9η Μαΐου: 75 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών και Λέσβιοι Αγωνιστές που εξοντώθηκαν από τον άξονα

Μπορεί  η  Λέσβος  να  ελευθερώθηκε  από  τα  γερμανικά  στρατεύματα  κατοχής  την Κυριακή  10  Σεπτέμβρη  1944  μετά  από  1225  μαρτυρικές  μέρες  σκλαβιάς, πείνας,  βασανισμών, εκτελέσεων…,  αλλά  ο  πόλεμος με  πολλές  δεκάδες  εκατομμύρια  νεκρούς συνεχίστηκε  στο  Ανατολικό  και  στο  Δυτικό  Μέτωπο της Ευρώπης  για  οκτώ  μήνες  ακόμα,  μέχρι  την  οριστική  υποταγή  της  Γερμανίας στα  Σοβιετικά, Αμερικάνικα και Αγγλικά  Στρατεύματα και  την  Συνθηκολόγησή  της  την  9^η  Μάη  1945.                                                        

Σε  παλιότερες αναρτήσεις αναφερθήκαμε  στους  590  Λέσβιους  που  έχασαν  τη ζωή  τους  από  την  28^η  Οκτώβρη 1940 έως  την  9^η  Μάη  1945,  μεταξύ  αυτών  δε  291  Συντοπιτών μας που  εξοντώθηκαν από τους Ναζί κατακτητές ( Με  κατάλογο  ονομάτων  που  κατέγραψε από διάφορες πηγές  ο  ερευνητής  Γιώργος  Γαλέτσας ).  -Χιλιάδες ακόμα  πέθαναν  στο  Νησί  μας  σε  άθλιες  συνθήκες διαβίωσης  από  πέινα  και  ασθένειες  χωρίς  φάρμακα  και  περίθαλψη.( Βέβαια  υπήρχαν  και  οι  ντόπιοι  συνεργάτες των κατακτητών, που  υπηρετούσαν το  εγκληματικό καθεστώς ).

  -Στα  Τσαμάκια  εκτελέστηκαν  42  Συμπατριώτες  μας, καθώς  και 249  Αγωνιστές της  Αντίστασης    εξοντώθηκαν  εκτός  Λέσβου  ενταγμένοι  στις  οργανώσεις  ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ-Όμηρος-Μπουμπουλίνα,κ.λ.π.                    

–-Πιο άτυχοι στάθηκαν  οι  συμπατριώτες  μας  που  είχαν μεταφερθεί και φυλακισθεί  στα  ναζιστικά  στρατόπεδα  εξόντωσης  στη Γερμανία  και  την  Αυστρία.    Όσοι  κατάφεραν    σαν  φαντάσματα να  επιζήσουν,    τις  τελευταίες  μέρες  που  το  τέρας ξεψυχούσε  (στριμωγμένο  ανάμεσα  στο  Σοβιετικό  και  τον Αμερικανοεγγλέζικο στρατό)  και  ενώ  τα ναζιστικά στρατόπεδα  διαλυόταν, βρέθηκαν  να  τους  θερίζουν  τα  λυσσασμένα  σκυλιά των SS  που  υποχωρούσαν.  Γλύτωσαν  περίπου  400  Λέσβιοι  κρατούμενοι, που  οι  περισσότεροι  γύρισαν  στην  Ελλάδα. 

Ανάμεσά  τους  δύο εν ζωή  Συντοπίτες  μας,  (που  στωικά  διηγούνται  τη  φρίκη  που  έζησαν),  ο  ΓΙΑΝΝΗΣ  ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ  από  το  Σκαλοχώρι  που  έκλεισε  τα  100  στις  15 Γενάρη  2020  και ο  ΑΝΤΩΝΗΣ  ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ από το Σκουτάρο  γεννηθείς  σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφά  του το 1922 (Σ.Σ. ο ίδιος δηλώνει ότι γεννήθηκε το 1917 ),   που δίνει  το δικό του  παρόν  στις  παρελάσεις.                                                     

ΜΝΗΜΗ  εναντίον  της  ΛΗΘΗΣ  που  αφήνει  χώρο  στον  μεταμφιεσμένο  Νεοναζισμό και Νεοφασισμό, να  παρουσιάζονται    δήθεν  σαν  διέξοδοι, στα  μεγάλα οικονομικά και  κοινωνικά  προβλήματα.                                                                                                                      

<<…Τι  κρύβει  μες΄τα  δόντια  του  το  ξαίρω,  όταν μου  δίνει  γελαστός  το  χέρι …>>.