Με αφορμή την τοποθέτηση του Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης αναφορικά με την καθυστέρηση της διαδικασίας εκπόνησης της Δακοκτονίας στη Λέσβο – καθυστέρηση την οποία και χρεώνει στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου- ο αρμόδιος Αντιπεριφερειάρχης κ. Αντώνης Γιαννάκης απαντά, θέτοντας την υπόθεση στην πραγματική της διάσταση.
Αναλυτικότερα ο κ. Γιαννάκης υποστηρίζει:
«Πληροφορήθηκα για την απάντηση του αρμόδιου Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης για το θέμα της Δακοκτονίας και πρέπει να σας πω ότι δεν αισθάνθηκα καμία έκπληξη.
Πρόκειται ξεκάθαρα για μια προσπάθεια μετατόπισης ευθυνών η οποία έχει στόχο να κλείσει το θέμα των αποζημιώσεων που διεκδικούμε για τους ελαιοπαραγωγούς που έχουν υποστεί καταστροφή της παραγωγής τους από τον δάκο. Και βέβαια για να το πετύχει αυτό το Υπουργείο κατέθεσε στη Βουλή στοιχεία τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Η αλήθεια έχει ως εξής:
- Η έγκριση του προγράμματος δόθηκε στις 5 Μαρτίου 2013 ενώ έπρεπε να δοθεί τον Ιανουάριο του 2013
- Η έγκριση για πρόσληψη προσωπικού δόθηκε στις 20 Ιουνίου 2013 ενώ έπρεπε να δοθεί μαζί με τις πιστώσεις δηλαδή τον Μάρτιο του 2013
- Σε ότι αφορά δε την έγκριση διενέργειας διαγωνισμού για το υλικό δηλαδή τα φάρμακα, αυτή δόθηκε τον Αύγουστο του 2013 ενώ θα έπρεπε να δοθεί μήνες πριν
Όλα αυτά έγιναν παρά τις δικές μας διαμαρτυρίες και τις συνεχείς ενοχλήσεις ότι υπάρχει καθυστέρηση.
Για όλα αυτά υπάρχουν τα σχετικά έγγραφα που αποδεικνύουν την αλήθεια. Επομένως δεν υπάρχουν δικαιολογίες για τις ευθύνες και πρέπει άμεσα το Υπουργείο να προχωρήσει τη διαδικασία για τις αποζημιώσεις. Εμείς πάντως θα επανέλθουμε για να διεκδικήσουμε ότι δικαιούνται οι ελαιοπαραγωγοί αλλά και με συγκεκριμένες προτάσεις για να μην επαναληφθούν όσα έγιναν».
Ο Οικολογικός άνεμος για τη δακοκτονία στη Λέσβο
Σχολιάζοντας την ανταλλαγή δηλώσεων μεταξύ του αντιπεριφερειάρχη κ Γιαννάκη και του αρμόδιου υφυπουργού Γεωργίας για το ζήτημα της δακοκτονίας ο Μιχάλης Μπάκας περιφερειακός σύμβουλος βορείου Αιγαίου με τον Οικολογικό άνεμο έκανε την παρακάτω δήλωση:
«Πέρα από τον καταμερισμό ευθυνών μεταξύ των υπηρεσιών για την καθυστέρηση εφαρμογής του προγράμματος δακοπροσβολής για τη φετινή χρονιά πρέπει επιτέλους να δούμε την ουσία του προβλήματος που είναι η αντιμετώπιση του δάκου συνολικά. Γιατί και πέρσι είχαμε προβλήματα αλλά και τις προηγούμενες χρονιές η κατάσταση εμάς πάλι δεν μας ικανοποιούσε καθώς το πρόγραμμα δακοπροσβολής «παραδοσιακά» χρησιμοποιείτο από τις Νομαρχίες ως ένα έργο ικανοποίησης ψηφοφόρων και καταπολέμησης της ανεργίας στα χωριά μας.
Η δυσκολία της αντιμετώπισης του δάκου στη Λέσβο δεν έχει να κάνει μόνο με τις τοπικές κλιματικές συνθήκες -(βασικά θερμοκρασία και υγρασία)- που συνήθως είναι εξαιρετικά ευνοϊκές για την αναπαραγωγή, την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό του δάκου, αλλά και με το γεγονός της μονοκαλλιέργειας της ελιάς. Μεγάλο κομμάτι του νησιού έχει γίνει ένας συνεχόμενος ελαιώνας, και οι δακοπληθυσμοί κυκλοφορούν και πολλαπλασιάζονται εύκολα παντού. Παλιά υπήρχε μεγαλύτερη ποικιλία καλλιεργειών, πράγμα που, πέρα από διατροφική επάρκεια και οικονομική σταθερότητα εξασφάλιζε και καλύτερη οικολογική ισορροπία και προστασία από εχθρούς.
Η ομαδική και συντονισμένη προσπάθεια είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του δάκου. Για να προληφθεί η προσβολή του καρπού είναι αναγκαίο να χρησιμοποιείται αποτελεσματικά το υπάρχον σύστημα δακοκτονίας που απαιτεί τη συνεργασία κρατικών υπηρεσιών, ελαιοπαραγωγών και διαφόρων ιδιωτικών φορέων. Αν όλες οι περιοχές με ελιές, κατά το δυνατόν, δέχονται ταυτόχρονα χειρισμούς με μεθόδους που καταστρέφουν τους δακοπληθυσμούς, όπως οι κλασικοί δολωματικοί ψεκασμοί-κατά προτίμηση με νέες πιο αβλαβείς ουσίες- (αλλά και οι παγίδες μαζικής παγίδευσης), δεν θα υπήρχε προσβολή του καρπού, επομένως ούτε ανάγκη για τοπικές καλύψεις με εντομοκτόνα, που και κόστος έχουν και επιβαρύνουν το λάδι και το περιβάλλον.
Ο Οικολογικός άνεμος καλεί και πάλι την Περιφέρεια να συγκαλέσει όλους τους αρμόδιους φορείς (αγρότες, ΓΕΩΤΕΕ, Πανεπιστήμιο, ΕΘΙΑΓΕ, Οργανισμούς πιστοποίησης βιολογικής γεωργίας κλ) για να συζητήσουν την αντιμετώπιση του προβλήματος συνολικά και όχι σπασμωδικά. Τονίζουμε πως τα μέσα αντιμετώπισης του δάκου εξελίσσονται συνεχώς, και θα έπρεπε και το σύστημα της δακοκτονίας να εκσυγχρονίζεται ανάλογα, και όχι να περιμένουμε 50 χρόνια για να μπούν, για παράδειγμα, οι συνθετικές πυρεθρίνες στους ψεκασμούς. Ενημερωτικά, σήμερα στην αγορά εκτός από διαφόρων ειδών παγίδες και συνθετικά εντομοκτόνα σχετικά ακίνδυνα, υπάρχει ακόμα και μικροβιολογικό εντομοκτόνο για δολωματικούς ψεκασμούς, που επιτρέπεται ακόμα και από τον ευρωπαϊκό κανονισμό της βιολογικής γεωργίας.»
