Την τελευταία του πνοή άφησε χθες ο Γιάννης Τριανταφύλλου. Ο αγαπητός και ξεχωριστός συμπατριώτης μας (από την Άγρα Λέσβου) αν και «χτυπημένος» από πολύ μικρός από μια πολύ σπάνια-κληρονομική ασθένεια (30 με 40 περιπτώσεις ανά εκατομμύριο κατοίκους), την αιμορροφιλία, υπήρξε ένας πραγματικός μαχητής της ζωής που αγωνιζόταν πάντοτε για τα δικαιώματα του ανθρώπου και του λαού. Ήταν ένας από τους επτά που πριν από 30 περίπου χρόνια δημιούργησαν το Αναπηρικό Κίνημα και δικαίως αποτέλεσε την έμπνευση και τον πρωταγωνιστή στο πρώτο διήγημα του συμπατριώτη μας Γιώργου Καμβυσέλλη, «Πρώτυπα ζωής».
Το βιβλίο του «Αιμορροφιλία-αίμα-αιμοδοσία-στάση ζωής» υπήρξε μια μαρτυρία του Γολγοθά που πέρασε σε όλη του τη ζωή και μια ακτινογραφία μιας άγνωστης ασθένειας αλλά και μια διέξοδο, μια πρόταση ζωής-στήριγμα σε εκείνους που άμεσα ή έμμεσα τη βιώνουν. Από το 1975 που ανακατεύτηκε με το σύλλογο της Άγρας μέχρι και σήμερα υπήρξε πραγματικός στυλοβάτης του συλλόγου από όλες τις θέσεις τις οποίες υπηρέτησε με αποκορύφωμα τη θέση του προέδρου που τον τίμησαν και τον εμπιστεύθηκαν πολλάκις οι συγχωριανοί του. Όλα του τα βιώματα και την έρευνα για την ιστορία του χωριού του την κατέγραψε στο δίτομο έργο του ΑΓΡΑ ΛΕΣΒΟΥ. Μαζί με την αγάπη και τη φροντίδα του για το χωριό του στήριζε την πνευματική ανάπτυξη, πολιτιστική συνέχεια και ορθολογική εξέλιξη όλου του τόπου μας, της Λέσβου. Ήταν κοντά στις δραστηριότητες συλλόγων και της ΟΛΣΑ, η οποία ως ελάχιστο φόρο τιμής τον βράβευσε για το σύνολο του πνευματικού του έργου το Δεκέμβρη του 2009 μαζί με τον εξίσου σημαντικό Λέσβιο συγγραφέα Άρη Ταστάνη, στο πλαίσιο των τιμητικών εκδηλώσεων για τα δέκα χρόνια του θανάτου του Μίλτη Παρασκευαΐδη.
Τότε ο αγαπητός Γιάννης είχε πει και γράψει στο βιβλίο εντυπώσεων της έκθεσης για τον Μίλτη: «Οι άνθρωποι του πολιτισμού όταν τιμούν προσωπικότητες που ανάλωσαν τη ζωή τους για έναν καλύτερο κόσμο μέσα από την προσωπική τους στάση και μέσα από το πλούσιο καλλιτεχνικό και πνευματικό τους έργο, συμπορευόμενοι με τους αγώνες του λαού μας, τότε υπάρχει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον του τόπου τούτου. Συγχαρητήρια στην ΟΛΣΑ.»
Τέτοια εποχή πέρσι, απερχόμενος πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου του, έγραφε μεταξύ άλλων στο περιοδικό τους «Η Άγρα, χθες-σήμερα- αύριο»: «Δεν υπήρξα αλάθητος, γιατί λάθη δεν κάνουν μόνο όσοι κρίνουν και δε συμμετέχουν. Ακόμα, παρά τη μακρόχρονη συμμετοχή μου στα κοινά και τις τιμητικές διακρίσεις σε επίπεδο του νησιού μας και της πατρίδας μας, δεν είμαι σε θέση να κρίνω την όποια προσφορά μου. Εκείνο όμως που μπορώ να πω με βεβαιότητα, είναι πως μέσα από αυτή την πορεία σφυρηλάτησα τις αρχές μου για μία κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο....»
Αγαπητέ μας Γιάννη καλό σου ταξίδι....
Μας δίδαξες το ήθος, την υπομονή, την αγωνιστικότητα.... Να σαι καλά εκεί που θα σαι...παρέα με τους άλλους "απόδημους" συμπατριώτες, μακριά από τα αγαπημένα μας χώματα της Λέσβου.... ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ…. Σχέσεις ζωής... Αιμορροφιλία θέληση για ζωή.
