H θέση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Μυτιλήνης για το νέο νόμο-πλαίσιο

           Η ψήφιση του νέου νόμου-πλαίσιο από την Υπουργό Παιδείας την Τετάρτη 24 Αυγούστου αποτελεί μία από τις πιο άγριες επιθέσεις που έχει γνωρίσει το φοιτητικό κίνημα αλλά και γενικότερα η νεολαία στην Ελλάδα. Μια ολόκληρη γενιά που καθημερινά βουλιάζει όλο και περισσότερο το μέλλον μας, συνεχίζει το καταστροφικό της έργο καταστρέφοντας τις προοπτικές των ίδιων της των «παιδιών». Οι άνθρωποι αυτοί, που η ιστορία τους κατέγραψε ως την περίφημη «γενιά του Πολυτεχνείου», οδήγησαν τη χώρα στο έσχατο σημείο, κλέβοντας ουσιαστικά από όλους εμάς το δικαίωμα να κάνουμε όνειρα.

          Αυτοί, που μας ρεζίλεψαν διεθνώς, πήραν μίζες, απώλεσαν την εθνική κυριαρχία και ταύτισαν την πολιτική με το βόλεμα, σήμερα ζητάνε και τα ρέστα. Παρ’ ότι  το περασμένο διάστημα πήραν μία γεύση από την απόγνωση στην οποία έχουν φέρει τους Έλληνες πολίτες, σήμερα θεωρώντας πως οι κοινωνικές αντιδράσεις έσβησαν, προσπαθούν να πάρουν την εκδίκηση τους. Με μια κίνηση που έχει ξεκάθαρο στόχο να ελέγξει τις διοικήσεις των ιδρυμάτων και να φιμώσει το πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας, θέλησαν να σβήσουν τη φωνή των φοιτητών. Θέλησαν να απαλλαχθούν από την πιο ενοχλητική φωνή, όλους εμάς. Εντατικοποίησαν τις σπουδές χωρίς κανένα κοινωνικό κριτήριο και παράλληλα μεθόδευσαν με τον πιο αισχρό τρόπο την απαξίωση μας.

          Δηλαδή οι άνθρωποι της γενιάς που έφτασε την Ελλάδα στο χείλος της καταστροφής, ζητάει και τα ρέστα από τους νέους ανθρώπους, τους οποίους με τις πολιτικές της ανάγκασε να ζουν στη μιζέρια.

          Δυστυχώς όμως για όλους αυτούς, η «γενιά του Πολυτεχνείου», ήρθε η ώρα να απαλλάξει την Ελλάδα από την παρουσία της. Αρκετό κακό μας έκανε.

          Διότι αν πραγματικά ήθελαν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, θα φρόντιζαν να συνδέσουν τις σπουδές μας με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Θα κρατούσαν τους χιλιάδες νέους Έλληνες που φεύγουν στο εξωτερικό για να σπουδάσουν, στη χώρα τους εξασφαλίζοντας εθνικό κεφάλαιο. Θα ήθελαν έστω μία ζωντανή, μαχητική νεολαία που θα διόρθωνε τα δικά τους λάθη.

          Όμως όσο και αν δε το θέλουν, εμείς είμαστε εδώ. Ζωντανοί και αποφασισμένοι να αλλάξουμε τη χώρα που μας κατέστρεψαν άνθρωποι, που το σύστημα παρουσίαζε κάποτε ως «σωτήρες από τον ολοκληρωτισμό». Αυτοί που καπηλεύθηκαν κάποτε τον πόθο των Ελλήνων για ελευθερία και έχτισαν πάνω του δρόμους, πολυκατοικίες, εκδοτικά συγκροτήματα και βίλες.

          Ως εδώ όμως. Τώρα είναι η δική μας σειρά να βγούμε μπροστά και διεκδικήσουμε το μέλλον που μας στέρησαν. Εμείς θα μείνουμε πιστοί στο όραμα για μια διαφορετική Ελλάδα, απαλλάσσοντας την Πατρίδα από όλους εκείνους που την πλήγωσαν.

          Ως η πρώτη, λοιπόν, παράταξη στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας τα τελευταία 25 χρόνια, θέσαμε εξ’ αρχής τους προβληματισμούς μας αλλά και τις επιφυλάξεις μας για το «μέλλον» των Ελληνικών Πανεπιστημίων. Όντας σύμφωνοι ως προς τις μεταρρυθμίσεις  που χρειάζεται η ανώτατη εκπαίδευση στα Ευρωπαϊκά πλέον πλαίσια και ως προς τις ευκαιρίες που δημιουργούνται για γενναίες πλέον αλλαγές, αντικρίσαμε μία αδιάλλακτη στάση της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας.

• Ζητήσαμε να ξεκινήσει ο διάλογος με σύσσωμη την ακαδημαική κοινότητα για να τεθούν όλες οι χρόνιες παθογένειες που αντιμετωπίζουν τα δημόσια Ιδρύματα όλης της χώρας επί τάπητος
• Ήμασταν η μόνη φοιτητική παράταξη που καταθέσαμε Πρόταση Παιδείας για την Ανώτατη Εκπαίδευση με μία καινοτόμα δέσμη προτάσεων και θέσεων η οποία προήλθε από ανοικτή διαβούλευση (paideia2020.gr)
• Ως εγγυητές του φοιτητικού κινήματος και ως η δύναμη των φοιτητών προτείναμε ανασύσταση της Ε.Φ.Ε.Ε για να οδηγηθούμε όλοι μαζί, χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες, σε ένα μαζικότερο φοιτητικό κίνημα.
• Ζητήσαμε συνάντηση για την κατάθεση των προτάσεων μας με την Υπουργό κ. Διαμαντοπούλου και την ηγεσία του Υπουργείου.

             Ως Δ.Α.Π-Ν.Δ.Φ.Κ Μυτιλήνης, αγωνιζόμενοι στο περιφερειακό, πολυνησιωτικό και ακριτικό Πανεπιστήμιο Αιγαίου (με όσες και με όποιες ιδιαιτερότητες που αντιμετωπίζει) διαφωνήσαμε στην σκέψη κομματικοποίησης των Ελληνικών Πανεπιστημίων και στην δημιουργία αυτών σε ΔΕΚΟ.

             Συγκεκριμένα διαφωνήσαμε:

• Στη διάρθρωση και κυρίως στις υπερεξουσίες του Συμβουλίου Διοίκησης του Ιδρύματος, το οποίο εκλέγεται και διοικεί με τρόπο που κινείται στα όρια  της αντισυνταγματικότητας. Το Συμβούλιο καθίσταται πλέον όργανο ελέγχου των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και της ακαδημαϊκής κοινότητας αφού βολεύοντας ημετέρους και κομματικά στελέχη στις θέσεις των εξωτερικών μελών, η εκάστοτε κυβέρνηση θα χειραγωγεί τα Πανεπιστήμια.
• Στη διαγραφή των φοιτητών στην περίπτωση που δεν κάνουν επανεγγραφή σε  2 εξάμηνα ή στην περίπτωση που προβλέπεται μετά από την (τέταρτη) αποτυχημένη εξέταση σε μάθημα από Επιτροπή.
• Στην κατάργηση της δυνατότητας εξέτασης σε όλα τα μαθήματα για τους επί πτυχίο φοιτητές ανεξάρτητα από την εξεταστική περίοδο σε συνδυασμό μάλιστα με τα αυστηρά χρονικά όρια σπουδών (βλ. ν+4 εξάμηνα).
• Στη δυνατότητα εισαγωγής αποφοίτων ΙΕΚ  στα Πανεπιστήμια
• Στην προκλητική έλλειψη κάθε αναφοράς στη σύνδεση των Πανεπιστημίων με την αγορά εργασίας, σε μια εποχή που η ανεργία καλπάζει.
• Στην απουσία της έρευνας από τις διατάξεις του νόμου, σε μια χρονιά μάλιστα που το ΕΜΠ π.χ. συγκαταλέγεται ανάμεσα στα 17 καλύτερα Πανεπιστήμια της Ευρώπης στον τομέα της Έρευνας.
• Στη μεταφορά της ευθύνης για τη σίτιση και τη στέγαση των φοιτητών στα Ιδρύματα, δεδομένου της συνεχούς μείωσης της χρηματοδότησης, γεγονός που σταδιακά θα οδηγήσει σε υπολειτουργία πολλών φοιτητικών εστιών και σίτιση για ολοένα και λιγότερους.
• Στην ατολμία του Υπουργείου να συνδέσει την αξιολόγηση των Ιδρυμάτων με επιπλέον χρηματοδότηση για τα Ιδρύματα.
• Στη φίμωση της φωνής των φοιτητών στα όργανα διοίκησης Δεν είναι δυνατόν σε μία κοινωνία και σε ένα πολιτικό σύστημα που χαρακτηρίζεται ως δημοκρατικό, να αφαιρείται η φωνή από το φοιτητικό κίνημα, προκειμένου το Υπουργείο Παιδείας να ελέγχει πλήρως τις αποφάσεις των Ιδρυμάτων.

                 Για τους λόγους αυτούς και προκειμένου να σταλεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα αντίδρασης προτείνουμε:

• Καμία εφαρμογή του νέου νόμου εκεί που διαφωνούμε.
• Ανασύσταση του Κ.Σ της  Ε.Φ.Ε.Ε
• Συνεργασία των Πρυτανικών Αρχών, της Τοπικής Κοινωνίας και τους συνδικαλιστικούς φορείς για το πώς θα συνεχίσει το Πανεπιστήμιο Αιγαίου την «λειτουργία» του στα πλαίσια του νέου νόμου.
• Ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας μέσα από τα ΜΜΕ για τα προβλήματα που ανακύπτουν για το Πανεπιστήμιο Αιγαίου από το νέο νόμο.
• Συνεργασία των πρυτανικών αρχών με τους τοπικούς φορείς με ομάδα εργασίας με σκοπό να αποδειχθεί ότι ο Νόμος δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλά σημεία.

                Γνωρίζετε ότι ζούμε σε ένα Περιφερειακό Ίδρυμα που συνεχώς μειώνονται οι εισακτέοι του (250 λιγότεροι από πέρσι), που κανένα του τμήμα στην Πανεπιστημιακή μονάδα της Μυτιλήνης δεν ξεπερνάει στις Βάσεις εισαγωγής τα 12000 μόρια, που δυστυχώς η τοπική κοινωνία το «εκμεταλλεύεται» βλέποντας τους φοιτητές αυτού σαν ένα μηνιαίο νοίκι και εκτός όλων αυτών εισέρχεται ένας νέος νόμος για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση που με μια λέξη μπορεί να χαρακτηριστεί, μόνο, ως έκτρωμα. Πάνω από 600 περίπου οικογένειες θα έρθουν τις επόμενες μέρες στο νησί μας για να «φιλοξενηθούν» από ένα Πανεπιστήμιο που αυτή τη στιγμή δεν γνωρίζουμε το μέλλον του.

                  Η Δ.Α.Π-Ν.Δ.Φ.Κ Μυτιλήνης ενστερνιζόμενη την κατάσταση που βιώνουν όλες οι οικογένειες ελέω την οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, προσπαθεί να συμμαχήσει με κάθε προοδευτικό κομμάτι της μικρής κοινωνίας μας πριν οδηγηθούν οι καταστάσεις στα άκρα.

ΖΗΤΟΥΜΕ διπλά μας την τοπική κοινωνία και τους τοπικούς φορείς για την ΜΗ εφαρμογή ενός νόμου που ισοπεδώνει  τα Πανεπιστήμια με την μορφή που τα ξέραμε μέχρι πριν λίγες μέρες, σημαίνοντας το τέλος της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας.