«Πώς θέλουμε ως Πολίτες να είναι ο τόπος μας σε 10-20 χρόνια από σήμερα»;
Η αναζήτηση προοπτικής και η δημιουργία συνθηκών για τη συνεύρεση πολιτών με προβληματισμό και προτάσεις για το Δήμο Μυτιλήνης, ανεξαρτήτως ταυτότητας ή προσωπικών επιδιώξεων, έλαβε χώρα Σάββατο 18 Μαΐου, με πρωτοβουλία του Τ. Μπαλή.
Στην πρωτόγνωρη αυτή διαδικασία, με απολύτως ελεύθερο διάλογο και έκφραση άποψης και άπλετο χρόνο που διατέθηκε, παρευρέθηκαν και έλαβαν μέρος Πολίτες της Μυτιλήνης: συμπολίτες που εκτίθενται ως υποψήφιοι στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, όπως ο κ. Δ. Χατζηγιάννης, ο κ. Δ. Παραδέλλης, ο κ. Ε. Τζιμής, η κα. Ε. Γιαννάκα, η κα Ε. Μητσέλλη, ο κ. Π. Δεμερτζής κ.α, άλλοι που ασκούν το ύψιστο δικαίωμα και υποχρέωση του Πολίτη, όπως οι κ.κ. Α. Τρούμπης (τ. Πρύτανης) και Μ. Μαραγκουδάκης, καθηγητές Περιβάλλοντος και Κοινωνιολογίας, αντιστοίχως, του Πανεπιστημίου Αιγαίου, η κα Ν. Χατζηαντωνίου Μηχανικός μελετήτρια, ο κος Κουλαγίνης – Υπαλ. Περιφέρειας, ο κ. Α. Μουζάλας Εκδότης-ΜΥΘΟΥ, κα Α. Οικονομίδου νηπιαγωγός, η κα Μ. Καμπούρη φοιτήτρια κ.α.
Το ενδιαφέρον ήταν η ισοτιμία του λόγου των παρευρισκομένων και η συστηματική στάθμιση των σκέψεων όλων των συμμετεχόντων.
Ως αρχικό συμπέρασμα φάνηκε ότι ο γόνιμος διάλογος, οι προσδοκίες και τα παράπονα των πολιτών, σε συνδυασμό με την τεχνογνωσία και εμπειρία των παρευρισκομένων Πολιτικών προσώπων και Καθηγητών ανέδειξαν την αναγκαιότητα κατάρτισης στρατηγικού σχεδίου επιβίωσης και ανάπτυξης της Λέσβου και του Δήμου Μυτιλήνης, δηλαδή ενός master plan -όπως ανέφεραν οι κ.κ. Τρούμπης, Μαραγκουδάκης. Ένα master plan που θα αναδείξει τις προτεραιότητες, τις προοπτικές, τα οράματα της τοπικής κοινωνίας, απαντώντας στο συλλογικό ερώτημα «Πώς θέλουμε ως Πολίτες να είναι ο τόπος μας σε 10-20 χρόνια από σήμερα»;
Τα πιθανά μοντέλα εξέλιξης της τοπικής κοινωνίας μας είναι περίπου προφανή για όλους τους Πολίτες. Από την εσωστρέφεια και τη μίζερη προσαρμογή σε μικρο-πολιτικές ρυθμίσεις έως τη δημιουργία ενός Νησιού εξαιρετικότητας στη Μεσόγειο, μέσα από τις απίστευτες πηγές πόρων που διαθέτει και παραγωγικών δυνάμεων που πρέπει να απελευθερωθούν και να υποστηριχθούν όπως ανέφερε ο κ. Χατζηγιάννης .
Είναι προφανές ότι το όποιο Σχέδιο οφείλει να περιγράφει και τον χρόνο και το κόστος υλοποίησης του, με ορθολογικό τρόπο, όπως ανέφερε ο κ. Μαραγκουδάκης. Ή να εκληφθεί σε αντιστοίχιση με το Σχέδιο Ανάπτυξης της Ελλάδας, που κατάρτισε το 1964 ο μεγάλος Έλληνας Κωνσταντίνος Δοξιάδης και πάνω σ' αυτό στηρίχτηκε η οικονομική ανάπτυξη της χώρας επί δεκαετίες. Γνωρίζοντας ότι σχεδόν όλα τα αναπτυξιακά έργα που προβλέπονταν πριν από μισό αιώνα, παραδίδονται σήμερα ή ακόμα αργούν (από τα αεροδρόμια και τον Προαστιακό μέχρι την ηλεκτροκίνηση του δικτύου σιδηροδρόμων…) !
Αντιμετωπίζουμε κρίση επιβίωσης και θα πρέπει να κρατηθούμε ως κοινωνία όρθια κρατώντας τα νέα παιδιά μας στην Λέσβο. Αν δεν αντιμετωπίσουμε με την στρατηγική μας το μέγα θέμα της αλλαγής του μοντέλου ανάπτυξης της πόλης της Μυτιλήνης και του Δήμου μας, η πολλαπλή γκετοποίηση και φοβική περιχαράκωση θα ροκανίσουν την κοινωνική συνοχή, τη δημογραφία και τις αναπτυξιακές προοπτικές της Πόλης και του νησιού μας.
Όμως η ελπίδα υπάρχει κι είναι στο χέρι μας, ως άτομα-Πολίτες και ως κοινωνία- να επιβιώσουμε, να προκόψουμε και να κρατήσουμε κυρίως τα νέα παιδιά κοντά μας στην πανέμορφη πατρίδα μας, την Λέσβο. Απαιτείται στρατηγικός σχεδιασμός, διάλογος των πολιτών και κουλτούρα συνεργασίας μεταξύ των ανθρώπων που ασχολούνται με τα κοινά σε όλα τα επίπεδα.
Δέσμευση μου προσωπική, ως Τάσος Μπαλής, είναι ότι θα συνεχίσω τον διάλογο και την προσπάθεια αυτή και μετά τις εκλογές. Το χρωστώ στα παιδιά μου και τους συμπολίτες μου.
