Ξανά και δυνατά το "Go Back" από τη Μυτιλήνη

Μια εμβληματική, διδακτική ως σήμερα, στιγμή για την ιστορία της Λέσβου και όχι μόνο, ανέδειξε η μαζικότατη εκδήλωση της ΤΟ Λέσβου του ΚΚΕ, στο κατάμεστο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα και θέμα «80 χρόνια Go Back - Ετσι νικάει ο λαός!».

Ο μεγάλος λαϊκός ξεσηκωμός που έγινε τα Χριστούγεννα του 1944 απέτρεψε την κατάληψη του νησιού από τα βρετανικά στρατεύματα, αυτό που έμεινε στην ιστορία ως «Go Back», ένα σύνθημα που ομόθυμα ο λαός του νησιού βροντοφώναξε υπερασπιζόμενος τη λευτεριά του, που είχε κατακτήσει με σκληρούς αγώνες, οργανωμένος στο ΕΑΜ, στον ΕΛΑΣ και στην ΕΠΟΝ με την καθοδήγηση του ΚΚΕ και εκφράζοντας έτσι την αλληλεγγύη του στον λαό της Αθήνας που λίγες μέρες πριν είχαν ματοκυλίσει οι Βρετανοί.

Την εκδήλωση άνοιξε η Χριστίνα Μπέλλα γραμματέας της ΤΕ  Λέσβου, ενώ παραβρέθηκαν ο Π. Μεντρέκας μέλος της Γραμματείας της ΚΕ, η βουλευτής του ΚΚΕ στο νησί Μαρία Κομνηνάκα, ο πρώην ευρωβουλευτής Στ. Κόρακας, οι δημοτικοί σύμβουλοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στο Δήμο Μυτιλήνης Νίκη Τσιριγώτη και Π. Αυγουστίδης, οι δημοτικοί σύμβουλοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στο δήμο Δυτικής Λέσβου Γ. Συκας, Θ. Κλομιδιωτης, Α. Πάντακος και Γ. Συκας, οι περιφερειακοί σύμβουλοι με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Αγλαια Κυρίτση και Γ. Αμπατζής, οι αντιπεριφερειάρχες Αν. Αντωνελη και Δ.  Κουρσουμπας.

Στο χώρο λειτουργούσε έκθεση φωτογραφικού και πρωτότυπου υλικού που συγκέντρωσε μεγάλο ενδιαφέρον, ανάμεσα τους ένα απ' τα σπαθιά που υψώθηκαν κατά των Βρετανών, ένα χωνί της ΕΠΟΝ κ.α., ενώ προβλήθηκε βίντεο αφιερωμένο στο «Go Back» με εξιστόρηση των όσων διαδραματίστηκαν εκείνα τα κρίσιμα τέσσερα μερόνυχτα που στεφανωσαν νικητή τον οργανωμένο λαό της Λέσβου.

Ολα τα ντοκουμέντα αποτύπωναν την αντοχή και τη δύναμη ενός λαού που μέσα στη φτώχεια του και το κρύο περιφρουρούσε για ημέρες την προκυμαία με πέτρες, φτυάρια και αξίνες στα χέρια, πίσω από οδοφράγματα, εμποδίζοντας την αποβίβαση, φωνάζοντας «δεν σας θέλουμε» - «Go Back». Ενός λαού αποφασισμένου να αποτρέψει την απόβαση και το κατάφερε!!!

Η εκδήλωση έκλεισε με μουσικό αφιέρωμα από τους Μυρσίνη Κουτσκουδή-Βουρλή φωνή, Μάριο Λέλεκα μπουζουκι και φωνή, Μηνά Παπανικολάου πλήκτρα, Ισίδωρο Παπαγεωργίου μουσική επιμέλεια, κιθάρα και φωνή. Το μουσικό σχήμα δημιουργήθηκε από τους έμπειρους αυτούς μουσικούς για τις ανάγκες της εκδήλωσης. Ακούστηκαν αντάρτικα και ρεμπέτικα της εποχής εκείνης, συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη και βεβαίως ξεχώρισαν και κέρδισαν τις εντυπώσεις τρία τραγούδια σε λεσβιακή διάλεκτο που δημιουργήθηκαν με αφορμή το Go back με σατυρικό περιεχόμενο, για να ψυχαγωγούν τους Μυτιληνιoύς αλλά και να ρίξουν το ηθικό των αντιπάλων. 

Παραθέτουμε την ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα:

Με αυτή τη μεγάλη εκδήλωση απόψε εδώ στη Μυτιλήνη, τιμάμε το θρυλικό Go back του λαού της Λέσβου. Φωτίζουμε τις ηρωικές σελίδες της ιστορίας αυτού του τόπου που έγραψε ο λαός του, όταν πριν από 80 χρόνια, τα Χριστούγεννα του 1944 ξεσηκώθηκε και κατάφερε να αποτρέψει την κατάληψη του νησιού από τα βρετανικά στρατεύματα. Απόψε ζωντανεύουν ξανά αυτές οι συγκλονιστικές εικόνες, όπου χιλιάδες λαού πλημμυρίζουν την προκυμαία της Μυτιλήνης, φωνάζουν συνθήματα και καταφέρνουν τελικά να στείλουν πίσω τους Βρετανούς στρατιώτες.

Σε όλους όσοι επιδιώκουν να σβηστεί από τη μνήμη του λαού της Λέσβου το θρυλικό GO BACK, τους λέμε καθαρά: Ματαιοπονείτε. Το ίδιο λέμε και σε όλους όσοι ρίχνουν λάσπη, στην ΕΑΜική Αντίσταση, στο GO BACK, στον ηρωικό αγώνα του ΔΣΕ, στον κύριο αιμοδότη τους, το ΚΚΕ. Το μόνο που θα τους μείνει στο τέλος, είναι τα λερωμένα χέρια, που δεν ξεπλένονται με τίποτα.

Οι παλιότεροι το γνωρίζουν, ας το μάθουν και οι νεώτεροι. Η ιστορία που έγραψε ο ίδιος ο λαός με την πάλη του και με το αίμα του δε λερώνεται. Οι μεγάλοι αγώνες, οι λαϊκοί ξεσηκωμοί όπως το GO BACK, που δημιούργησαν, εδώ στη Λέσβο, οι παππούδες και οι γιαγιάδες σας, κανείς δεν μπορεί να τους λερώσει, να τους αμαυρώσει γιατί είναι χαραγμένοι στη συλλογική μνήμη του λαού. Γιατί έχουν συνέχεια. Γιατί τα μηνύματά τους είναι ζωντανά. Γιατί τα πολύτιμα διδάγματά τους αποτελούν οδηγό για το πως ο λαός θα βγει νικητής από τις νέες θύελλες που σπέρνει το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης και των πολέμων.

Οι καταφρονεμένοι σήκωσαν το κεφάλι, γνώρισαν τη δύναμή τους και έγραψαν αμέτρητες σελίδες ηρωισμού

Ο λαός μας, κόντρα στην ηττοπάθεια, τον ψευτορεαλισμό, την υποταγή των άλλων, τα έβαλε στην τριπλή κατοχή με τη φασιστική Ιταλία, τη Βουλγαρία και τη ναζιστική Γερμανία, συγκρούστηκε και με τους ντόπιους συνεργάτες τους και βγήκε νικητής. Πολέμησε με όλα τα μέσα, με το όπλο και το τραγούδι, με διαδηλώσεις και απεργίες, με χωνιά και παράνομες εφημερίδες, με θέατρο, με πολιτισμό.

Μέσα στην πολύ δύσκολη αγωνιστική δράση, ο απλός εργάτης, ο αγρότης, η γυναίκα, ο νέος, έγινε ατρόμητος μαχητής, έχοντας μόνο λίγα, παλιά όπλα στα χέρια του. Οι καταφρονεμένοι σήκωσαν το κεφάλι, γνώρισαν τη δύναμή τους και έγραψαν αμέτρητες σελίδες ηρωισμού, έγιναν δημιουργοί ενός πρωτόγνωρου και έγραψαν αμέτρητες σελίδες ηρωισμού, έγιναν δημιουργοί ενός πρωτόγνωρου φαινόμενου, διαμορφώνοντας λαϊκούς θεσμούς διοίκησης και εξουσίας.

Η ιστορία της ταξικής πάλης μας διδάσκει ότι σε συνθήκες μεγάλων ανατάσεων και επαναστατικής κατάστασης, γεννιούνται όργανα άμεσης λαϊκής συμμετοχής και δράσης. Αυτό στα χρόνια της κατοχής συντελέστηκε στις περιοχές που ελευθέρωνε ο ΕΛΑΣ.

Στη Λέσβο, από το καλοκαίρι του '44, πριν φύγουν οι Γερμανοί, άρχισαν να ανθίζουν οι λαϊκοι θεσμοί, όπως η λαϊκή δικαιοσύνη που λειτουργούσε στον Μανταμάδο και οι λαϊκές συνελεύσεις στα χωριά για την εκλογή επιτροπών που φρόντιζαν για τον επισιτισμό.

Το απελευθερωτικό κίνημα στο νησί πήρε μεγάλη ορμή με την εξέγερση που έγινε στο λεκανοπέδιο της Καλλονής στις 23 Ιουνίου 1944. Απ' αυτό το σημείο κι ύστερα, κανένας κατοχικός και συνεργάτης δεν μπορούσε να σταθεί στα χωριά. Η χωροφυλακή μαζεύτηκε στην πόλη ενώ οι Γερμανοί δεν τολμούσαν να ξεμυτίσουν. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως όλη η ύπαιθρος έγινε ΕΑΜική. Η Ελεύθερη Λέσβος με έδρα την Αγία Παρασκευή μεγαλουργεί. Στα χωριά γίνονται συνελεύσεις. Οι παράνομες εφημερίδες του ΕΑΜ, των άλλων οργανώσεων, του ΚΚΕ διαβάζονται ελεύθερα. Ο ΕΛΑΣ μετατρέπεται σε τακτικό στρατό, το 22ο Σύνταγμα λίγο αργότερα ελευθερώνει τον Αη Στράτη. Η λαϊκή δικαιοσύνη λειτουργεί και απολαμβάνει της εμπιστοσύνης όλων.

Σε αυτή την πρωτόγνωρη και νέα κατάσταση, βρήκε τη Λέσβο η μέρα της λευτεριάς. Στις 10 Σεπτέμβρη του '44 ο λαός δεν σταματά να γιορτάζει, βουλιάζει η προκυμαία από λαό. Στις 12 Σεπτέμβρη μέσα σε επευφημίες μιλάει ο μητροπολίτης Μυθήμνης Διονύσιος, πρόεδρος του ΕΑΜ, ο Απόστολος Αποστόλου, ο Σταμάτης Καβαδίας. Ο τόπος όμως σείστηκε, γράφουν ο Κεμερλής και ο Πολυχρονιάδης, όταν ο Βαγγέλης Γιοσμάς, γραμματέας της οργάνωσης Λέσβου του ΚΚΕ μίλησε για λαϊκή κυριαρχία και σαν άμεσο στόχο τη λαϊκή δημοκρατία.

Ο λαϊκός άνθρωπος δεν ήθελε πια να ζει όπως παλιά, τα όνειρά του οι προσδοκίες του δε χωρούσαν πια στην παλιά τάξη πραγμάτων. Με τις οργανώσεις του και την άμεση συμμετοχή του είχε ήδη αρχίσει για λόγους επιβίωσης να ελέγχει μέρος της παραγωγής, να δεσμεύει για όφελός του το στοκ από τις μεγάλες αποθήκες και τα εργοστάσια. Δεν εμπιστευόταν πια τους αστούς πολιτικούς που ήταν οι απόντες του αγώνα, ενώ τους συνεργάτες των κατακτητών τους είχε πάρει στο κυνήγι.

Οι περισσότεροι τίμιοι αξιωματικοί του στρατού είχαν ενταχθεί στον ΕΛΑΣ, τίμιοι αγωνιστές όπως οι Σκούφος, Τσακίρης, Καπάτος, ο Ευλαμπίου - διοικητής του 22ου Συντάγματος της Λέσβου και άλλοι.

Διαβάζουμε στα γραπτά του Απόστολου Αποστόλου, γραμματέα του ΕΑΜ Λέσβου τότε, και δημάρχου της Μυτιλήνης για πολλές τετραετίες:

«Το νησί γνώρισε και έζησε την κυριαρχία του ΕΑΜ, που ξεκινούσε κεφάτο και ρωμαλέο, να καταργήσει τον παλιό, αμαρτωλό και φθαρμένο κόσμο και να δημιουργήσει τον καινούριο κόσμο... Και έβρισκε ανταπόκριση. Οι λαϊκές μάζες έδειχναν διάθεση να ενστερνιστούν τις καινούριες ιδέες και αποκάλυπταν τους θησαυρούς, που έμειναν απωθημένοι στα βάθη της ψυχής τους. Είναι καλός ο άνθρωπος. Γίνεται κακός, όταν καταπιέζεται και πνίγεται στις αναθυμιάσεις του σάπιου, που βρίσκεται ολόγυρά του ....»

Το «Go Back» έδειξε το τι μπορεί να κάνει ο λαός όταν είναι οργανωμένος και αποφασισμένος

«Ηταν πολύ όμορφες εκείνες μέρες... μα δεν προλάβαμε να τις χαρούμε...» γράφει ο ποιητής.

Οι αστικές δυνάμεις που πια ενώθηκαν μπρος στον μεγάλο εχθρό - λαό, αδίστακτες, όταν επέστρεψε το φευγάτο πολιτικό τους προσωπικό με τη συνοδεία των Βρετανών και στηριγμένες στα όπλα τους, έβαλαν μπροστά το σχέδιο, που ήταν με κάθε τρόπο και μέσο να πάρουν πάλι και να σταθεροποιήσουν την εξουσία τους. Για να το πετύχουν αυτό έπρεπε να υποταχθεί ή να εξοντωθεί το ΕΑΜικό κίνημα και το ΚΚΕ, να αφοπλιστεί ο ΕΛΑΣ, να καταργήσουν τους λαϊκούς θεσμούς.

Είναι γνωστό το πως φτάσαμε στη μεγάλη αναμέτρηση του Δεκέμβρη του 1944. Φυσικά, δεν μπορούσαν να μη βάλουν στο στόχαστρό τους και την λεύτερη Λέσβο. Αμέσως μετά την απελευθέρωση έστειλαν εδώ ως γενικό διοικητή Αιγαίου τον Μπουρδάρα μαζί με χωροφύλακες, όμως σύντομα αναγκάστηκαν να τα μαζέψουν και να φύγουν. Δεν τους σήκωνε ο τόπος με τίποτα. Χρειάστηκε να γίνει ειδική κυβερνητική σύσκεψη στην Αθήνα για την κατάσταση στη Λέσβο, με τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου έξαλλο να βρίζει τον λεσβιακό λαό.

Ο Δεκέμβρης του '44 βρίσκει τον λαό της Λέσβου, οργισμένο με όσα διαδραματίζονται στην Αθήνα και σε επαγρύπνηση. Ηδη αρχές του μήνα έχουμε δυο δολοφονημένους ΕΠΟΝιτες στον Ασώματο. Ετσι την Κυριακή, παραμονή Χριστουγέννων δεν τον πιάσανε στον ύπνο. Από τα χαράματα η φρουρά της πολιτοφυλακής είδε τα βρετανικά πολεμικά καράβια να πλησιάζουν.

Ξεχωριστή ήταν και η συμβολή του Παναγιώτη Γώγου, Γραμματέα της οργάνωσης Αιγαίου του ΚΚΕ, ο οποίος εκτελέστηκε το 1949, που έδρασε αστραπιαία. Από τις 6.30 στην προκυμαία, έτρεξε αμέσως στο συνοικισμό, πήρε το χωνί από τα γραφεία της ΕΠΟΝ και άρχισε να ξεσηκώνει την προσφυγογειτονιά.

Σε λίγο όλοι ήταν επί ποδός πολέμου. Κηρύχτηκε απεργία και το ηλεκτρικό εργοστάσιο σταμάτησε. Ολοι κατεβαίνουν στην προκυμαία απέναντι στα πλοία. Ο λαός αντί να αιφνιδιαστεί ο ίδιος, αιφνιδίασε αυτός τους εισβολείς. Τα χωριά άρχισαν να ανταποκρίνονται στο συναγερμό και να πλημμυρίζουν την πόλη. Η κάθοδος των βασανισμένων αγροτών που σμίγανε με την εργατιά της πόλης, με τους βιοπαλαιστές της ήταν ένα μεγάλο πανηγύρι και πολεμικός χορός συνάμα.

Ηταν τόσο μεγάλος ο ξεσηκωμός, τέτοιο το πάθος και η αποφασιστικότητα, η αυτενέργεια του λαού που φαίνεται ότι ξάφνιασε ακόμα τα στελέχη του ΚΚΕ και του ΕΑΜ που τον κάλεσαν. Ετσι εξηγείται το άρθρο της Ελεύθερης Λέσβου στις 26 Δεκέμβρη που με ενθουσιασμό γράφει: «Τι λεβέντης λαός είσαι συ! Είσαι φωτιά! Είσαι ατσάλι! Η ματιά σου σπαθί η κραυγή σου κεραυνός!»

Τέτοιο λαό βρήκανε στη Λέσβο οι Βρετανοί ιμπεριαλιστές που έτρεχε και τον βρίσκανε μπροστά τους, όπου πήγαιναν να πλευρίσουν τα καράβια. Οπλισμένοι με κάθε είδους πρόχειρα και αυτοσχέδια όπλα. Οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν δαιμονισμένα, ενώ, την ίδια ώρα με ραβδιά χτυπούσαν τους μεταλλικούς στύλους της παραλίας. Σε εκείνες τις συγκλονιστικές στιγμές, σύσσωμος ο λαός της Λέσβου με την πιο μεγάλη του δύναμη και αγριότητα - φώναζε το θρυλικό πλέον, GO BACK που έμεινε στην ιστορία.

GO BACK, ίδια η απάντηση και στην επιστολή του Βρετανού Ταξίαρχου Τόρνμπουλ που διαβάστηκε μπροστά στο ένοπλο λαϊκό συλλαλητήριο τα Χριστούγεννα το μεσημέρι. Το ψήφισμα ομόφωνο: Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ (...) διαδηλώνει την απόφασή του ν' αντιταχτεί προτάσσοντας τα στήθια του και να πέσει μέχρι του τελευταίου στην περίπτωση που ο Αγγλος ταξίαρχος δε θα σεβαστεί τη θέλησή του και ενεργήσει απόβαση.

Μάταια οι Βρετανοί περίμεναν να κουραστεί ο λαός, να λυγίσει απ' το κρύο, να φοβηθεί από τις απειλές. Περίμεναν στις 26 και στις 27, μα ο λαός επαγρυπνούσε στα μπλόκα. Είδαν και απόειδαν και τελικά αποχώρησαν, με την ουρά στα σκέλια. Ο λαός της Λέσβου είχε και πάλι νικήσει. Αυτή ήταν μια μεγάλη συμβολή του στην τιμημένη ΕΑΜική αντίσταση. Εδειξε το πως κατακτιέται, πως κρατιέται η λευτεριά, το τι μπορεί να κάνει ο λαός όταν είναι οργανωμένος και αποφασισμένος.

Ακόμα και ο πιο αρνητικός συσχετισμός δύναμης αλλάζει

Απόψε τιμώντας το θρυλικό Go back του λαού της Λέσβου, τιμάμε όλους τους αλύγιστους της ταξικής πάλης της Λέσβου, κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές, που θυσιάστηκαν για τη λευτεριά και το δίκιο του λαού. Εκατοντάδες είναι οι εκτελεσμένοι, οι εξόριστοι, οι φυλακισμένοι.

Ομως, η τελική έκβαση του αγώνα κρίθηκε από τη γενικότερη εξέλιξη. Μετά την υπογραφή της απαράδεκτης συμφωνίας της Βάρκιζας, την παράδοση των όπλων και τη διάλυση του ΕΛΑΣ, η αστική εξουσία ρίχτηκε με λύσσα κατά των ΕΑΜιτών. Με τους κρατικούς μηχανισμούς, με την επιστράτευση εγκληματικών ομάδων και τραμπούκων η τρομοκρατία έγινε απερίγραπτη, οι δολοφονίες, οι εκτελέσεις και οι βασανισμοί έγιναν η νέα κανονικότητα σε όλη τη χώρα. Εδώ στη Λέσβο δεν τους ήταν και πολύ εύκολο. Χρειάστηκε να φέρουν αρκετούς πρώην ταγματασφαλίτες, πληρωμένους δολοφόνους από την ηπειρωτική χώρα για να αντιμετωπίσουν με την ωμή και απροσχημάτιστη βία το λεσβιακό λαό, που πεισματικά αρνιόταν να υποταχθεί και να διαλύσει τους θεσμούς που ο ίδιος είχε δημιουργήσει.

Ο λαός μας δεν κατόρθωσε να φτάσει στην οριστική νίκη. Δυστυχώς, το ΚΚΕ και το ΔΚΚ, δεν είχαν διαμορφωμένη επαναστατική στρατηγική που θα οδηγούσε στην επίλυση του ζητήματος της εξουσίας. Ετσι, η απελευθέρωση από τα στρατεύματα Κατοχής δεν συνδυάστηκε με την απελευθέρωση και από τα δεσμά της βάρβαρης καπιταλιστικής εξουσίας.

Αυτή η διαπίστωση, βέβαια, σε τίποτα δεν μειώνει την εποποιία που έγραψε τότε ο λαός μας, όπως και ο Λαός της Λέσβου και η οποία αποτελεί πλούσια παρακαταθήκη για εμάς σήμερα. Παραμένει η μεγαλύτερη απόδειξη για το ότι τίποτα δεν μένει στάσιμο, αιώνιο. Ακόμα και ο πιο αρνητικός συσχετισμός δύναμης αλλάζει, κάτω από την αποφασιστική παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα και της οργανωμένης πολιτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, του Κομμουνιστικού Κόμματος. Και στις πιο δύσκολες συνθήκες, όπως ήταν εκείνες του '40, όταν όλα μοιάζουν χαμένα, ο λαός μπορεί να σηκώσει ανάστημα, να μεγαλουργήσει, να γράψει χρυσές σελίδες ιστορίας. Αυτός ακριβώς ήταν και το go back. Ενα ακόμα παράδειγμα πως σε όλες τις συνθήκες μόνο ο λαός σώζει το λαό!

Να ηττηθεί η προπαγάνδα των ιμπεριαλιστών για να μπορέσουν οι λαοί να τηρήσουν τη δική τους ανεξάρτητη στάση

Και από τη μελέτη της ιστορίας αποδείχτηκε πώς δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα το ενδιάμεσο ανάμεσα στον καπιταλισμό και το σοσιαλισμό. Καμιά ενδιάμεση εξουσία. Η λαοκρατία που ήταν στα χείλη, τις καρδιές και τα τραγούδια των χιλιάδων και των εκατομμυρίων λαού μόνο ως σοσιαλισμός μπορούσε να υλοποιηθεί. Οι λαϊκοί θεσμοί, τα όργανα που έφτιαξε ο λαός για να οργανώνει τη ζωή του, έπρεπε και μπορούσαν να μετεξελιχθούν σε νέα εξουσία- εργατική λαϊκή. Να μην συμβιβαστούν με μοίρασμα αυτής της εξουσίας με τους παλιούς εκμεταλλευτές, που είτε ήταν φευγάτοι στο Κάιρο είτε συνεργάζονταν με τους κατακτητές.

Αυτή είναι η αλήθεια. Οπως, αλήθεια είναι ότι τίποτα δεν πήγε χαμένο. Ο ξεσηκωμός του Go Back, όπως και τα Δεκεμβριανά, το δίδαγμά τους, δεν τα έσβησαν παρά τους διωγμούς, τις εκτελέσεις, τις εξορίες, που υπέστησαν για δεκαετίες οι πρωταγωνιστές του και το ΚΚΕ. Το εξεγερτικό μήνυμα έμεινε ζωντανό σε όλους τους μετέπειτα αγώνες.

Σήμερα, 80 χρόνια μετά, όλοι οι παράγοντες που οδήγησαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στα υπόλοιπα μεγάλα γεγονότα της δεκαετίας του '40, είναι εδώ και μάλιστα πιο φανεροί από ποτέ άλλοτε.

Τα όπλα των ιμπεριαλιστών έχουν βγει για τα καλά από τις θήκες, τα αντιμαχόμενα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα διαμορφώνονται όλο και πιο διακριτά και η μάχη για τη διεθνή πρωτοκαθεδρία έχει ξεκινήσει. Οι καταιγιστικές εξελίξεις σε όλο τον κόσμο, είναι κομμάτια του ίδιου παζλ των σφοδρών ανταγωνισμών για τις πρώτες ύλες, τους αγωγούς και δρόμους μεταφοράς, τις στρατιωτικές βάσεις, τα γεωπολιτικά στηρίγματα, τα μερίδια των αγορών. Ολων αυτών, δηλαδή, που αποτελούν τις αναγκαστικές συνέπειες και προϋποθέσεις του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.

Αυτά πληρώνει σήμερα και ο λαός της Συρίας όπου έχουμε μια ακόμα επέμβαση σε αυτή την πολύπαθη χώρα, που σπαράζεται από επεμβάσεις και εμφυλίους εδώ και 13 χρόνια, από τότε που η δήθεν «Αραβική Ανοιξη», έφερε τον πιο μακρύ χειμώνα για αυτούς τους λαούς. Είναι ένας ακόμη «κρίκος στην αλυσίδα» των επικίνδυνων εξελίξεων, που έχουν δρομολογηθεί στη Μέση Ανατολή από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της Τουρκίας και του Ισραήλ.

Οι εξελίξεις με την ταχεία προέλαση και την κατάλυση της χώρας από τους τζιχαντιστές τρομοκράτες, έρχεται ως συνέχεια της συνεχιζόμενης σφαγής του λαού της Παλαιστίνης, των επιθέσεων κατά του λαού του Λιβάνου, της στοχοποίησης του Ιράν.

Βέβαια, όπως θα ενημερωθήκατε από τα κανάλια και τις ιστοσελίδες τους, οι τζιχαντιστές πλέον δεν λέγονται έτσι... Ετσι λέγονταν παλιά... όταν η ευρωατλαντική προπαγάνδα τούς αξιοποιούσε ως πρόσχημα για τις προηγούμενες επεμβάσεις στη Συρία του στρατιωτικού συνασπισμού υπό τις ΗΠΑ. Τώρα πια λέγονται «αντιπολίτευση», «εξεγερμένοι» και «αντάρτες», μιας και, ειδικά στη χώρα μας και για λόγους που συνδέονται με το βασικό θέμα της σημερινής εκδήλωσης, αυτή η λέξη είναι ιδιαίτερα θετικά φορτισμένη στη συνείδηση του λαού. Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν αυτοί οι απατεώνες και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να το κάνουν ακριβώς την ώρα που χύνουν τόνους αντικομμουνιστικής λάσπης με αφορμή την επέτειο των 80 χρόνων από τον Δεκέμβρη του 1944.

Ετσι παίζεται το παιχνίδι της προπαγάνδας του πολέμου. Αυτές οι αντιδραστικές δυνάμεις που κατέλαβαν τη Συρία υποστηριζόμενες από τη ΝΑΤΟϊκή Τουρκία παρουσιάζονται ως δήθεν «απελευθερωτές» του συριακού λαού από ένα καταπιεστικό καθεστώς.

Πόσες φορές τα έχουμε ακούσει αυτά... Και για τη Γιουγκοσλαβία και για το Ιράκ και για το Αφγανιστάν και για τη Λιβύη...Πάντα με πρόσχημα τη «δημοκρατία» και την «ελευθερία» οι ιμπεριαλιστές πατάνε τη μπότα τους σε όποια χώρα τους καπνίσει για να βάλουν στο χέρι τον πλούτο του λαού της. Και αφού τα κάνουν όλα άνω κάτω, φεύγουν αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια και πολλές φορές παραδίδοντας την εξουσία στους ίδιους που δήθεν πήγαν για να ανατρέψουν, όπως έγινε και με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.

Εχουν πείρα και την αξιοποιούν. Εχουν όμως και οι λαοί πείρα που αποδεικνύει πως καμιά εμπιστοσύνη δεν πρέπει να δείξουν στα προσχήματά τους, στην προπαγάνδα τους. Είναι κρίσιμο ζήτημα αυτή να ηττηθεί, για να μπορέσουν οι λαοί να διαμορφώσουν και να τηρήσουν τη δική τους ανεξάρτητη στάση, με κριτήριο τα δικά τους συμφέροντα, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις επεμβάσεις, με στόχο να γίνει ο κάθε λαός κυρίαρχος στον τόπο του και να συμβιώσει ειρηνικά με τους άλλους λαούς.

Το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρίσει ότι παρά τις ιδεολογικοπολιτικές διαφορές με το αστικό Συριακό καθεστώς, παρά την κριτική στην πολιτική του, καταδικάζει τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του Ισραήλ και της Τουρκίας, που συνιστούν επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις ανεξάρτητης χώρας. Αυτή είναι για μιας η μόνη στάση αρχών και συνέπειας!

Εκτός αν έχεις δεσμεύσεις και εξαρτήσεις από εγχώρια οικονομικά συμφέροντα και από ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, όπως και έχουν τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και τα άλλα κόμματα που σήμερα λένε το ένα, το άλλο αύριο. Ετσι αυτοεξευτελίζονται, πανηγυρίζοντας για την επικράτηση ακραίων ισλαμιστών φονταμεταλιστών που υποστηρίζονται μάλιστα ανοιχτά από τον Ερντογάν, όπως έκανε και η κυβέρνηση της ΝΔ με την κατάπτυστη ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών, που προφανώς ήταν αντιγραφή των αντίστοιχων τοποθετήσεων του ευρωΝΑΤΟϊκού στρατοπέδου.

Καταδικάζουν τον αναθεωρητισμό από μέρους της Ρωσίας στην Ουκρανία, αλλά δε λένε κουβέντα για τον αναθεωρητισμό της ΝΑΤΟϊκής συμμάχου Τουρκίας που έχει κάνει τρεις επεμβάσεις στη Συρία. Κουβέντα για το Ισραήλ, που βρήκε ευκαιρία να επεκτείνει τα εδάφη που κατέχει παράνομα και στη Συρία. Και όλα αυτά, φυσικά, για να μη διαταράξουν τη ΝΑΤΟϊκή γραμμή και την πολιτική των «ήρεμων νερών» με την Τουρκία. Η στάση αυτή είναι μέρος της επικίνδυνης πολιτικής της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων, που σέρνουν τη χώρα σε πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή και σε άλλες περιοχές του πλανήτη.

Αυτοί που στηρίζουν τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς είναι οι ίδιοι που εφαρμόζουν την άγρια πολιτική του εγκλωβισμού των προσφύγων

Οι εξελίξεις σε όλα τα πολεμικά μέτωπα, από την Ουκρανία και την Παλαιστίνη μέχρι το Λίβανο και το νέο χάος στη Συρία, είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει νέα κύματα ξεριζωμένων ανθρώπων και όχι κύματα επιστροφής όπως ονειρεύεται η κυβέρνηση της ΝΔ.

Ηδη, άλλωστε, και παρά τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης, μόνο μέσα στο τελευταίο τρίμηνο έχασαν την ζωή τους στο Αιγαίο ξανά, 30 περίπου άνθρωποι. Μέσα σε μία μόνο ημέρα στο Νοέμβριο σημειώθηκαν εδώ στην περιοχή, σε Λέσβο και Σάμο δύο ναυάγια, με 9 νεκρούς ανθρώπους και οι 6 ήταν παιδιά! Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων, την οποία στηρίζουν και υλοποιούν διαχρονικά όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις και η οποία έχει μετατρέψει την χώρα μας και τα νησιά μας σε αποθήκες ανθρώπινων ψυχών.

Εδώ στη Λέσβο, άλλωστε, έχετε την πιο άμεση, ζωντανή γνώση και πείρα για τον πραγματικό χαρακτήρα αυτής της πολιτικής, τις πρακτικές της καταστολής, τις επαναπροωθήσεις με τη συνδρομή της Frontex που βαφτίζονται αποτροπή, την αθλιότητα των λεγόμενων δομών φιλοξενίας προσφύγων.

Από την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατούσε στη Μόρια επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, φτάσαμε σήμερα στην αθλιότητα του Καρά Τεπέ...Φτάσαμε στους εκβιασμούς, την τρομοκρατία και την ποινικοποίηση των δίκαιων αγώνων ενάντια στην δημιουργία της νέας κλειστής υπερδομής-φυλακής νατοϊκών προδιαγραφών στη Βάστρια, μέσα στο δάσος, στοχοποιώντας ιδιαίτερα στελέχη του ΚΚΕ και πρωτοπόρους συνδικαλιστές του νησιού.

Είναι δε, τέτοια η «επιτυχία» της κυβέρνησης της ΝΔ στα ζητήματα της παροχής ασύλου, όπως λέει, που εδώ και μήνες δεν υπάρχει καν εξασφαλισμένη διερμηνεία, για τη στοιχειώδη επικοινωνία των προσφύγων και την διεκπεραίωση πολύ κρίσιμων γι' αυτούς νομικών διαδικασιών σε γλώσσα κατανοητή.

Η υποκρισία της κυβέρνησης της ΝΔ και των κομμάτων της συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης, είναι πλέον απροκάλυπτη. Αυτοί που στηρίζουν τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και την άμεση εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο, είναι οι ίδιοι που εφαρμόζουν την άγρια πολιτική του εγκλωβισμού και της καταστολής σε βάρος των προσφύγων, παίζουν επικίνδυνα γεωπολιτικά παζάρια στις πλάτες τους, όπως με την απαράδεκτη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για τους Σύρους πρόσφυγες που υπογράφηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και εξακολουθεί να ισχύει επί κυβέρνησης ΝΔ.

Η κατάσταση, που διαμορφώνεται σήμερα στη Συρία, όχι μόνο δε θα βάλει τέλος στα βάσανα των λαών της περιοχής, αλλά εγκυμονεί νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και πιθανές αλλαγές συνόρων, με νέους γύρους αιματηρών συγκρούσεων και νέα κύματα προσφύγων.

Ολοι αυτοί που σκορπούν τον πόλεμο και την καταστροφή, απ' όπου έρχονται οι πρόσφυγες και τα θύματα των ανταγωνισμών τους, είναι οι ίδιοι, νεοφιλελεύθερες, σοσιαλδημοκρατικές και ακροδεξιές κυβερνήσεις της ΕΕ, που ψήφισαν το απαράδεκτο νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Ασυλο. Ενα Σύμφωνο που εντείνει την άγρια καταστολή σε βάρος των κατατρεγμένων θυμάτων και ενταφιάζει τη Συνθήκη της Γενεύης για τους Πρόσφυγες.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους και τον λαό να παλέψουν σε σύγκρουση με το άδικο ευρωενωσιακό πλαίσιο σε βάρος των μεταναστών και των προσφύγων, για να σταματήσει η χώρα και τα νησιά μας να είναι αποθήκες ανθρώπινων ψυχών - κέντρα διαλογής για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, για κλείσουν όλες οι υπερδομές-φυλακές.

Οι αγώνες και η πείρα των νησιωτών είναι πλούσια και πολύτιμα εφόδια. Αυτοί οι αγώνες χρειάζεται σήμερα να δυναμώσουν, ιδιαίτερα υπό το φως των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή.

Το ΚΚΕ παλεύει για την εφαρμογή της Συνθήκης της Γενεύης για τους Πρόσφυγες, με γρήγορες διαδικασίες ασύλου σε ανοιχτούς χώρους φιλοξενίας, ώστε τα κατατρεγμένα θύματα των πολέμων να παίρνουν άσυλο και να ταξιδεύουν στις χώρες του πραγματικού προορισμού τους. Αυτό είναι σήμερα το μόνο πραγματικά ρεαλιστικό και δίκαιο, ασπίδα προστασίας και αλληλεγγύης στα θύματα των πολέμων, κόντρα στο ρατσισμό και την ξενοφοβία.

Ο λαός μπορεί να κατακτήσει τη δική του σταθερότητα μόνο μέσα από τη σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του

Στο φως των παραπάνω εξελίξεων, όπως και των πολιτικών αναταράξεων στις δύο ισχυρότερες χώρες της ΕΕ, τη Γαλλία και τη Γερμανία, αναταράξεων, εξαιτίας και μιας πιθανής νέας καπιταλιστικής κρίσης, δίνουν και παίρνουν οι προειδοποιήσεις για την αναγκαία πολιτική σταθερότητα και το κλίμα συναίνεσης που πρέπει να επιτευχθεί μπροστά στις «ταραγμένες περιόδους». Φυσικά, αυτά δεν απευθύνονται στα κόμματα του κεφαλαίου που βρίσκονται στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση. Εκεί, άλλωστε, η συναίνεση είναι δεδομένη...

Αυτό φάνηκε και στην πρόσφατη συζήτηση για το νομοσχέδιο - έκτρωμα της ΝΔ για τον κατώτατο μισθό, με το ΠΑΣΟΚ να υπερψηφίζει τα 9 από τα 15 άρθρα του, ενώ όλοι, μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, λιβάνιζαν τη σχετική αντεργατική οδηγία της ΕΕ.

Αχνα δεν έβγαλαν για την πρόταση νόμου 627 συνδικαλιστικών οργανώσεων για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που κατέθεσε το ΚΚΕ. Αλλωστε, κανένα από τα κόμματα του συστήματος δεν αμφισβητεί τη στρατηγική στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, τις θυσίες που πρέπει να επωμιστούν οι εργαζόμενοι για να προφυλάσσονται τα κέρδη του κεφαλαίου.

Η συζήτηση για τον προϋπολογισμό που ξεκίνησε σήμερα είναι αποκαλυπτική! Η συναίνεση από όλα τα κόμματα του ευρωατλαντισμού, «δεξιά», «φιλελεύθερα» και «κεντροαριστερά», δεν λείπει, αντίθετα περισσεύει, και όσον αφορά τη βαθιά εμπλοκή στον πόλεμο, στο πλευρό του ΝΑΤΟ. Η συναίνεσή τους μετράει χρόνια πια. Από τότε που η νέα αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ συγκυβερνούσε με τη ΝΔ και τσάκιζε τον λαό με τα βάρβαρα μνημόνια.

Ηταν τότε που ο κ. Τσίπρας ερχόταν εδώ στη Μυτιλήνη και καπηλευόταν ξεδιάντροπα τις αγωνιστικές παραδόσεις του νησιού και του ΚΚΕ, λέγοντας «go back» στην Μέρκελ, για να φτάσει σήμερα στο «come back κυρία Μερκελ», αφού τον ακούσαμε να αναζητά τη δικαίωση για τα πεπραγμένα της μνημονιακής κυβέρνησής του στο βιβλίο με τα απομνημονεύματά της που του δίνει συγχαρητήρια... για το πόσο καλό παιδί και υπάκουο παιδί ήταν τελικά!

Μη σου τύχει τέτοια κατάληξη! Αποδεικνύεται και με αυτόν τον τρόπο ότι ο εκφυλισμός του ΣΥΡΙΖΑ έχει βαθιές, πολιτικές αιτίες, δεν ξεκίνησε ούτε θα τελειώσει με τον Κασσελάκη.

Αλλού απευθύνονται, επομένως, οι εκκλήσεις τους για συναίνεση. Δεν θα την αναζητούσαν αν ήξεραν ότι έχουν τον λαό «στο χέρι». Στόχος τους είναι να επιβάλουν στον λαό ότι δήθεν δεν υπάρχει άλλος δρόμος, ότι κάθε αμφισβήτηση της σημερινής βαρβαρότητας, τάχα, δεν είναι ρεαλιστική στάση!

Η πραγματικότητα είναι όμως ακριβώς αντίθετη. Γιατί «περιπέτειες», «αστάθεια» και «συμφορές» φέρνουν στον λαό ακριβώς αυτοί που ζητάνε τη συναίνεσή του.

Η κυβέρνηση, το κεφάλαιο και τα κόμματά του, οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις του. Περιπέτεια είναι αυτό που τραβάει η λαϊκή οικογένεια στη Λέσβο αν χρειαστεί τις δομές του ΕΣΥ, εξαιτίας των τεράστιων ελλείψεων. Συμφορά είναι για τους βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφους του νησιού όταν «μπαίνουν μέσα» εξαιτίας του υπέρογκου κόστους παραγωγής, των χαμηλών τιμών, των ασθενειών και της ακαρπίας, φαινόμενα απέναντι στα οποία το κράτος τους έχει αφήσει αβοήθητους. Αστάθεια είναι να πηγαίνουν τα παιδιά μας στο σχολείο και να πέφτουν τα ταβάνια παραλίγο στο κεφάλι τους, όπως συνέβη πριν λίγες μέρες στο δημοτικό σχολείο στον Ιππειο και λίγο πριν στο 10ο δημοτικό της Μυτιλήνης. Περιπέτεια είναι οι κρίσεις, οι πόλεμοι, η προσφυγιά, όλα αυτά στα οποία μας σέρνουν η κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα κόμματα.

Γι' αυτό λέμε ότι ο λαός μπορεί να κατακτήσει τη δική του σταθερότητα. Κι αυτή μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα από τη σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του. Μέσα από την ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, της στρατηγικής των επιχειρηματικών ομίλων.

Σε αυτόν τον δρόμο μπορεί να βαδίσει στηριγμένος στις δικές του δυνάμεις, στην οργάνωση της πάλης και της διεκδίκησης μέσα από τα σωματεία του, τους μαζικούς φορείς του. Σε ακόμα μεγαλύτερη συμπόρευση με το ΚΚΕ παντού, σε κάθε μάχη που έχουμε μπροστά μας.

Εκεί βρίσκεται η διέξοδος για τον λαό. Στην ανάπτυξη της πάλης του, στα εμπόδια που μπορεί να βάλει στην αντιλαϊκή πολιτική, στην οργάνωση της αντεπίθεσης, με το βλέμμα στραμμένο στην προοπτική της ανατροπής του σάπιου αυτού συστήματος. Στις ριζικές αλλαγές που έχει ανάγκη για να κατακτήσει και να απολαμβάνει τον πλούτο που παράγει. Για να ικανοποιήσει κάθε του ανάγκη.

Σε αυτή την υπόθεση εμείς δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις. Οπως πάντα έκανε το ΚΚΕ, χωρίς να λυπάται κόπους και θυσίες, σε ολόκληρη την μεγαλειώδη ιστορία του.

Ο λαός και οι νέοι της Λέσβου πρέπει να αισθάνονται περήφανοι, για τα έργα και τον ηρωισμό των παππούδων και των γιαγιάδων τους. Και ιδιαίτερα για το μεγάλο ξεσηκωμό του go back. Εχουν και έχουμε χρέος να τους τιμούμε, έχουμε καθήκον να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο για να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες τους.

Τιμή και δόξα στους αγωνιστές του go back!

Το go back μας διδάσκει ότι ο λαός νικάει όταν είναι οργανωμένος- αποφασισμένος, όταν βαδίζει μαζί με το ΚΚΕ! 80 χρόνια μετά, κρατάμε σφιχτά το νήμα του αγώνα. Για την τελική νίκη του λαού, το Σοσιαλισμό!