Άγιος Βαλεντίνος: πώς έγινε ο προστάτης των ερωτευμένων και... ίσως δεν ήταν μόνο ένας!
H ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου στις 14 Φεβρουραίου έχει καθιερωθεί ως η γιορτή των ερωτευμένων για πολλές χώρες.
Ωστόσο Αγιος Βαλεντίνος ίσως δεν ήταν μόνο ένας...
Σύμφωνα με την παράδοση ο Άγιος Βαλεντίνος ήταν ιερέας στη Ρώμη και βοηθούσε τους Χριστιανούς που ήταν θύματα διώξεων στην περιοχή. Μαρτύρησε και θάφτηκε σε χριστιανικό κοιμητήριο στην Βία Φλαμινία κοντά στο Πόντε Μιλβίο της βόρειας Ρώμης στις 14 Φεβρουαρίου, η οποία εορτάζεται ως Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου από το 496. Τα υπολείμματα του κρατήθηκαν στην Εκκλησία και Κατακόμβες του Σαν Βαλεντίνο, η οποία παρένεινε σημαντικός χώρος προσκυνήματος κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, μέχρι τη μεταφορά των λειψάνων του στην εκκλησία Σάντα Πρασέντε στο ποντιφικάτο του Νικολάου Δ'. Το λουλουδοσκέπαστο κρανίο του Αγίου Βαλεντίνου εκτίθεται στη βασιλική της Σάντα Μαρία ιν Κοσμεντίν της Ρώμης, ενώ άλλα λείψανα μρταφέρθηκαν στην Καρμελιτική Εκκλησία Γουαϊτφράιαρ Στριτ στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας, όπου παραμένουν μέχρι σήμερα. Αυτός ο χώρος αποτελεί δημοφιλή ζώρο προσκηνύματος, ιδιαίτερα στις 14 Φεβρουαρίου, για αυτούς που ψάχνουν για αγάπη. Σύμφωνα με τον καθηγητή Τζακ Μπ. Όρατς του πανεπιστημίου του Κάνσας, ο Άγιος Βαλεντίνος της Ρώμης, όπως και ο Άγιος Βαλεντίνος του Τέρνι, είναι "αφηρημένοι των πράξεων των δύο αγίων που βρίσκονται σχεδόν σε κάθε μοναστήρι στην Ευρώπη".
Στην Αγγλικανική, και στις Λουθηρανικές εκκλησίες, ο Άγιος Βαλεντίνος εορτάζεται στις 14 Φεβρουαρίου. Στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, ο Άγιος Βαλεντίνος εορτάζεται στις 6 Ιουλίου. Το 1969 η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τον αφαίρεσε από το Γενικό Ρωμαιοκαθολικό Ημερολόγιο, αφήνοντας το λειτουργικό εορτασμό του στα τοπικά ημερολόγια, παρόλου που η χρήση των προ του 1970 ημερολογίων επιτρέπεται. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τον αναγνωρίζει ως άγιο, και τον αναφέρει στη καταχώρηση της 14ης Φεβρουαρίου στη Ρωμαιοκαθολική Μαρτυρολογία.
Ταυτοποίηση
Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια και άλλες αγιογραφικές πηγές μιλάνε για τρεις Άγιους Βαλεντίνους που σχετίζονται με τις 14 Φεβρουαρίου. Ένας ήταν Ρωμαίος ιερέας, ένας άλλος ήταν επίσκοπος της Ιντεράμνα (το σημερινό Τέρνι της Ιταλίας) που τάφηκε κατά μήκος της Βία Φλαμινία έξω από τη Ρώμη, σε διαφορετικές αποστάσεις από την πόλη. Ο τρίτος λέγεται ότι είναι ένας άγιος που μαρτύρησε την ίδια ημέρα με έναν αριθμό συντρόφων στη ρωμαϊκή επαρχία της Αφρικής.
Αν και οι υπάρχοντες αναφορές των μαρτυρίων των δύο πρώτων καταγεγραμμένων αγίων έχουν καθυστερημένη ημερομηνία και περιέχουν θρυλικά στοιχεία, ένας κοινός πυρήνας πραγματικών γεγονότων μπορεί να στηρίζεται στις δύο αναφορές και μπορεί να αναφέρεται σε ένα μόνο άτομο. Σύμφωνα με την επίσημη βιογραφία της Μητρόπολης του Τέρνι, ο Μητροπολίτης Βαλεντίνος γεννήθηκε και έζησε στην Ιντεράμνα. Ενώ βρισκόταν σε προσωρινή διαμονή στη Ρώμη φυλακίστηκε, βασανίστηκε και μαρτύρησε εκεί στις 14 Φεβρουαρίου 269. Το σώμα του ρίχτηκε βιαστικά σε κοντινό νεκροταφείο και μερικές νύχτες αργότερα οι μαθητές του ανακάλυψαν το σώμα του και τον επέστρεψαν στο σπίτι.
Η Ρωμαϊκή Μαρτυρολογία, ο επίσημος κατάλογος αναγνωρισμένων αγίων της Καθολικής Εκκλησίας, δίνει μόνο έναν Άγιο Βαλεντίνο για τις 14 Φεβρουαρίου: ένα μάρτυρα που πέθανε στη Βία Φλαμινία.
Η καθιέρωση της μέρας των ερωτευμένων
Η ημέρα συσχετίστηκε με την ημέρα των ερωτευμένων από τον Τζέφρι Τσόσερ στον ύστερο Μεσαίωνα, όταν άκμαζε η κουλτούρα του ιπποτικού έρωτα. Τον 18ο αιώνα στην Αγγλία εξελίχθηκε σε περίσταση κατά την οποία οι ερωτευμένοι εξέφραζαν την αγάπη τους με λουλούδια, δώρα ή ευχητήριες κάρτες. Στην Ευρώπη, κλειδιά του Αγίου Βαλεντίνου δίνονταν στους εραστές «ως ένα ρομαντικό σύμβολο και πρόσκληση για να τους ξεκλειδώσουν την καρδιά», καθώς και στα παιδιά, ώστε να απομακρύνουν την νόσο του αγίου Βαλεντίνου. Τον 19ο αιώνα οι χειρόγραφες κάρτες αντικαταστάθηκαν από μαζικής παραγωγής ευχητήριες κάρτες.
Με πληροφορίες από το Wikipedia.org/tanea.gr
