Η Γαβριέλα Βατή έφερε στην Λέσβο την άνθιση του γαμήλιου τουρισμού
ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΑΝΣΥ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
Εξαιρετικό αφιέρωμα από την ιστοσελίδα travel.gr
Όταν κάποιος εργάζεται στον τομέα της διαφήμισης, τα πάντα μπορούν να γίνουν πηγή έμπνευσης για το concept που καλείται να δημιουργήσει. Τα πιο ανατρεπτικά concept, όμως, μόνο η ζωή μπορεί να τα συλλάβει.
Μπορεί η Γαβριέλα Βατή να λάμβανε το ένα βραβείο μετά το άλλο για τις ευρηματικές ιδέες της στον τομέα της διαφήμισης, όμως, η ζωή έμελλε να γράψει για εκείνη ένα σενάριο που η φαντασία της δεν μπορούσε να δημιουργήσει. Έγινε πραγματικότητα το καλοκαίρι του 2008, όταν η ίδια μαζί με τον σύζυγο και τον γιο της, ξεκίνησαν μια νέα ζωή στη Μυτιλήνη. Η Γαβριέλα Βατή άφησε την Αθήνα και επέστρεψε στον τόπο καταγωγής της φέρνοντας άνθιση. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η αγάπη της για τα λουλούδια κατάφερε να χτίσει σταδιακά μια νέα μορφή τουρισμού στη Λέσβο. Τον γαμήλιο τουρισμό. Αφηγείται στο Travel.gr τις διαδρομές που ακολούθησε για να καταφέρει να υλοποιήσει το όνειρό της και να το ζει κάθε μέρα.
«Γεννήθηκα στη Μυτιλήνη. Έζησα εδώ μέχρι τα 18 μου. Μετά έφυγα για σπουδές στην Αθήνα και στην Αγγλία στον τομέα του Marketing. Μετά τις σπουδές, επέστρεψα και πάλι στην Αθήνα και έζησα για 8 χρόνια. Εργαζόμουν σε διαφημιστικές εταιρείες, ήμουν κειμενογράφος. Μόλις γέννησα τον γιο μου, τα άφησα όλα πίσω και ήρθα εδώ. O λόγος που με οδήγησε να επιστρέψω, ήταν καθαρά η μητρότητα. Αγαπούσα πολύ τη δουλειά μου και ακόμα την αγαπώ. Μου αρέσει να γράφω, με γοητεύει ο κόσμος της δημιουργίας. Είμαι ανήσυχο πνεύμα. Στον τομέα της διαφήμισης, είχα βρει το «στοιχείο» μου. Η ζωή στην πόλη μου άρεσε. Παρακολουθούσα όλα τα δρώμενα και μου άρεσε να ασχολούμαι με οτιδήποτε νέο υπήρχε στο κομμάτι της τέχνης.
Η διακόσμηση του γαμήλιας δεξίωσης δια χειρός Γαβριέλας/ Photo: Όλγα Σαλιαμπούκου
Η Γαβριέλα αγκαλιά με το ζευγάρι που βοήθησε να πραγματοποιήσει τον γάμο των ονείρων του στη Λέσβο/Photo: Κωνσταντίνος Σταματέλλης
«Γαβριέλα, θες να παραιτηθούμε και να γυρίσουμε πίσω;»
Μόλις διαπίστωσα ότι η μητρότητα είναι μια άλλη «δουλειά» που κινητήριος δύναμή της είναι η ωμή αγάπη για το παιδί σου, δεν μπορούσα να συμβαδίσω άλλο με τη δουλειά. Επέστρεψα στη Μυτιλήνη στο τέλος του 2008. Ήρθα πριν την κρίση καθότι ο σύζυγός μου, είχε δει ότι ερχόταν. Εργαζόταν και εκείνος στην Αθήνα, στον τομέα των επιχειρήσεων. Ήρθαμε στο νησί για διακοπές με τον γιο μας, που τότε ήταν 3 μηνών, και μου είπε «Γαβριέλα, δεν πάμε να παραιτηθούμε και να γυρίσουμε πίσω;» και η απάντησή μου ήταν «Παναγιώτη είσαι καλά;». Εργαζόμουν σε θέση Senior Copywriter και αμειβόμουν πολύ καλά. Είχα αποσπάσει βραβεία και διακρίσεις, ταξίδευα στο εξωτερικό. Συνεχώς εξελισσόμουν.
Για να είμαι ειλικρινής δεν έβλεπα την κρίση να έρχεται. Οταν μου πρότεινε ο σύζύγός μου να επιστρέψουμε, αμέσως κινητοποιήθηκα, χωρίς δεύτερη σκέψη. Γυρίσαμε πίσω, έχοντας πάρει την απόφαση να πούμε αντίο στην ζωή μας στην Αθήνα. Αναρωτιόμουν τι θα κάναμε στο νησί και ο σύζυγός μου, θυμάμαι να μου δίνει κουράγιο. Παρά το ότι μου έλεγε ότι έχουμε τους γονείς μας στο νησί, εγώ δεν ήθελα να πάω να μείνουμε όλοι μαζί. Το έκανα τελικά για 3 μήνες, γιατί δεν είχαμε σπίτι ούτε εγώ, ούτε ο σύζυγός μου. Έπειτα, ενοικιάσαμε.
Η Γαβριέλα επί το έργον/Photo: Κωνσταντίνος Σταματέλλης
Η Φύση γίνεται το πιο ειδυλλιακό σκηνικό/Photo: Κωνσταντίνος Σταματέλλης
Μια ζωή από την αρχή
Λίγο καιρό μετά, ο σύζυγός μου βρήκε δουλειά, σε ταξιδιωτικό γραφείο. Εγώ εργάστηκα στον τομέα τουρισμού Μολύβου, ως ιδρυτικό μέλος. Επιστρέφοντας πίσω και βλέποντας τι ελλείψεις υπήρχαν, σε συνδυασμό με τις προσλαμβάνουσές μου, την διορατικότητα και την αγάπη μου για το όμορφο, θέλησα να λάβω δράση. Ευτυχώς δημιουργήθηκε μια ικανή ομάδα από επαγγελματίες, με ωραία μαγιά, και αποφασίσαμε να στήσουμε μια δική μας εταιρεία για να προβάλλουμε τον τόπο μας, κάνοντας μια μεγάλη έρευνα που κράτησε πάνω από 2 χρόνια πάνω στις δυνατότητες που έχει η Λέσβος ως εναλλακτικό νησί. Πλέον, έχουμε πάνω από 300 μέλη σε όλη τη Λέσβο. Θέλω να δημιουργήσουμε εμείς τις τάσεις. Έχουμε τις γνώσεις και τα εργαλεία. Πρέπει να αφήσουμε και κάτι στα παιδιά μας. Όταν γυρίσαμε πίσω δεν σκεφτήκαμε τι θα αποκτήσουμε εμείς, αλλά τι θα αφήσουμε στο γιο μας και πλέον και στην κόρη μας.
Φεύγοντας από την Αθήνα και αφήνοντας πίσω όλους τους φίλους μας, αναρωτιόμασταν τι θα έκαναν τα παιδιά μας στο χωριό, μιας και δεν υπήρχαν ευκαιρίες για δραστηριότητες. Τα παιδιά έπαιζαν ποδόσφαιρο στο χώμα, προπέρσι έγινε γκαζόν και τώρα θα γίνει και ταρτάν. Πλέον, υπάρχουν και ευκαιρίες για ενασχόληση με τη μουσική. Τα παιδιά μου πηγαίνουν σε μουσικό σχολείο.
πηγη:
