«Είναι δύσκολο να ζεις» λέει ο δεκατετράχρονος Καρίμ στη ζωγραφιά που μας άφησε σε έναν τοίχο της «Αγκαλιάς».
Ναι είναι δύσκολο, μικρέ μου φίλε.
Ο καθένας από εμάς σε αυτόν τον πλανήτη έχει έγνοιες.
Άλλος αν έχει ανοίξει το paypal για να παραγγείλει την καινούρια μάσκαρα, άλλος για το αν έγινε καλή η σαλάτα με το μπαλσάμικο και άλλος αν θα βρει νερό σήμερα να πιεί ή κάτι να φάει ή μέρος να κοιμηθεί. Και αν το σκεφτείς, καλέ μου Καρίμ, αυτές οι διαφοροποιήσεις στις ανθρώπινες έγνοιες αλλάζουν με βάση το αν είχες την τύχη να γεννηθείς σε ετούτο το μέρος ή σε εκείνο, εκατό χιλιόμετρα πιο ανατολικά.
Σκέφτομαι πάλι όσους χάθηκαν στο Φαρμακονήσι.
Ξεγελώ τον εαυτό μου και λέω, τουλάχιστον δυσκολίες για αυτούς δεν υπάρχουν πια. Σε αυτήν την ατέλειωτη εναλλαγή δυσκολιών που λέγεται ζωή, δεν υπήρξε ποτέ κανένα ουσιαστικό έλεος για τους κατατρεγμένους.
Καλή τύχη φιλαράκο στα όσα σου μέλλονται.
Γιώργος Τυρίκος Εργάς
