Επίθεση Ρουβίκωνα με τρικάκια στο σπίτι του νέου Προέδρου Δημοκρατίας - Τι αναφέρουν
Λίγες ώρες μετά την εκλογή του κ. Τασούλα ως προέδρου της Δημοκρατίας, μέλη του Ρουβίκωνα βρέθηκαν χθες το βράδυ έξω από το σπίτι του και πέταξαν τρικάκια με συνθήματα για τα Τέμπη.
Σύμφωνα με την αστυνομία, μια ομάδα ατόμων πέταξε τρικάκια και φώναξε συνθήματα έξω από το σπίτι του κ. Τασούλα, λίγες ώρες αφότου εξελέγη πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Μετά τα μεσάνυχτα, έγινε γνωστό ότι στην ευρύτερη περιοχή της Κηφισιάς έγιναν πέντε προσαγωγές και συγκεκριμένα τεσσάρων ανδρών και μιας γυναίκας για το περιστατικό.
Οι Αρχές εξετάζουν αν τα συγκεκριμένα άτομα συμμετείχαν στην επίθεση.
«Η επίθεση δεν φοβίζει κανέναν δημοκρατικό πολίτη»
Το επεισόδιο επιβεβαίωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, δηλώνοντας χαρακτηριστικά:
«Η επίθεση εκπροσώπων της χειρότερης εκδοχής του φασισμού στο σπίτι του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τασούλα, την ημέρα της εκλογής του, με συνθήματα μίσους, δεν φοβίζει κανέναν δημοκρατικό πολίτη.
Εντούτοις, έχει τεράστια αξία να αναλογιστούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης πού οδηγεί η τακτική της τοξικότητας και των συκοφαντιών, ειδικά όταν μιλάμε για μια εθνική τραγωδία».
«Η δημοκρατία δεν εκβιάζεται»
Το ΠΑΣΟΚ Κίνημα Αλλαγής καταδίκασε απερίφραστα την επίθεση στο σπίτι του νεοεκλεγέντος προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τασούλα.
«Η δημοκρατία δεν εκβιάζεται. Η βία δεν έχει καμία θέση στην κοινωνία μας», αναφέρει ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του κόμματος. Το κόμμα καλεί τον κυβερνητικό εκπρόσωπο «να μην υποδαυλίζει την τοξικότητα και ας σταματήσει την εργαλειοποίηση. Ιδίως όταν η κυβέρνηση είναι εκείνη που διανέμει ήδη ντροπιαστικά non paper σε φιλικά μέσα, ενώ πέριξ του Μαξίμου σιτίζεται η 'ομάδα' προπαγάνδας και δολοφονίας χαρακτήρων».
Η ανάρτηση της ομάδας:
Παρέμβαση/μοτοπορεία στο σπίτι του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Τασούλα, στην Κηφισιά, για τον βρώμικο ρόλο του στη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών
Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα ασχολούμασταν με έναν πρόεδρο δημοκρατίας. Τουλάχιστον όχι τώρα που υπάρχουν πολύ σοβαρότερα πράγματα να «τρέχουν» στην επικαιρότητα και τη ζωή των προλετάριων. Ένα διακοσμητικό αξεσουάρ, ένα φυτό εσωτερικού χώρου, ένας πολιτικός φίκος είναι ο πρόεδρος της δημοκρατίας που δουλειά του είναι δεξιώσεις στο προεδρικό μέγαρο και φωτογραφικά ενσταντανέ με άλλους φίκους από άλλα κράτη. Το «ανώτερο πολιτειακό αξίωμα» είναι ένα τίποτα που δεν μπορεί να προκαλέσει πια ούτε καν εκλογές. Κάθε πέντε χρόνια γίνεται ένα σχετικό νταλαβέρι ανάμεσα στην εκάστοτε κυβέρνηση και την αντιπολίτευση για το αν θα κάνουν επίδειξη «πολιτικού πολιτισμού» και θα βρουν κοινό υποψήφιο ή αν η κυβέρνηση θα δώσει τιμητική αποστρατεία σε κάποιον δικό της.
Αυτήν τη φορά η ΝΔ επέλεξε τον δεύτερο δρόμο. Ο Τασούλας, χωρίς να ανήκει στην πρώτη γραμμή του πολιτικού προσωπικού, είναι ένα στέλεχος με βάθος στην δεξιά. Ξεκινώντας την καριέρα του ως παραπαίδι του Αβέρωφ, αρχηγού της ιστορικής ακροδεξιάς πτέρυγας της ΝΔ, κατάφερε να μένει στον αφρό παρά τις αλλαγές ηγεσιών και να εκλέγεται συνεχώς, πρώτα στην αυτοδιοίκηση και μετά το 2004 στη Βουλή. Φρόντισε να παίρνει δευτερεύοντα υπουργεία και υφυπουργεία, και χώθηκε για τα καλά στους ερευνητές των κοινοβουλευτικών γραφών και έτσι έγινε πρόεδρος της Βουλής πριν γίνει πρόεδρος της δημοκρατίας. Είναι ένα λαμπρό παράδειγμα επιτυχίας ενός μέλους της πολιτικής ελίτ που επί 30 χρόνια ποντάρει σταθερά σε μια καλή ζωή και βατούς στόχους, και όχι σε όνειρα δόξας και ηγεσίας.
Υπό κανονικές συνθήκες, λοιπόν, δεν μας απασχολούν οι συμβολικές ανοησίες της αστικής δημοκρατίας, και δεν θα χαλάγαμε μόνο από επαναστατική κακία την ενθρόνιση ενός κομματικού γραφειοκράτη στον φανταστικό (αν και κοστοβόρο) θρόνο του. Ο λόγος που το κάνουμε είναι γιατί αυτοί ακριβώς οι συμβολισμοί έρχονται και κουμπώνουν με τη φριχτή πραγματικότητα των 57 νεκρών στο έγκλημα των Τεμπών.
Ο Τασούλας ως πρόεδρος της Βουλής έπαιξε τον δικό του, ενεργό και συνειδητό ρόλο, στο θάψιμο της υπόθεσης. Ως τροχονόμος της κοινοβουλευτικής λειτουργίας φρόντισε να ρίξει κι αυτός την άμμο που του αναλογούσε στα γρανάζια των διαδικασιών διερεύνησης θάβοντας επί έξι μήνες τη δικογραφία που είχε φτάσει στη Βουλή. Θάβοντας μαρτυρίες, θάβοντας γεγονότα, θάβοντας μια πραγματικότητα οριακά αποτυπωμένη σε δικαστικά έγγραφα που αποδομούσε το αφήγημα του καπετάνιου του.
Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Αυτό που έκανε ο Τασούλας δεν είναι κάποια «παρανομία» ή κάτι έξω από τα καθήκοντά του. Αυτό είναι το καθήκον του, για αυτές τις δουλειές η κάθε κυβερνητική πλειοψηφία ορίζει πρόεδρο στη Βουλή. Ανάμεσα στα άλλα, οι μηχανισμοί της δημοκρατίας σκοπό έχουν μέσα από γραφειοκρατικές ντρίπλες και κανονισμούς να γίνονται ενεργή γραμμή άμυνας όταν ζητήματα ευθυνών της πολιτικής ελίτ κατορθώσουν να βγουν στον αφρό.
Αλλά, ασφαλώς έχει τη δική του τεράστια ευθύνη, είναι και τα δικά του χέρια επίσης βουτηγμένα στο αίμα των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών. Ναι, σε κάθε καράβι την ευθύνη την έχει πρώτα ο καπετάνιος, αλλά καπετάνιος χωρίς πιστούς και πρόθυμους αξιωματικούς δεν υπάρχει. Αυτό ήταν ο Τασούλας. Ένα μέρος του μηχανισμού που έπαιξε τον δικό του ρόλο στην συγκάλυψη ενός εγκλήματος. Δεν ξέρουμε αν ο Μητσοτάκης τον επέλεξε για Πρόεδρο της δημοκρατίας για τον ρόλο του στην υπόθεση των Τεμπών. Σίγουρα πάντως δεν θα τον είχε επιλέξει αν είχε δείξει το παραμικρό ανάστημα σε αυτή την υπόθεση και σε οποιαδήποτε άλλη στο παρελθόν.
Το έχουμε ξαναπεί και θα συνεχίσουμε να το λέμε, είναι ουτοπία να περιμένουμε απονομή δικαιοσύνης από τους ενόχους του εγκλήματος. Δικαιοσύνη μπορεί να αποδώσει μόνον ο λαός αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, έχει πολλά σκαλιά να ανέβει αυτός ο λαός σε επίπεδο συνείδησης και οργάνωσης μέχρι να βρεθεί στη θέση να μπορεί να αποδώσει δικαιοσύνη. Αυτό που μπορούμε να περιμένουμε και μπορούμε ρεαλιστικά να το κερδίσουμε, αν βέβαια η κοινωνική βάση συνεχίσει να φωνάζει και να βγαίνει μαχητικά στον δρόμο, είναι η αποκάλυψη ενός μεγάλου μέρους της αλήθειας.
Αυτή είναι η άποψη του Ρουβίκωνα και αυτό είναι το νόημα της σημερινής μας παρέμβασης. Η αποκάλυψη μιας μικρής αλλά σημαντικής αλήθειας που λέει πως το να είσαι φίκος δεν είναι πάντα κάτι αθώο. Μέσα στο καθεστώς κράτους και καπιταλισμού ο φίκος μπορεί να είναι σαρκοφάγος.
ΤΑΣΟΥΛΑ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ
Ρουβίκωνας
