Το προσωπικό της δακοκτονίας στη Λέσβο
Σε λίγες ημέρες θα έρθει ξανά στην επικαιρότητα το θέμα της δακοκτονίας στη Λέσβο. Φέτος δεν έχουμε θέματα με ενστάσεις και διαμάχες ανάμεσα σε εργολάβους καθώς ο ανάδοχος του διαγωνισμού για τα επόμενα 3 χρόνια είναι η κοινοπραξία των εταιρειών «Δόμηση Αιγαίου» (εκπρόσωπος Γιάννης Μακρής) και «Χαράλαμπος Παπαδέλλης & ΣΙΑ Ο.Ε» (εκπρόσωπος Χαράλαμπος Παπαδέλλης) Είναι η πρώτη φορά που είχαμε διαγωνισμό για 3 χρόνια και όχι ετήσιο. Αυτό σίγουρα επιτρέπει τον καλύτερο σχεδιασμό τόσο για τις υπηρεσίες της Περιφέρειας όσο και τους εργολάβους. Τουλάχιστον δεν έχουμε καθυστερήσεις στην έναρξη.
Όμως το έργο της δακοκτονίας αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Στο παρόν άρθρο θα αναφερθούμε στο σπουδαιότερα πρόβλημα. Το θέμα της επιλογής του προσωπικού. Θεωρητικά η επιλογή ανήκει στην κοινοπραξία που έχει αναλάβει το έργο. Ο αγώνας όμως για να βρεθεί ικανό και επαρκές προσωπικό είναι κοινός τόσο από την κοινοπραξία των εταιρειών όσο και από τη Δ/νση Αγροτικής Οικονομίας της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου.
Στα ελαιοκομικά χωριά της Λέσβου αν κάποιος αναζητήσει προσωπικό για τη δακοτκονία συναντάν δύο αντιδράσεις α) η δακοκτονία είναι οικογενειακή υπόθεση αφού κάθε Αρχιεργάτης παίρνει στο συνεργείο του συγγενικά πρόσωπα β) το ημερομίσθιο είναι τόσο μικρό που δεν αξίζει να μπλέξεις με φάρμακα. Η πρώτη αντίδραση θα μπορούσε να ανατραπεί με την απαγόρευση να έχει ο Αρχιεργάτης στο συνεργείο του συγγενικά άτομα. Υπήρξαν στο παρελθόν περιπτώσεις που εκτός από τον Αρχιεργάτη δούλευε στο συνεργείο η σύζυγος και τα δύο παιδιά του. Οικογενειακή υπόθεση που δυσκολεύει και τον έλεγχο! Η δεύτερη αντίδραση έχει να κάνει με την άγνοια σχετικά με τις αμοιβές της δακοκτονίας. Αν υπολογιστεί ο καθαρός χρόνος εργασίας τότε το ημερομισθίο στη δακοκτονία δεν είναι και το χειρότερο. Εδώ πρέπει να γίνει μια καμπάνια ενημέρωσης σε κάθε χωριό. Υπάρχει κόσμος που θέλει να δουλέψει.
Μια άλλη σημαντική παράμετρος στην προσπάθεια εύρεσης κατάλληλου προσωπικού είναι οι ίδιοι οι παραγωγοί. Σε κάθε χωριό πρέπει να κληθούν οι ιδιοκτήτες ελαιοτριβείων και 2-3 μεγαλοπαραγωγοί που έχουν μεγάλες εκτάσεις και να τους ζητηθεί η ενεργή συμμετοχή. Αυτή η συμμετοχή μπορεί να είναι είτε με εργασία δική τους είτε με επίβλεψη των εργασιών. Ο ρόλος τους μπορεί να είναι καθοριστικός καθώς έχουν εκτάσεις σε πολλές περιοχές και απασχολούν και δικό τους προσωπικό που θα μπορούσε να είναι και προσωπικό δακοκτονίας.
Με τους τρόπους αυτούς και θα αυξηθεί ο κοινωνικός έλεγχος και θα ενταχθεί στη δακοκτονία προσωπικό που έχει κάθε λόγο να έχουμε μια επιτυχημένη δακοκτονία.
