Οι νέες κυκλοφορίες που μας κίνησαν το ενδιαφέρον
Γράφει η Ράνια Μπουμπουρή
ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Η θεά των μικρών θριάμβων της Γιανίκ Γκρανέκ (Μετάφραση: Τεύκρος Μιχαηλίδης, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια)
Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, 1980. Η Άννα Ροθ, νεαρή άσημη αρχειοθέτρια χωρίς φιλοδοξίες, αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να εξασφαλίσει για λογαριασμό του Ινστιτούτου Προχωρημένων Μελετών το αρχείο του Κουρτ Γκέντελ, του πιο γοητευτικού και ερμητικού μαθηματικού του εικοστού αιώνα. Η αποστολή της είναι να εξημερώσει τη χήρα του μεγάλου ανδρός, μια περιβόητη μέγαιρα που, απ’ ό,τι φαίνεται, παίρνει όψιμα την εκδίκησή της ενάντια στο κατεστημένο, αρνούμενη να παραχωρήσει τα ανυπολόγιστης επιστημονικής αξίας έγγραφα του συζύγου της.
Από την πρώτη τους συνάντηση, η Αντέλ αντιλαμβάνεται πλήρως τον ρόλο της Άννας. Ενάντια σε κάθε προσδοκία, δεν την απορρίπτει, αλλά επιβάλλει τους δικούς της κανόνες στο παιχνίδι. Η ηλικιωμένη γυναίκα γνωρίζει καλά ότι σύντομα θα πεθάνει· έχει όμως μια ιστορία να αφηγηθεί, μια ιστορία που κανείς ως τότε δεν θέλησε να ακούσει. Από τη λαμπερή Βιέννη της δεκαετίας του 1930 στο μεταπολεμικό Πρίνστον, από το Άνσλους στον Μακαρθισμό κι από το τέλος του θετικιστικού ιδεώδους στην επέλαση των πυρηνικών εξοπλισμών, η Άννα ανακαλύπτει τη διαδρομή μιας γυναίκας η οποία βρέθηκε αντιμέτωπη σ’ όλη της τη ζωή με την αδύνατη εξίσωση που συνδέει την ιδιοφυΐα, τον έρωτα και την τρέλα.
Βραβείο Βιβλιοπωλών (Γαλλία) / Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Πρίγκιπα του Μονακό
Βρείτε το εδώ
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Αττικά – 400 χρονογραφήματα (1939-1958) για την Αθήνα και την Αττική του Κώστα Βάρναλη (Επιμέλεια: Νίκος Σαραντάκος, Εκδόσεις Αρχείο)
Η Αθήνα του 2016 γεννά συναισθήματα μίσους και αγάπης στους κατοίκους της. Είναι πόλη με τόσο τεράστιο ιστορικό βάρος, όσο και σημαντικά προβλήματα – πολλά από τα οποία παραμένουν μάλλον αναλλοίωτα από δεκαετία σε δεκαετία.
Το γνωρίζαμε αυτό, από αφηγήσεις λογοτεχνών όπως ο Μητσάκης, ο Ροΐδης και άλλοι. Όταν όμως διαβάζουμε συγκεντρωμένα 400 χρονογραφήματα για την Αθήνα και την Αττική, γραμμένα μεταξύ 1939 και 1958 από τον απολαυστικά καυστικό Κώστα Βάρναλη, βιώνουμε το σήμερα λες και ήταν χθες.
Παρ’ όλες τις πικρές διαπιστώσεις, αυτή η επιστροφή στον χρόνο έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί είναι εγγύς το παρελθόν αυτό – και παρ’ όλ’ αυτά παρελθόν. Ο αναγνώστης του 2016 δεν θα αντιμετωπίσει τα χρονογραφήματα αυτά ως απολύτως «αρχειακά»: οι παππούδες μας και οι γονείς μας γνώρισαν την Αθήνα αυτή. Και αυτό είναι το συγκινητικότερο.
Βρείτε το εδώ
ΠΑΙΔΙΚΑ
Ξέρει κάποιος να μου πει αν υπάρχει Αϊ-Βασίλης; της Βίκυς Ι. Πολυχνιάτου (Εικονογράφηση: Νίκη Λεωνίδου, Εκδόσεις Susaeta)
Παιδιά, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα αναρωτηθείτε: «Υπάρχει Αϊ-Βασίλης;»
Είναι στη φύση σας να κάνετε ερωτήσεις. Κι εσείς, γονείς, κάποτε αναπόφευκτα θα βρεθείτε αντιμέτωποι με το ερώτημα αυτό...
Υπάρχει, άραγε, απάντηση; Κι αν υπάρχει, ποια είναι;
Βρείτε το εδώ
