόγειο στη Δυτική Ευρώπη. Για το ταξίδι Χαλέπι-Παρίσι σε τρεις μήνες ο Μπιλάλ έδωσε συνολικά 2.250 ευρώ.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
