Στο στρατό όταν ήταν να επισκεφτεί κάποιος υψηλόβαθμος, καθαρίζαμε και γυαλίζαμε τη βιτρίνα, "όσα έβλεπε η πεθερά" που λέμε, μέχρι να έρθει, να δει και να ξεκουμπιστεί. Όλοι ξέραμε οτι αυτός ήξερε: κάτω από το επιφανειακό γυάλισμα δαπέδων και όπλων επικρατεί η σαπίλα.
Σήμερα στην επίσκεψη Τσίπρα- Φάινμαν κάτι τέτοιο έγινε, δυστυχώς. Εξαφανίσαμε πρόφυγες, γυαλίσαμε τα λιμάνια, γεμίσαμε τα καράβια. Γυαλίσαμε τη βιτρίνα. Με ποιανού εντολή; Μια παλιά συνήθεια δουλοπρέπειας και υποκρισίας η οποία δεν έχει νόημα.
Από διεθνείς ομάδες μας είπαν πως ακόμα και το τουρκικό (;) λιμενικό έκανε επαναπροωθήσεις λέμβων με πρόσφυγες πίσω στη Τουρκία για να μην φτάσουν στα βόρεια παράλια. Ορισμένα πράγματα είναι συμβολικά τόσο φορτισμένα που δεν μπορείς να τα αγνοήσεις.
Πολλοί έσπευσαν να συναντηθούν με τους πρωθυπουργούς. 'Αλλοι που χρόνια πασχίζουν και άλλοι που κυνηγούν τις κάμερες. Να τους πουν ή απλά να φανούν. Στην Αγκαλιά το πρωί είχαμε πάνω από 150 άτομα ενώ από βραδύς πάνω από 500. Δεν γυαλίσαμε την βιτρίνα. Δεν πρόκειται να γκρινιάξω.
Μόνο θα ήθελα να πω δημόσια αυτό που θα ήθελα να ψιθυρίσω στο αυτί του κ. Τσίπρα, του ανθρώπου που στήριξα κάποτε. Δίχως εμπάθεια, δίχως να επιδοθώ σε ακροβατικές ρητορίες θα του έλεγα απλά : Μη συνδέσεις το όνομά σου με τη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Μην έχεις στη συνείδησή σου τα εγκλήματα που έκανε και θα κάνει η Ευρώπη εναντίων αθώων. Και πάλι σκύβω το κεφάλι και σκέφτομαι πόσο αφελής είμαι. Δεν με έχει ανάγκη ο Τσίπρας και ο κάθε Τσίπρας. Δεν έχει ανάγκη τα λόγια μου ούτε τα φωναχτά ούτε τα ψιθυριστά, ούτε στο καλό ούτε στο κακό. Όλοι ξέρουν καλά τι σημαίνουν οι επιλογές τους. Οπότε καλύτερα που δεν βρεθήκαμε αν και μας είχαν πει οτι είναι πιθανό. Ισως πάλι να του έλεγα κάτι άλλο : όπως με βρήκες δίπλα σου, θα με βρεις απέναντί σου. Μα και αυτό το ξέρει.
Τελικά το μόνο που μετράει είναι να αντέξουμε λίγο ακόμα, να ταϊσουμε κανέναν ακόμα, να γιατροπορέψουμε κανέναν ακόμα. Και να κάνουμε τις σωστότερες κάθε φορά επιλογές μέχρι να αποδειχθούν πως ήταν λίγο ή πολύ λάθος. Έτσι φτιάχνεται η μικρή μας ιστορία.
Γιώργος Τυρίκος Εργάς
