Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος η οποία έχει καθιερωθεί στις 31 Μαΐου, το επιστημονικό προσωπικό του Κέντρου Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Λήμνου & Αγίου Ευστρατίου «Πολιόχνη», σε συνεργασία με το 2ο Δημοτικό Σχολείο Μύρινας πραγματοποίησε χθες Δευτέρα 30 Μαΐου, δράση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης βασισμένη σε βιωματικές δραστηριότητες. Οι μαθητές των Δ’, Ε’ και ΣΤ’ τάξεων επιδόθηκαν σε ένα κυνήγι «κρυμμένου θησαυρού» με στόχο να ανακαλύψουν τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος στον οργανισμό και τους τρόπους προάσπισης της υγείας μας. Ακολούθησαν χορευτικά και θεατρικά δρώμενα με απονομή επαίνου συμμετοχής.
Η συγκεκριμένη δράση αποτέλεσε μέρος εφαρμογής του εκπαιδευτικού προγράμματος πρόληψης του καπνίσματος με τίτλο «Κάπνισμα; Όχι εμείς!». Στόχος του προγράμματος είναι η ανάπτυξη κοινωνικών και προσωπικών δεξιοτήτων με απώτερο σκοπό την διαμόρφωση συμπεριφορών που προάγουν την ψυχοκοινωνική υγεία. Οι παρεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν στο Δημοτικό Σχολείο Μούδρου (Ε’), στο Δημοτικό Σχολείο Κοντοπουλίου (Δ’, Ε’ & ΣΤ’) και στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Μύρινας (Ε’) ολοκληρώθηκαν κατά μέσο όρο σε 10 δίωρες συναντήσεις.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μέσα από αυτές τις συναντήσεις τα παιδιά εξέφρασαν την δυσαρέσκεια τους για την καπνιστική συμπεριφορά των γονιών τους και ότι μέσω του προγράμματος παρακίνησαν θετικά τους γονείς.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι για να προστατεύσουμε τα παιδιά από το κάπνισμα και άλλες επιβλαβείς συμπεριφορές, δεν αρκούν τα λόγια, αλλά η έμπρακτη συμπεριφορά μας.
Παιδιά που ζουν με ανθρώπους που καπνίζουν είναι πιθανό να υποστούν βλάβη από το παθητικό κάπνισμα και να εμφανίσουν προβλήματα υγείας που συνδέονται με αυτό. Όλοι οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι στα παιδιά που εκτίθενται στο παθητικό κάπνισμα απ’ ό,τι σε αυτά που δεν εκτίθενται.
Επιπλέον, με το παθητικό κάπνισμα τα παιδιά τείνουν να υιοθετήσουν τη συμπεριφορά των ενηλίκων που τους περιβάλλουν, ιδιαίτερα όσον αφορά καπνιστικές και άλλες εξαρτητικές συμπεριφορές, έτσι είναι πολύ πιθανόν να επαναλάβουν τη συμπεριφορά των σημαντικών ενηλίκων καπνιστών.
Ας μη ξεχνάμε ότι ένας σημαντικός ενήλικας, που δεν καπνίζει, αποτελεί ένα πρότυπο που, χωρίς πολλά λόγια, προτείνει στα παιδιά: «ΚΑΠΝΙΣΜΑ; ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ!».