To πρώτο μετάλλιο για την Ελλάδα - Χάλκινος ο Ηλιάδης
Το πρώτο της μετάλλιο πανηγυρίζει η Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, με τον Ηλία Ηλιάδη που νίκησε στον τελικό των ρεπεσάζ της κατηγορίας των -90 κιλών τον Βραζιλιάνο Τιάγκο Καμίλο με Yuko από δύο παρατηρήσεις (shido) και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο.
Η πορεία του Ηλία Ηλιάδη προς την δόξα.
Ο Ηλίας Ηλιάδης έγινε «χρυσός» Ολυμπιονίκης πριν κλείσει τα 18 του χρόνια και μάλιστα σ' ένα άθλημα, που η Ελλάδα δεν έχει παράδοση, το τζούντο. Ο Ηλίας Ηλιάδης γεννήθηκε το 1986 στην Αχμέτα της Γεωργίας, ενώ το 2002 πήρε την ελληνική υπηκοότητα και εντάχθηκε στον Φίλιππο Αμύνταιου. Με το ταλέντο του και τη ρώμη του, δημιούργησε μέσα σε δύο χρόνια, ένα σπάνιο βιογραφικό για την ηλικία του και μια πλούσια συλλογή μεταλλίων, από μεγάλες διοργανώσεις.
Αγωνιζόμενος στην κατηγορία των -73 κιλών, το 2002 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εφήβων και λίγο καιρό αργότερα το χάλκινο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων και το χρυσό στο Βαλκανικό Νέων. Την επόμενη χρονιά πήρε το χρυσό στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο Νέων και πάλι το χρυσό στο Βαλκανικό.
Στις αρχές του 2004 άλλαξε κατηγορία και πέρασε στα -81 κιλά, αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει τις επιτυχίες του, καθώς κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ανδρών. Και όταν ήρθε η ώρα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, μπήκε στο τατάμι με μοναδικό σκοπό να κατακτήσει το πιο σημαντικό μετάλλιο απ' όλα. Το κατάφερε, κερδίζοντας τον ένα αντίπαλο μετά τον άλλο. Αρχικά αντιμετώπισε τον Αυστραλό Μόργκαν Έντικοτ Ντέιβις και χρειάστηκαν μόλις τρία λεπτά για να τον αποκλείσει με ippon. Στη συνέχεια αναμετρήθηκε με τον Αργεντινό Αριέλ Σγκάνγκα, ο οποίος 1,5 λεπτό πριν από το τέλος, αποχώρησε τραυματίας κι ενώ ο Ηλίαδης κέρδιζε στα σημεία. Στα προημιτελικά χρειάστηκε λίγος περισσότερος χρόνος, για να κάμψει την αντίσταση του Κορεάτη Γιουνγκ Βου Κβον, όμως τον κέρδισε στην παράταση με Koka.
Απέμεναν δύο αγώνες μέχρι την τελική νίκη και τη δόξα. Και στους δύο, δεν του πήρε περισσότερο από τρία λεπτά για να νικήσει τους αντιπάλους του και μάλιστα με ippon. Αρχικά στον ημιτελικό τον Ρώσο Ντμίτρι Νοσόφ και στη συνέχεια στον τελικό τον Ουκρανό Ρόμαν Γκόντιουκ. Ήταν η στιγμή, που ο Ηλίας Ηλιάδης περνούσε στο πάνθεον των «χρυσών» Ολυμπιονικών, αφήνοντας το ασημένιο μετάλλιο στον Νοσόφ και το χάλκινο να το «μοιράζονται» ο Γκόντιουκ και ο Βραζιλιάνος Φλάβιο Κάντο.
Το 2004 αναδείχθηκε κορυφαίος τζουντόκα της Ευρώπης από την EJU. Τα επόμενα χρόνια πρόσθεσε κι άλλους τίτλους στο βιογραφικό του. Το 2005 και το 2007 κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ενώ στο ενδιάμεσο (2006) πήρε κι ένα χρυσό στο Ευρωπαϊκό Νέων. Το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε και στους Μεσογειακούς Αγώνες του 2005.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008 ήταν ο σημαιοφόρος της ελληνικής ομάδας, όμως η παρουσία του σταμάτησε στον πρώτο αγώνα, καθώς στην κατηγορία των -90 κιλών ηττήθηκε με Ippon από τον Ολλανδό Μαρκ Χουϊζίνγκα. Επανήλθε δυναμικά κι έτσι δύο απανωτές χρονιές, το 2010 και το 2011 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα, το 2009 το χάκλινο και το 2011 το χρυσό στο Ευρωπαϊκό, το 2009 το χρυσό στους Μεσογειακούς Αγώνες, το 2010 αναδείχθηκε για δεύτερη φορά κορυφαίος Ευρωπαίος αθλητής του τζούντο, ενώ το 2011 κορυφαία αθλητική προσωπικότητα του τζούντο στην Ευρώπη.
Επί βρετανικού εδάφους έφτασε στη δεύτερη Ολυμπιακή διάκριση της καριέρας του, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στους 30ους Ολυμπιακούς Αγώνες, με απολογισμό τέσσερις νίκες σε πέντε αγώνες.
