Το τελευταίο αντίο στον αγαπητό μας Σταύρο Σφιχτέλλη
Το τελευταίο αντίο στον αγαπητό μας Σταύρο Σφιχτέλλη θα το πούμε το Σάββατο 11 Ιανουαρίου στο κοιμητήριο Ζωγράφου, στις 11.00 το πρωί.
Πόσο βάρβαρη και άσχημη η ευθύνη να έχεις να ανακοινώσεις τον χαμό ενός πολύ αγαπητού και αγαπημένου ανθρώπου.
Στις 7 Ιανουαρίου "έφυγε" ο Σταύρος Σφιχτέλλης.
Με σπουδές στη Γεωπονία, υπηρέτησε για πολλά χρόνια σε υψηλόβαθμες θέσεις του Υπουργείου Γεωργίας.
Για πολλά χρόνια όμως υπηρέτησε και τον Σύλλογο Αντισσαίων και την Άντισσα, με αγάπη σεβασμό και ζήλο υπό την θέση του Προέδρου και έπειτα ως και την τελευταία στιγμή, έκανε ηχηρή την παρουσία του με την προσφορά του, ως ένα πολύ δραστήριο, πιστό και ενεργό μέλος.
Βιάστηκες Κύριε Σταύρο μου να φύγεις.
Ίσως ο λόγος μου τώρα να μην μπορεί να σταθεί στο ύψος της περίστασης όταν αποχωρεί κάποιος από αυτόν τον κόσμο, αλλά είναι ο μόνος λόγος που μπορεί να κουμπώσει με αυτό που νιώθω.
Αδυνατώ να αρκεστώ σε κάποια βιογραφική αναφορά, άλλωστε όλοι τον γνώριζαν ως ιδιότητα αλλά κυρίως ως άνθρωπο, ειδικά στο τελευταίο ξεχώριζε πάντα.
Κάθε φορά που λάμβανα κείμενο σου κοίταζα να τα γράψω γρήγορα για να τα ξαναδιαβάσεις και να σχολιάσουμε μαζί πως μου φάνηκε. Πόσα μάθαινα μαζί σου.
Η ειρωνεία .... όταν έμαθα για την φυγή σου τελείωνα άλλο ένα σου κείμενο.
Μέχρι πριν δυο μέρες μιλούσαμε στο τηλ.
Γνώριζες την εκτίμηση μου και δόξα το θεό γνώρισα και την δική σου. Και τώρα τι..?
Απλά ανακοινώνω την απουσία σου.
Από καρδιάς συλλυπητήρια στην οικογένεια του Σταύρου Σφιχτέλλη.
Το τελευταίο αντίο στον αγαπητό μας κ. Σταύρο Σφιχτέλλη θα το πούμε το Σάββατο 11.01 στο κοιμητήριο Ζωγράφου, στις 11.00 το πρωί.
Εκ μέρους του Συλλόγου
"Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος"
Παπαδούλη Μαρία
--
Ο Σταύρος Σφιχτέλλης μέσα από την ομιλία της Ροδούλας Παπαμιχαλάκη-Τσολάκη στην παρουσίαση του βιβλίου του "Στα μονοπάτια της Άντισσας 2"), τον περασμένο Αύγουστο.
Ο Σταύρος λοιπόν είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος και έχει τόσα προσόντα , τόσα προτερήματα που θα ήθελα μέρες να γράφω γι΄αυτόν. Πάνω απ΄όλα είναι ανιδιοτελής, προσφέρει συνεχώς χωρίς να περιμένει ανταπόδοση. Καταξιωμένος επαγγελματίας, καλός οικογενειάρχης, με μόρφωση είναι ένας απλός, προσιτός άνθρωπος με αγάπη για το χωριό του και τους συγχωριανούς του.
Διετέλεσε πολλά χρόνια μέλος του συλλόγου της Αθήνας αλλά και πολλά χρόνια ως πρόεδρος πέτυχε να κρατήσει το σύλλογο σε πολύ υψηλό επίπεδο.
Αντιμετώπισε κρίσεις, επικρίσεις αλλά ο Σταύρος με στωικότητα, σύνεση, εντιμότητα, αξιοπρέπεια και ήθος πάνω απ’ όλα κράτησε τις ισορροπίες και το σύλλογο έχοντας κοντά του ανθρώπους που τον στήριξαν.
Άνθρωπος καθαρός, χωρίς έπαρση πιστεύω ότι ήταν από τους καλύτερους προέδρους που πέρασαν.
Όλα αυτά τα χρόνια έγραφε ανελλιπώς στην εφημερίδα « Ηχώ της Άντισσας» και μάλιστα ήταν υπεύθυνος για την έκδοσή της. Αλλά μέχρι σήμερα γράφει και εγώ το δικό του κείμενο θα διαβάσω πρώτο στην εφημερίδα γιατί το καθένα κρύβει θησαυρούς.
Για μένα είναι πηγή έμπνευσης και σημείο αναφοράς για την ιστορία, την παράδοση και τη λαογραφία του χωριού μας. Κάθε φορά που κάνω έρευνα ανατρέχω στο αρχείο που κρατώ ( έχω όλες τις εφημερίδες από το πρώτο τεύχος μέχρι το τελευταίο) για να βρω τα κείμενα του Σταύρου και να αντλήσω τις πληροφορίες που χρειάζομαι. Ο λόγος του λιτός με σαφήνεια και λεπτομέρεια γράφει τις αναμνήσεις, τα βιώματά του, αφού κάνει λεπτομερή έρευνα πρώτα.
Το πρώτο του βιβλίο το παρουσίασα με πολλή αγάπη εκτιμώντας την παρακαταθήκη που αφήνει σε όλους μας αφού διασώζει ό,τι έχει σχέση με το χωριό μας το οποίο κινδύνευε να λησμονηθεί.
Ο Σταύρος λοιπόν είναι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων που αφήνει ένα σπουδαίο έργο παράδειγμα προς μίμηση κυρίως για τις νέες γενιές. Έχουμε λίγους ανθρώπους άξιους και θα πρέπει να τους προσέχουμε και να τους προβάλλουμε...
