Διαχρονικές τραγο-ιστορίες στη Μυτιλήνη...

Ο Μουσταφά αγάς Κουλαξίζης, ο ναζίρης (ανώτατος διοικητής) της οθωμανικής Λέσβου και των απέναντι ακτών στα χρόνια της επανάστασης του 1821 έμεινε στην ιστορία για τρία πράγματα:

- Για το ρόλο του στη διάρκεια της επανάστασης που είχε σαν αποτέλεσμα οι Ρωμιοί κάθε άλλο παρά να πάρουν μέρος σε αυτήν 

- Για τα δημόσια έργα του, ανάμεσα τους και το Γενί τζαμί της Μυτιλήνης στη σημερινή οδό Ερμού που έχτισε στα 1828 και στέκει ακόμα όρθιο παρά τα κατά καιρούς διάφορα σε βάρος του, που πράξαμε εμείς οι «νεομυτιληνιοί».

- Και για… τον τράγο του! Το οικόσιτο ζωάκι του μεγάλου αγά που κυκλοφορούσε στο δρόμο και ουδείς τολμούσε να το πειράξει. Ακόμα κι αν έτρωγε από τα πανέρια των μανάβηδων της αγοράς ρωμέϊκης και τούρκικιας. Είχε δώσει βέβαια εντολή ο Κουλαξίζης πως όποιος μανάβης πάθαινε ζημιά από τον τράγο του να πήγαινε στο σαράι να πληρωνόταν για δαύτη. Ποιος τολμούσε όμως να πάει στο σαράι και να πει πως ο πολυαγαπημένος του άρχοντα τράγος, του είχε κάνει ζημιά; Κάπως έτσι ο τράγος κυκλοφορούσε ανά τας οδούς και τας ρίμας της πόλεως κάνοντας… ότι γούσταρε. Κάπως έτσι και σήμερα στη Μυτιλήνη «τράγος του Κουλαξίζη» αποκαλείτε όποιος έχει γενικώς το ακαταλόγιστο σε συνδυασμό με το ακαταδίωκτο. 

Πώς και τα θυμήθηκα όλα αυτά θα ρωτήσετε… Και με το δίκιο σας. Σήμερα το λοιπόν Σαββάτο 11 Φεβρουαρίου το πρωί, στην πόρτα του Γενί τζαμί νασου… ο τράγος του Κουλαξίζη. Ωραίος μαύρος και γυαλιστερός με τα στριφογυριστά του κέρατα και το πλούσιο γενάκι του. Πλην όμως μετεμψυχωμένος σε Μήτρο! Και δεν είναι πια και του Κουλαξίζη αγά. Είναι το ζωάκι του συμπαθούς συμπολίτη μας που ζει σε μια παράγκα έξω από την πόλη έχων για χίλιους μύριους λόγους αυτός, το ακαταλόγιστο… Στέκει εκεί με τον τράγο του, περιμένοντας για ένα πιάτο φαί που μοιράζει από παρακείμενο μαγαζί ο Δήμος. 

Δύσκολοι καιροί για αγάδες μα και για τους τράγους τους…

 

 

Στρατής Μπαλάσκας / Δημοσιογράφος