Αμπέλια - Τοπικές ποικιλίες της Λέσβου (2ο μέρος)

Καταγραφή και μελέτη από τους : Κατερίνα Δούμα, Γεωπόνος Αλέξανδρος Γαλανίδης, Περιβαλλοντολόγος

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΠΙΚΩΝ ΠΟΙΚΙΛΙΩΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕΝΩΝ ΔΕΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΑΜΠΕΛΟΥ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ AGRISLES

Η μελέτη έγινε με τη συνεργασία του Περιφερειακού Ταμείου Ανάπτυξης Βορείου Αιγαίου υπό την επίβλεψη της καςΤσίγγου Ραλλού, επιστημονικής υπεύθυνης του έργου.

2ο μέρος ΑΜΠΕΛΙΑ της ΛΕΣΒΟΥ

Κατά τη διάρκεια της έρευνας εντοπίστηκαν 20 διαφορετικές ποικιλίες αμπελιού σε 13 διαφορετικές περιοχές ( βλέπε Πίνακας). Συστηματική καλλιέργεια παρατηρείται για την ποικιλία Καλλονιάτικο ή Χυδεριώτικο όπου καταγράφηκαν 60 στρέμματα στην περιοχή των Χυδήρων και άλλα 10 στρέμματα στην περιοχή της Αρίσβης .

Το Καλλονιάτικο αμπέλι ωριμάζει στα μέσα με τέλη Αυγούστου. Οι αποδόσεις ανέρχονται στα 1000 κιλά το στρέμμα, με αποδόσεις σε κρασί κατά 60%, δηλαδή 600 λίτρα κρασί.
Ο καρπός έχει χρώμα ροζ, πυκνό τσαμπί που φτάνει περίπου στο μισό κιλό. Η ρόγα είναι μεγάλη και ψιλόφλουδη. Χαρακτηρίζεται ως ιδιαίτερα προσαρμοσμένο στις εδαφικές συνθήκες της περιοχής και συνήθως εφαρμόζεται μικρή ποσότητα κοπριάς». Είναι ευάλωτο στις βροχοπτώσεις κατά τον Απρίλιο και Μάιο, όπου το καθιστούν ευαίσθητο στον περονόσπορο και στο ωίδιο. Η ευδεμίδα δεν το επηρεάζει σημαντικά. Συνολικά ωστόσο, αναφέρεται ότι «δεν έχει ιδιαίτερες ανάγκες σε ψεκασμούς» και το σύνολο των εκτάσεων είναι υπό καθεστώς βιολογικής καλλιέργειας. Δίνει κόκκινο κρασί, ξηρό, με πολλά αρώματα. Οι παραγωγοί των Χυδήρων μπολιάζουν τη συγκεκριμένη ποικιλία πάνω σε Αμερικάνικο υποκείμενο που προμηθεύονται από συγκεκριμένο φυτώριο στο Άργος. Το σύνολο των παραγωγών φαίνεται ιδιαίτερα συνδεδεμένο με τη συγκεκριμένη ποικιλία, αναδεικνύοντας την ανάγκη για τη διατήρησή της κυρίως λόγω της υψηλής προσαρμοστικότητάς της στον τόπο.
Στην περιοχή της Ερεσού και της Άγρας εντοπίστηκε το Ερί καράς ή Ντελί καράς ή Φω-κιανό, οινοποιήσιμο (για κόκκινο κρασί) αλλά και βρώσιμο σταφύλι. Ωριμάζει στα μέσα Σεπτέμβρη. Χαρακτηρίζεται ως πολύ παραγωγική ποικιλία με μεγάλο πυκνό τσαμπί, πολλές μαύρες ρόγες με χονδρή φλούδα και κουκούτσια. Τα φύλλα του χαρακτηρίζονται ιδιαίτερης ποιότητας. Απαιτεί καλά στραγγισμένα χώματα, έχει ελάχιστες απαιτήσεις σε υγρασία και είναι ανθεκτικό σε ασθένειες και εχθρούς.
Σε πολλές περιοχές εντοπίστηκαν αναρριχώμενες ποικιλίες όπως το Αγέρατο, ο Αγούμαστος, τα Βουδόματα, το Εφτάκιλο, το Καρυδάτο ή Αντριάνι και ο Σιδερίτης. Οι ποικιλίες αυτές χαρακτηρίζονται από υψηλή απόδοση, είναι ιδιαίτερα προσαρμοσμένες στις εδαφοκλιματικές συνθήκες και παρουσιάζουν ιδιαίτερη αντοχή τόσο σε έντομα και ασθένειες, όσο και μετασυλλεκτικά.

Διαβάστε εδώ το πρώτο μέρος