Εκατοντάδες κόσμου στην απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Λέσβου (φωτο)
Εκατοντάδες κόσμου παραβρέθηκε στην απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Λέσβου, στην πλατεία Σαπφούς, η οποία και ολοκληρώθηκε πριν λίγη ώρα.
Στην συγκέντρωση χαιρέτησαν η Σοφία Καζαμία εκ μέρους της Πρωτοβουλίας Αναπληρωτών, ο Στρατής Κόμβος γενικό γραμματέας της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου και ο Νίκος Χρυσάφης μέλος του ΝΤ ΑΔΕΔΥ Λέσβου.
Την κεντρική ομιλία έκανε ο Μπάμπης Ντινενής, γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Λέσβου.
Στη συνέχεια και κάτω από βροχή συνθημάτων ακολούθησε πορεία η οποία κατέληξε στη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, όπου και παραδόθηκε το πλαίσιο αιτημάτων.
Να σημειωθεί πως στην πλατεία είχαν τοποθετηθεί ειδικές σημάνσεις για να κρατούνται οι αποστάσεις ενώ και κατά την πορεία τηρούνταν τα μέτρα προστασίας.
Η ομιλία του Μπάμπη Ντινενή
Συναδέλφισες συνάδελφοι
135 χρόνια έχουν περάσει από την αιματοβαμμένη πρωτομαγιά του Σικάγο. Εδώ και πάνω από ένα αιώνα χιλιάδες εργαζόμενοι πλήρωσαν με το αίμα τους και την ζωή τους για το δικαίωμα στο 8ωρο, να μην δουλεύουν ήλιο με ήλιο, για ζωή με δικαιώματα. Η πρωτομαγιά είναι μέρα σύμβολο για την παγκόσμια εργατική τάξη, βαμμένη με το αίμα εκατομμυρίων εργατών που έδωσαν τη ζωή τους, αγωνίστηκαν για την κατάργηση εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Δεν είναι απλά μια κινητή αργία όπως προσπάθησε να περάσει η ηγεσία της ΓΣΕΕ μαζί με την κυβέρνηση, που απλά κόλλησαν της μέρες με τις αργίες του Πάσχα προσπαθώντας να αποσιωπήσουν την πραγματική ουσία του εορτασμού αυτής της ημέρας, κάνοντας ουσιαστικά απεργία από τα χωριά τους, και στις μεγάλες πόλεις συγκεντρώσεις 5 ή 10 ατόμων. Τον εορτασμό της εργατικής πρωτομαγιάς τον αποφασίζουν τα εργατικά συνδικάτα και ΟΧΙ οι συμβιβασμένοι και οι υπηρέτες της αστικής τάξης και των κυβερνήσεων. Αυτοί που χωρίς ντροπή λέγανε πριν κάτι χρόνια ότι οι απεργίες έφαγαν τα ψωμιά τους, ότι δεν βγαίνει τίποτα από αυτές. Θέλουν τους εργαζόμενους να μην παλεύουν, να μην διεκδικούν.
Ο καλοταϊσμένος συνδικαλιστικός μηχανισμός των εργατοπατέρων που στέκεται δίπλα στα αφεντικά και το πολιτικό προσωπικό τους, έχει να επιδείξει αξιοσημείωτο έργο για λογαριασμό τους: Έχει βάλει πλάτη στα μέτρα που κατακρεούργησαν μισθούς, συντάξεις, Κοινωνική Ασφάλιση, εργασιακά δικαιώματα, ακόμα και στο απεργιακό δικαίωμα.
Θέλουν τα συνδικάτα μηχανισμούς προώθησης της στρατηγικής των μονοπωλίων, της υπηρέτησης με κάθε τρόπο της ανταγωνιστικότητας, της μείωσης του μισθολογικού κόστους. Να υπηρετούν όλοι οι εργαζόμενοι αυτούς τους στόχους χωρίς αντιδράσεις, να υπάρχει σιγή νεκροταφείου.
101 χρόνια έχουν περάσει στη χώρα μας από την νομοθετική κατοχύρωση του οχταώρου, και σήμερα, η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να τον καταργήσει.
Η ιστορία βέβαια με το διήγημα για το δεκάωρο δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία στην εργατική τάξη. Εδώ και πολλά χρόνια το αντεργατικό οπλοστάσιο που χρησιμοποιούν όλες οι κυβερνήσεις ακολουθώντας πιστά τις κατευθύνσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ, άνοιγε το δρόμο για δεκάδες ανατροπές στα εργασιακά.
Η ευελιξία που δίνεται αυτή τη στιγμή στο κεφάλαιο με μια σειρά μέτρα για την διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, μόνο υπέρ των ίδιων των εργαζομένων δεν είναι όπως θέλει να παρουσιάσει η κυβέρνηση. Όταν οι κυβερνήσεις μιλάνε για μέτρα υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων, ο ΣΕΒ και οι μεγαλοεπιχειρηματίες τρίβουν τα χέρια τους. Μήπως υπέρ των εργαζομένων είναι η κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας; Ειδικά με τον νέο νόμο έκτρωμα όπου εντάσσονται επιπλέον κλάδοι όπως των μεταφορών, Δηλαδή συνάδελφοι, οι εργαζόμενοι στις μεταφορές που σε όλη την περίοδο της πανδημίας έζησαν στο πετσί τους την εντατικοποίηση της εργασίας, θα καλούνται πλέον για να βγει όπως λέμε η δουλειά να εργάζονται και τις Κυριακές.
Οι κατευθύνσεις και οι προσταγές του κεφαλαίου που οδηγούν στην κατάργηση δικαιωμάτων μας, ανατρέπονται μόνο με οργανωμένο αγώνα. Η οργανωμένη ταξική φωνή των εργατών εδώ και έναν αιώνα ήταν που οδήγησε στην θέσπιση του 8ωρου και πολλών άλλων κατακτήσεων. Την οργανωμένη ταξική φωνή βέβαια θέλουν να την αποσιωπήσουν εδώ και χρόνια με την θέσπιση δεκάδων αντεργατικών νόμων. Με το ηλεκτρονικό φακέλωμα των σωματείων, την δισχαίρηνση όρων για την προκήρυξη απεργιών προσπαθούν να περάσουν σιγή νεκροταφείου στα σωματεία.
Εμείς το βροντοφωνάζουμε για να το ξέρουν καλά, όσους νόμους και αν περάσουν, τα σωματεία και οι διεκδικήσεις των εργαζομένων δεν θα μπουν στο γύψο.
Τρανό παράδειγμα είναι και εδώ στο νησί μας, όταν ο αυταρχισμός της κυβέρνησης έφτασε στο να κάνει απόβαση με τα ΜΑΤ, να χτυπήσει τον λεσβιακό λαό με αύρες και χημικά, και σαν να μην έφτανε αυτό, αφού τα μαζέψανε και φύγανε μετά τον τριήμερο απεργιακό ξεσηκωμό, προσπάθησαν να σύρουν στα δικαστήρια συντοπίτες μας, εκδικητικά, αφού δεν τους πέρασε το να στήσουν νέα δομή εγκλεισμού προσφύγων και μεταναστών.
Η λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ δεν είναι παράγοντας ‘ειρήνης και σταθερότητας όπως ευαγγελίζονται κυβερνήσεις και φιλονατοϊκά κόμματα. Τα είδαμε και με το κυπριακό το ‘74. Το βλέπουμε και σήμερα που η ολοένα και βαθύτερη συμμετοχή της χώρας μας σε τέτοιους μηχανισμούς κάνει την χώρα μας ένα μεγάλο και αβύθιστο αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ όπως έλεγε και ο αμερικάνος πρέσβης.
Αεροπλανοφόρο που θα κουβαλάει πλέον μέχρι και πυρηνικά όπλα στην πυριτιδαποθήκη του, αυτές τις συμφωνίες κάνανε οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια!
Και τα όπλα αυτά πού καταλήγουν; Να δολοφονούν τους λαούς της Συρίας, της Παλαιστίνης, του Αφγανιστάν και άλλους για τα συμφέροντά τους.
Μας θέλουν συνυπεύθυνους για τα αιματοκυλίσματα στην περιοχή της Μεσογείου, για τα εγκλήματα τους. Ξεριζώνουν τους λαούς από τις πατρίδες τους. Έχουν μετατρέψει το αιγαίο σε θάλασσα νεκρών, και τα νησιά μας σε φυλακές κέντρα κράτησης των ξεριζωμένων.
Από την άλλη καλλιεργούν το ρατσισμό και την ξενοφοβία, απέναντι στους πρόσφυγες που οι ίδιοι ξερίζωσαν από τα σπίτια τους.
Αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο πριν 135 χρόνια, έγινε πράξη με αγώνες και διεκδικήσεις της εργατικής τάξης. Με αγώνες που μας εμπνέουν εδώ και πάνω από εκατό χρόνια, που ύψωσαν το μπόι της τάξης μας πάνω από τους εκμεταλλευτές της, να κάνουμε πράξη το φετινό σύνθημα της πρωτομαγιάς. Τα κέρδη τους – οι νεκροί μας, να βαδίσουμε με θάρρος και αισιοδοξία στο δρόμο της ανατροπής!
Κάλους αγώνες και καλή πρωτομαγιά.
