Τα 10+1 ψέματα που δυσκολεύουν τη διαχείριση του προσφυγικού

Οι κινήσεις της κυβέρνησης για την επέκταση των υφιστάμενων ΚΥΤ, αλλά και το κάλεσμα Μηταράκη στους Μοριανούς για διάλογο δείχνει ότι η κυβέρνηση έχει επιλέξει να ολοκληρώσει το σχέδιο της που βασίζεται στη κούραση των τοπικών κοινωνιών από τη πολιτική που έχει ακολουθηθεί, αλλά στο διχασμό των τοπικών κοινωνιών που έχει προκαλέσει η προπαγάνδα που έχει προηγηθεί βασισμένη σε σειρά ψεμάτων που έχουν χρησιμοποιηθεί.

Η σημερινή παρέμβαση του Περιφερειακού Σύμβουλου Γιάννη Σπιλάνη είναι κάτι από παραπάνω χρήσιμη. 

Αναλυτικά η παρέμβαση του: 

Τα πρόσφατα γεγονότα του Μολύβου και της ΔΕΗ, αλλά και όσα έχουν συμβεί τους προηγούμενους μήνες με την έξαρση του μεταναστευτικού, αποτυπώνουν τη «ζημιά» που έχει γίνει στις τοπικές κοινωνίες μέσα από τη προπαγάνδα των φίλων των κκ. Γεωργιάδη, Βορίδη, Πλεύρη, Σαμαρά, Στεφανή, Αθανασίου, Χατζηκομνηνού κλπ.

Ας ξετυλίξουμε τη γνωστή εδώ και καιρό επιχειρηματολογία που χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από πολίτες της χώρας, αφού το «μήνυμα του μίσους και του διχασμού» έχει περάσει στις κοινωνίες, γεγονός που αξιοποιεί στο έπακρο η σημερινή Κυβέρνηση, αλλά και η αυτοδιοίκηση στα νησιά μας. Έχει βασικά 10 +1 «επιχειρήματα» που όμως δεν αντέχουν παρά ελάχιστα στη τεκμηριωμένη κριτική:

1. Το επιχείρημα της ισλαμοποίησης: η απάντηση είναι εξαιρετικά εύκολη. Οι Έλληνες που ήμασταν για 400 χρόνια κάτω από τουρκική κατοχή (και 500 χρόνια σε ότι αφορά στα νησιά του Α. Αιγαίου) εξισλαμιστήκαμε; Και τώρα εμείς και ο ανώτερος πολιτισμός μας, όπως άλλωστε ισχυρίζονται, με ποια λογική κινδυνεύουμε;
2. Το επιχείρημα της ύπαρξης ή μη θαλάσσιων συνόρων. Προφανώς το θέμα δεν είναι αν υπάρχουν ή όχι σύνορα, αλλά η φύλαξη τους. Η φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων σε περίπτωση εισβολής (όπως συχνά έχει επικαλεστεί ο κ. Μουτζούρης) γίνεται με όπλα και αίμα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Αυτό προϋποθέτει ότι οι «επιτιθέμενοι» έχουν όπλα, έχουν χαρακτηριστεί επισήμως εχθροί και αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι. Αλλιώς το διεθνές δίκαιο απαγορεύει τη χρήση βίας και το να θέσεις σε κίνδυνο τη ζωή ανθρώπων που αναζητούν καλύτερη ζωή. Τη κατάργηση αυτών των αρχών προσπαθεί να επιτύχει η σημερινή κυβέρνηση με διάφορους τρόπους και κυρίως τις «μυστικές» επαναπροωθήσεις  που προσπαθεί να νομιμοποιήσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο ζητώντας προσωρινή εξαίρεση της Ελλάδας από την εφαρμογή τους. 
3. «Ούτε Μόρια, ούτε πουθενά». Λανθασμένο το σύνθημα κατά τον κ. Μηταράκη και όχι μόνο. Παραλείπει βέβαια να πει ότι το σύνθημα, που ένωσε τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών των νησιών, είχε ως στόχο την απόκρουση της πρότασης που ήθελε να επιβάλει η κυβέρνηση με τη κατασκευή τεράστιων κλειστών κέντρων – φυλακών. Κέντρων που θα ξεκινούσαν από 5000 άτομα και θα έφταναν ….. τουλάχιστον στα 15 χιλιάδες άτομα της σημερινής Μόριας (και αντίστοιχα στα άλλα νησιά). Η κυβέρνηση ούτε θέλει την αποσυμφόρηση αλλά ούτε και μπορεί να την επιβάλει σε γαλάζιους Περιφερειάρχες και Δημάρχους παρά τις «εκκλήσεις» του ίδιου του Πρωθυπουργού για ισοκατανομή. Εκεί η πυγμή που δείχνει ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση του στους αδύναμους έφαγε τοίχο, αφού το εκλογικό διακύβευμα είναι μεγάλο. Επομένως προτίμησαν να θυσιάσουν τα νησιά και το πολύ 1-2 βουλευτές. 
4. Το επιχείρημα του εγκλεισμού των προσφύγων σε ερημονήσια είναι φυσική συνέπεια του προηγούμενου. Όπως ο υφυπουργός Άμυνας έτσι και ο κ. Χατζηκομνηνός, αλλά και ο κ.Αθανασίου βλέπουν τους πρόσφυγες ως μιάσματα και πολύ ευχαρίστως θα χρησιμοποιούσαν πρακτικές ανάλογες με αυτές που χρησιμοποίησαν τον περασμένο αιώνα οι ομοιδεάτες τους στα εγχώρια μιάσματα, αριστερούς και λοιπούς αντιφρονούντες, σε πολλές περιπτώσεις. Ξερονήσια όπως η Μακρόνησος και η Γυάρος ή μικρά νησιά αποκλεισμένα όπως ο Αη Στράτης και η Ικαρία «φιλοξένησαν» τους «εγκληματίες» μιας άλλης εποχής. Και αν τελικά παρ’ ελπίδα δεν επιλεγούν τα ερημονήσια ως η λύση, πιέζουν να επιλεγούν έρημες περιοχές, σπρώχνοντας τα «σκουπίδια» κάτω από το χαλί, για να μην τα βλέπουμε και να μην μας μολύνουν. 
5. Παραβατικότητα, εγκληματικότητα και «μαχαίρι». «Το μαχαίρι είναι ότι αγαπημένο τους όπλο και αν ξεχυθούν δύο χιλιάδες από αυτούς ξέρετε τι θα γίνει;» Όλα μαζί σε ένα καλάθι γιατί πουλάει φόβο. Προφανώς υπάρχουν παραβατικοί και ο αριθμός τους θα αυξηθεί αν δεν αλλάξουν οι συνθήκες ζωής τους, κυρίως μέσα από την αποσυμφόρηση, τη μεταστέγαση, την εκδίκαση του αιτήματος ασύλου και κάθε άλλου μέτρου που θα τους δώσει προοπτική ζωής. Και προφανώς στους παραβατικούς πρέπει να εφαρμόζονται οι νόμοι που εφαρμόζονται σε όλη την επικράτεια με ότι συνέπειες έχει αυτό (πχ. φυλάκιση, απέλαση). Όμως ας μην αφήνουμε να εννοηθεί ότι ναρκωτικά, πορνεία (και μάλιστα παιδική), μαχαιρώματα, κλοπές υπάρχουν μόνο εκεί. Το ίδιο αφήγημα υπάρχει χρόνια με τα Πανεπιστήμια. Καταργήθηκε το άσυλο, δεν μειώθηκε η εγκληματικότητα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, αλλά ποιος να ασχοληθεί με αυτό; Όμως επειδή και αυτό το αφήγημα φοβίζει τον μέσο πολίτη το αφήνουμε να αιωρείται γιατί βολεύει τον κυβερνητικό σχεδιασμό για κλειστές δομές και γενικά για αυταρχικές λύσεις. Άλλωστε το ερώτημα «έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους;» επαναλαμβάνεται κάθε φορά που χρειάζεται για να συντηρήσει το φόβο. 
6. Μόνοι τους έβαλαν τη μοίρα τους σε αυτή τη κατάσταση του πρόσφυγα. Το γνωστό παραμύθι ότι πόλεμο έχουν μόνο οι Σύριοι αλλά και αυτοί ας κάθονταν εκεί να υπερασπιστούν τη χώρα τους. Οι εμφύλιοι πόλεμοι, οι κοινωνικές ταραχές και η καταστολή που συμβαίνουν στις χώρες προέλευσης μεταναστών αλλά και η οικονομική ανέχεια στην οποία βρίσκονται πολλές χώρες -όχι με δική τους ευθύνη- είναι γι’αυτούς ανύπαρκτα γεγονότα. Και βέβαια θα έπρεπε να τους θυμίσει κάποιος ότι ο Κ. Καραμανλής έφυγε το 1963 από την Ελλάδα με ψεύτικο διαβατήριο, προφανώς όχι γιατί το ήθελε αλλά κυνηγημένος από το «δικό του» καθεστώς, ενώ πάρα πολλοί άλλοι έφυγαν παράνομα στον εμφύλιο, στη δικτατορία και όχι μόνο. Γιατί άραγε δεν έμειναν; Και πολλοί έφυγαν παράνομα ως οικονομικοί μετανάστες μέσα σε πλοία αλλά ……. «οι εποχές δεν είναι συγκρίσιμες», είναι η απάντηση.   
7. «Οι λαθρομετανάστες δεν είναι φυλακισμένοι αλλά εμείς που είμαστε κλειδωμένοι στα σπίτια μας". Δεν υπάρχουν «φυλακές ψυχών», αλλά οι πρόσφυγες διασκεδάζουν κάνοντας μπάνιο, βγάζοντας selfies και ξοδεύοντας τα χρήματα που τους δίνουμε.  Απόψεις που δεν απέχουν από τη μεταχείριση που είχαν οι εσωτερικοί εχθροί στα ξερονήσια, αλλά ακόμη και οι φαντάροι στα στρατόπεδα. Η κακουχία ως μέσο εκπαίδευσης, σκληραγώγησης και συμμόρφωσης των μιασμάτων. Κάποιοι «τρελαίνονται» στην ιδέα ότι και ένας ταλαιπωρημένος άνθρωπος μπορεί να διασκεδάζει, αφού καταφέρνει να επιβιώνει. Γινόταν και στα νησιά της εξορίας, γεγονός που τρέλαινε τους βασανιστές. 
8. Οι μετανάστες έρχονται για τα επιδόματα του ΣΥΡΙΖΑ. Μια συνολική ύβρις προς όσους μεταναστεύουν σε όλο τον κόσμο, αλλά και μια συνειδητή παραποίηση της αλήθειας αφού τα επιδόματα προβλέπονται από τους διεθνείς οργανισμούς και πληρώνονται από αυτούς. Τώρα πως κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015-16 που είχε τόσο άριστες σχέσεις με την ΕΕ να πετύχει όλα αυτά μόνο ο κ. Χατζηκομνηνός και οι ομοιδεάτες του όπως ο κ. Σαλβίνι ξέρουν. Προφανώς ο στόχος των αναφορών αυτών είναι να «ενεργοποιηθούν» οι συμπατριώτες μας που βρίσκονται σε δυσκολία με το αφήγημα ότι το ελληνικό κράτος και κυρίως οι ΜΚΟ προσέχουν περισσότερο τους «εισβολείς» παρά τους Έλληνες. Και έχει πετύχει το στόχο του, αφού στη χώρα μας η κοινωνική πολιτική είναι υποτυπώδης όπως φάνηκε περίτρανα στη περίοδο της κρίσης. Έτσι θεωρείται άνευ σημασίας η αναφορά σε όσα υφίστανται οι άνθρωποι αυτοί μέχρι να φτάσουν σε αυτό που φαντάζονταν, ένα ασφαλές έδαφος, στους χιλιάδες που χάθηκαν στο δρόμο ή πνίγηκαν στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο. Και αν στα μάτια κάποιων τα επιδόματα και οι άλλες παροχές φαντάζουν ικανά να φέρουν ανθρώπους ακόμη και κολυμπώντας, ας αναλογιστούν ότι μεταξύ της «ασφαλούς» Λιβύης και της Ιταλίας υπάρχει απόσταση 250 μιλίων και ότι στα 6 μίλια από τις τουρκικές ακτές πνίγηκαν όχι λίγοι.  
9. Να φύγουν οι πρόσφυγες που παίρνουν άσυλο από τις δομές και να βιοποριστούν όπως οι υπόλοιποι Έλληνες ή όπως έκαναν οι Έλληνες στο εξωτερικό. Αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου επιχειρήματος και σκόπιμα παραλείπει μια σειρά από στοιχεία για να γίνει ελκυστικό το αφήγημα. Λογικό είναι για έναν πολιτικό χώρο που άφησε 2εκ ανασφάλιστους Έλληνες χωρίς υγειονομική περίθαλψη να μην θέλει και να μην μπορεί να δικαιολογήσει στους ψηφοφόρους του πως είναι δυνατόν να πηγαίνουν στα νοσοκομεία και να βρίσκουν τους «εισβολείς» μπροστά τους, έστω και αν αυτό το επιβάλουν οι διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει η χώρα. Και βέβαια ένας πολιτικός χώρος που κάνει εξώσεις ή κόβει το ρεύμα και το νερό σε συμπατριώτες μας, να ανέχεται να «φιλοξενεί εισβολείς» δωρεάν και τους πληρώνει και από πάνω; Τι και αν αυτοί (ισχύει το ίδιο για Ελληνες και πρόσφυγες) βγουν στο δρόμο θα γίνουν είτε ζητιάνοι, είτε παραβατικοί για να επιβιώσουν; Και ποιος τους έδωσε τα μέσα για να δουλέψουν όπως οι άλλοι, και δεν τους στέρησε από ΑΜΚΑ και ΑΦΜ, δεν τους εμπόδισε όσο μπορούσε τη πρόσβαση στην βασική εκπαίδευση και στην απόκτηση δεξιοτήτων, δεν οργάνωσε την εκπαίδευση στη γλώσσα και πολλά άλλα; Και πολλά από αυτά που έγιναν τα οργάνωσαν οι ΜΚΟ, ελληνικές και ξένες, οι μεγάλοι μας εχθροί.  
10. Υγειονομική βόμβα τα ΚΥΤ και η επιβάρυνση των δομών υγείας. Ένα πραγματικό γεγονός που έχει δύο αιτίες: η πρώτη είναι η υποβάθμιση των δομών δημόσιας υγείας που οφείλεται από τη μια μεριά από στο μεγάλο αριθμό προσφύγων και από την χρόνια απαξίωση των δομών υγείας. Παρά τα αιτήματα να δημιουργηθούν ισχυρές δομές πρωτοβάθμιας υγείας στα ΚΥΤ για να μειωθεί η πίεση στα νοσοκομεία και τις αντίστοιχες κυβερνητικές υποσχέσεις, ο κ. Μηταράκης ήρθε να εγκαινιάσει την ιατρική δομή που έφτιαξε και λειτουργεί μια «κατάπτυστη» ΜΚΟ που την έκλεισε ο ΜΚΟ-μάχος Δήμαρχος για πολεοδομικές παραβάσεις!!! Το Υπουργείο Υγείας αντίθετα εξακολουθεί να μας αγνοεί και στη τελευταία επίσκεψη του ο κ. Κικίλιας αρνήθηκε να συναντήσει τον Αντιπεριφερειάρχη Σάμου μήπως και του παραδώσει την ομόφωνη απόφαση του ΠΣ για τη κατάσταση της υγείας στα νησιά. Ακόμη αναζητούμε να δούμε στη πράξη την ειδική μέριμνα στα νησιά που έχει ανακοινωθεί πολλές φορές.
11. ΟΙ ΜΚΟ φέρνουν πρόσφυγες και πλουτίζουν σε βάρος μας. Προφανώς δεν είμαστε σε κοινωνία αγγέλων και όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίδια. Αλλωστε ποιος έχει ξεχάσει τι έγινε με τη ΜΚΟ της Εκκλησίας της Ελλάδας, την «Αλληλεγγύη» πριν μερικά χρόνια με τη διασπάθιση δεκάδων εκατομμυρίων;  Βέβαια η Κυβέρνηση έχει στόχο μέσα από τον εξοβελισμό των ΜΚΟ να διαχειριστεί εκείνη τα κονδύλια με «διαδικασίες κατεπείγοντος», ενώ θα διώξει και τις ενοχλητικές παρεμβάσεις για την τήρηση του διεθνούς δικαίου. Όμως «η τυφλή βιοπραγία» από οργανωμένη «λαϊκή εξέγερση» για όποιον έχει αντίθετη άποψη που παρατηρούμε και τις μέρες αυτές, δείχνει το δηλητήριο που έχει χυθεί και το πόσο δύσκολο θα είναι να επουλωθούν πληγές στις τοπικές κοινωνίες.  

Όσο τα παραπάνω ψέματα δηλητηριάζουν τις κοινωνίες μας, βελτίωση της διαχείρισης τους προσφυγικού δεν θα υπάρξει. Η Κυβέρνηση, με τους βραχίονες της στην αυτοδιοίκηση, αδιαφορώντας για την ανθρωπιστική και αποτελεσματικότερη δυνατή διαχείριση του μεγάλου αυτού θέματος που απαιτεί χάραξη εθνικής μεταναστευτικής πολιτικής, θεώρησαν ότι μεταφέροντας τις πρακτικές του "μακεδονικού" θα δρέψουν τις ίδιες εκλογικές δάφνες διχάζοντας για μια φορά ακόμη την Ελλάδα σε "πατριώτες" και "προδότες".