Στη φυλακή στο λιμάνι της Μυτιλήνης και... να έχεις να κηδέψεις και το παιδί σου
Οι εικόνες από το λιμάνι της Μυτιλήνης τις τελευταίες μέρες είναι δύσκολο να χαρακτηριστούν. Ο χώρος λειτουργεί ως κλειστό κέντρο κράτησης μεταναστών, χωρίς καμία πρόβλεψη, χωρίς κανένα σχεδιασμό. Μετά την αυθαίρετη απόφαση της κυβέρνησης να αρνηθεί στους πρόσφυγες που έφτασαν στο νησί μετά την 1η Μαρτίου το δικαίωμα στην αίτηση ασύλου, οι άνθρωποι αυτοί έχουν κλειστεί στον χώρο του λιμανιού όπου οι συνθήκες κράτησης είναι από προβληματικές έως εγκληματικές: περίπου 500 άτομα, ανάμεσά τους πολλά παιδιά ηλικίας κάτω από 12 ετών, κάποια ασυνόδευτα, για τα οποία καμία μέριμνα δεν έχει παρθεί.
Ο ρόλος της αστυνομίας και του λιμενικού είναι ξεκάθαρα κατασταλτικός και εποπτικός. Είναι φανερή η αμηχανία με την οποία διαχειρίζονται την κατάσταση καθώς οι εντολές που παίρνουν δεν είναι ούτε ξεκάθαρες αλλά ούτε και μέρος κάποιου ευρύτερου σχεδιασμού. Όλα φαίνονται να είναι αφημένα σε ενός είδους «αυτοσχεδιασμό» που φαίνεται να μην οδηγεί πουθενά.
Ανάμεσα στους κρατούμενους βρίσκονται άνθρωποι με εξαιρετικά αυξημένες ανάγκες, όπως για παράδειγμα άνθρωποι με χρόνια νοσήματα και άμεση ανάγκη για ιατρική μέριμνα.
Η πληροφόρηση προς του κρατούμενους φαίνεται να είναι ανύπαρκτη καθώς τους έχουν αρνηθεί κάθε επαφή με τον «έξω» από τα συρματοπλέγματα του λιμανιού κόσμο, καταπατώντας κάθε δικαίωμα, όπως αυτό της πρόσβασης σε νομική ενημέρωση. Οι άνθρωποι τραγικές φιγούρες μιας πολιτικής που τους έχει εγκλωβίσει σε μια αδιέξοδη κατάσταση όπου δεν διαφαίνεται κάποια άμεση λύση.
Κανένας φορέας δεν φαίνεται να δρα στον χώρο, πέραν από κάποια ελάχιστα άτομα μεγάλων οργανώσεων που μουδιασμένα παρατηρούν το χάος και προσπαθούν κάπως και σε κάτι να συμβάλουν. Η έλλειψη σε βασικά είδη όπως φαγητό, είδη υγιεινής, ρουχισμό είναι εμφανής και επιτείνει την ήδη δύσκολη κατάσταση. Σε όλο αυτό το σκηνικό να προστεθούν οι καιρικές συνθήκες που τις τελευταίες μέρες έχουν χειροτερέψει στο νησί της Λέσβου. Η απουσία Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων είναι επίσης εμφανής.
Οι τραμπουκισμοί και η βία που δέχτηκαν μέλη οργανώσεων το τελευταίο διάστημα φαίνεται να έχει επηρεάσει την συνολική δράση τους. Ο εκφοβισμός και η τρομολαγνία προς το παρόν φαίνεται πως υπερίσχυσαν.
Στο βάθος του λιμανιού ξεπροβάλει το αρματαγωγό «Ρόδος» το οποίο έφερε η κυβέρνηση στο νησί για να μεταφέρει, άγνωστο πότε, τους στερημένους δικαιωμάτων ανθρώπους. Σε αυτό τοποθετούνται όσοι εκ των ατόμων ολοκληρώνουν την διαδικασία λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων η οποία γίνεται στο αστυνομικό τμήμα Μυτιλήνης.
Οι ρυθμοί εξαιρετικά αργοί, αλλά δεν υπάρχει και λόγος βιασύνης καθώς δεν έχει οριστικοποιηθεί πού ακριβώς θα μεταφερθούν αυτοί οι άνθρωποι μόλις αναχωρήσουν για την ενδοχώρα. ΟΙ εξαγγελίες της κυβέρνησης για επιστροφές στις χώρες καταγωγής ακούγονται τουλάχιστον ως αστείο σε όσους έχει απομείνει έστω ένα ίχνος λογικής.
Οι επαναπατρισμοί δεν γίνονται σε καμία περίπτωση με fast track διαδικασίες, το ίδιο και οι απελάσεις, οι οποίες επιπλέον είναι αντικειμενικά αδύνατο να λάβουν χώρα (πιχι, αντικειμενικά αδύνατο είναι να επιστραφούν άνθρωποι στη Συρία) και είναι τουλάχιστον σκοτεινές οι προθέσεις μιας κυβέρνησης που προχωρά με τόσο θράσος στις εξαγγελίες που πριν λίγες μέρες βροντοφώναξε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Εκκωφαντική τέλος είναι για άλλη μια φορά η απουσία των εισαγγελικών αρχών για τις παραβιάσεις που γίνονται σε πολλαπλά επίπεδα προς τους ανθρώπους και τα ανήλικα παιδιά που μέχρι και σήμερα βρίσκονται φυλακισμένα στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Εγκληματική η συγκάλυψη και η αδράνεια τους προς την χείριστη διαχείριση που επέλεξε να κάνει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Είναι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος και άμεσα εμπλεκόμενοι.
Να σημειωθεί πως ανάμεσα στους πεντακοσίους περίπου ανθρώπους βρίσκεται και η μητέρα του παιδιού που πνίγηκε στην προσπάθεια τους να φτάσουνε στο νησί της Λέσβου. Στην μητέρα δεν έχει παρασχεθεί καμία ψυχολογική υποστήριξη ενώ η σωρός του παιδιού έμενε άταφη για μέρες στο νοσοκομείο καθώς κανένας φορέα. (*)
Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ Λέσβου
----
* Σύμφωνα με το χθεσινό ρεπορτάζ της Καθημερινής:
"...Στον καταυλισμό του λιμανιού διανυκτέρευσε και μια 42αχρονη από το Αφρίν της Συρίας, η οποία είδε τον 5χρονο γιο της να πνίγεται στη θάλασσα μετά την ανατροπή της βάρκας τους.Ο σύζυγός της έχει σκοτωθεί στην πατρίδα τους, ενώ σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που τη συνέδραμαν, η γυναίκα έχει τρεις κόρες που ζουν στη Γερμανία.Της δόθηκε η δυνατότητα να επικοινωνήσει τηλεφωνικά μαζί τους και χθες το μεσημέρι κήδευσε το γιο της στο νεκροταφείο των προσφύγων στο χωριό Κάτω Τρίτος. Μετά επέστρεψε στο λιμάνι..."
