Πολιτική

13/01/2011 - 08:59

Παράσταση διαμαρτυρίας ΕΛΜΕ

Την Παρασκευή 14 Ιανουαρίου συμμετέχουμε στην παράσταση διαμαρτυρίας της ΕΛΜΕ Λέσβου στη 13:00 μ.μ. στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Β. Αιγαίου (Μακρύς Γιαλός). Για το σκοπό αυτό το ΔΣ της ΟΛΜΕ έχει κηρύξει δίωρη διευκολυντική στάση εργασίας (12:00-14:00).

Συναδέλφισσες/-οι

Η εικοστή επέτειος από τη δολοφονία του αγωνιστή εκπαιδευτικού Νίκου Τεμπονέρα, συμβόλου των νικηφόρων εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων του ’90-91, βρίσκει την εκπαίδευση να αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη επίθεση των τελευταίων δεκαετιών. Μια επίθεση που αποτελεί πτυχή του Μνημονίου της υποταγής των εργαζομένων στα σχέδια του κεφαλαίου, μια επίθεση που κλιμακώνεται ολοένα με νέα μέτρα και κυβερνητικές πρωτοβουλίες. Ειδικά μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Καλλικράτη, η κυβέρνηση ανοίγει όλη τη βεντάλια των σχεδιασμών της με στόχο τη συρρίκνωση δικαιωμάτων και κατακτήσεων δεκαετιών,  με στόχο το ευέλικτο σχολείο της Αγοράς.

Ήδη από την αρχή της φετινής χρονιάς είχαμε καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, πάγωμα των διορισμών εκπαιδευτικών, λειτουργία τμημάτων ακόμα και με 30 μαθητές, υποχρεωτικές μετακινήσεις και ελαστικοποίηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, κατάργηση της Ενισχυτικής Διδασκαλίας και της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης και υπονόμευση θεσμών όπως τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, είχαμε τη δραματική μείωση των δαπανών για την παιδεία στον προϋπολογισμό του 2011 καθώς και την δραστική μείωση των κονδυλίων για τα λειτουργικά έξοδα των σχολικών επιτροπών. Τοπικά είχαμε την κατάργηση του Αθλητικού Λυκείου, όπως και τριών τμημάτων του Αθλητικού Γυμνασίου, και την έξωση των μαθητών τους στην τυπική εκπαίδευση. Την ίδια στιγμή το Υπουργείο καταργεί τον Οργανισμό Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων και υπονομεύει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.

Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα όμως έχει ανοίξει το θέμα της κατάργησης ή συγχώνευσης σχολικών μονάδων με την απαίτηση του Υπουργείου προς τις ΠΔΕ να συστήσουν επιτροπές που να προτείνουν τις «αναγκαίες» συγχωνεύσεις. Η όλη διαδικασία έως σήμερα έχει γίνει εν κρυπτώ και παρακάμπτοντας τις δημοτικές επιτροπές παιδείας που είναι αρμόδιες για τέτοια ζητήματα.

Κεντρικός στόχος της κυβέρνησης είναι η πάση θυσία μείωση του κόστους λειτουργίας των σχολικών μονάδων. Αυτό θα το πετύχει με τις εκτεταμένες συγχωνεύσεις, τις υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών ακόμη και σε διαφορετικούς νομούς, καταργώντας στην πράξη την οργανικότητα της θέσης, και με την αύξηση του διδακτικού ωραρίου των ήδη υπηρετούντων καθηγητών. Θα δημιουργήσουν έτσι σχολεία-μαμούθ, με 30 μαθητές στο τμήμα, ώστε το σχολείο της γειτονιάς να γίνει παρελθόν και χιλιάδες μαθητές και εκπαιδευτικοί να εξαναγκαστούν σε εξοντωτικές μετακινήσεις. Στο νησί μας πολλά είναι τα σχολεία που ακούγονται ότι θα κλείσουν ή θα συγχωνευτούν, κυρίως Γυμνάσια, αλλά μετά τις διαρροές για το Νέο Λύκειο φαίνεται ότι θα πάρει η μπάλα και πολλά Λύκεια. Κι αυτό γιατί το σχέδιο των συγχωνεύσεων συνάδει και με τις εξαγγελίες για τη λυκειακή βαθμίδα (το σχολείο της αμάθειας και των αποσπασματικών «δεξιοτήτων»), σύμφωνα με τις οποίες απαιτούνται μεγάλες μονάδες για να «απλωθούν» οι κατευθύνσεις που θα εξυπηρετούν το νέο σύστημα πρόσβασης.

Στα πλαίσια αυτά, το υπουργείο Παιδείας προχωρά στη σύσταση «ειδικής» ομάδας για την εκπαίδευση, η οποία θα αναλάβει να οργανώσει και να υλοποιήσει όλες τις παραπάνω επιδιώξεις, η οποία θα κινηθεί έξω και πάνω από τους ίδιους τους θεσμοθετημένους φορείς του υπουργείου Παιδείας και προβλέπεται από το  «Μνημόνιο 3» [«η κυβέρνηση συστήνει μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου 2011, μια ανεξάρτητη ειδική ομάδα εκπαιδευτικής πολιτικής με στόχο την αύξηση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος και της αποτελεσματικότερης χρήσης πόρων»!]. Μιλάμε ουσιαστικά και τυπικά για «εκτέλεση συμβολαίου θανάτου» του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα (όποιου είχε απομείνει) της σχολικής εκπαίδευσης, των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, των διορισμών και των προσλήψεων.

Η επίθεση αυτή δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Σήμερα στην εποχή της γενικευμένης βαρβαρότητας, μόνη ρεαλιστική απάντηση είναι οι ανάγκες μαθητών-εκπαιδευτικών-εργαζομένων.

 

 

Μοιράσου το άρθρο!