Μάθατε τα νέα; Η ΕΛΜΕ Λέσβου έμαθε για τα κενά στο σχολεία !

Ανακοίνωση για τα κενά και τα επείγοντα προβλήματα

 

Η νέα σχολική χρονιά άρχισε με προβλήματα που συσσώρευσαν στα σχολεία οι μνημονιακές πολιτικές της τελευταίας πενταετίας και κυρίως με μεγάλες ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, με συμπτύξεις τμημάτων και με οικονομική ασφυξία στα λειτουργικά έξοδα. Μια σειρά επιλογών ή παραλείψεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιδείνωσαν την κατάσταση: αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των υπηρεσιακών μεταβολών, στις διαδικασίες πρόσληψης αναπληρωτών, μη αποδέσμευση των αποσπασμένων εκπαιδευτικών, κοπτορραπτική μέχρι τελευταία στιγμή στα προγράμματα σπουδών κ.λπ.. Σήμερα, μετά την καθυστερημένη πρώτη φάση πρόσληψης αναπληρωτών, πολλά κενά ακόμα παραμένουν σε όλη την Ελλάδα. Στη Λέσβο καλύφθηκε μόλις το 50% των κενών περίπου. Ακόμα, δύο ιδιαίτερα ευαίσθητοι κλάδοι της εκπαίδευσης, η Ειδική Αγωγή και η Τεχνική Εκπαίδευση, παραμένουν φτωχοί συγγενείς, με μεγάλα προβλήματα και ελλείψεις. Παρόλα αυτά, αρμόδιοι παράγοντες του Υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης εξακολουθούν να δηλώνουν αμέριμνοι ότι «όλα βαίνουν καλώς» στα σχολεία. 

Μαθητές, γονείς και τοπική  κοινωνία πρέπει να γνωρίζουν τα εξής για τα κενά: 

1. Τα κενά σε εκπαιδευτικούς δεν προκύπτουν με ένα μεταφυσικό τρόπο αλλά από την πολιτική των μηδενικών διορισμών. Τα τελευταία έξι χρόνια ο αριθμός των μόνιμων εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μειώθηκε κατά 30.000 περίπου. Εκπαιδευτικοί που συνταξιοδοτούνται δεν αναπληρώνονται ενώ δεν τηρήθηκε ούτε καν η μνημονιακή δέσμευση για μία πρόσληψη στις δέκα αποχωρήσεις. 

2. Μόνιμοι διορισμοί στη δευτεροβάθμια έχουν να γίνουν δυο χρόνια, όταν και τότε έγιναν ελάχιστοι. Ακόμα και οι λίγοι φετινοί διορισμοί, για τους οποίους υπάρχει πρόβλεψη στον προϋπολογισμό της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, δεν έγιναν, χωρίς να δοθεί καμία εξήγηση από το Υπουργείο Παιδείας. Η Ο.Λ.Μ.Ε. ήδη από τον Ιούνιο κατέθεσε μετριοπαθή πρόταση στο Υπουργείο για τις εκτιμώμενες ανάγκες σε προσωπικό, απαιτώντας οι θέσεις να καλυφθούν με μόνιμους διορισμούς. Η πρόταση ζητούσε τουλάχιστον τόσους διορισμούς όσοι ήταν οι αναπληρωτές που εργάστηκαν το σχολικό έτος 2014-15 συν όσος ήταν ο αριθμός των συνταξιοδοτήσεων της χρονιάς αυτής. 

3. Η κυβέρνηση γνωρίζει τα πραγματικά κενά των σχολείων, που ανέρχονται σε 7.000 περίπου για όλη την Ελλάδα (εκτίμηση ΟΛΜΕ-αιρετών), αλλά προσλαμβάνει αναπληρωτές με το σταγονόμετρο προκειμένου να γίνεται προσπάθεια να συμπιέζονται στο μεταξύ περισσότερο οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί (με υπερωρίες, συμπτύξεις τμημάτων κ.λπ.). Επειδή όμως η πρόσληψη αναπληρωτών απαιτεί μια γραφειοκρατική διαδικασία που αργεί, τα κενά παραμένουν για εβδομάδες, πλήττοντας κυρίως τα πιο απομακρυσμένα σχολεία. 

4. Οι αναπληρωτές είναι σαφές ότι δεν καλύπτουν έκτακτες ανάγκες, όπως προβλέπεται από τον χαρακτήρα της εργασιακής τους σχέσης, αλλά καλύπτουν οργανικά κενά (πάγιες και διαρκείς ανάγκες), μια κατάσταση που επιχειρείται να νομιμοποιηθεί ως εύλογη ενώ είναι εντελώς παράλογη και αντισυνταγματική. 

5. Τα σχολεία αν στέκονται ακόμα στα πόδια τους οφείλεται στην αυτοθυσία των εκπαιδευτικών και στην ανοχή τους μπροστά στην τραγική επιδείνωση των συνθηκών εργασίας τους. Αν δεν υπήρχε η αύξηση του διδακτικού ωραρίου τους κατά δύο ώρες την εβδομάδα, οι συμπτύξεις τμημάτων, οι μετακινήσεις από σχολείο σε σχολείο, η διάλυση δομών, όπως οι σχολικές βιβλιοθήκες και τα ΓΡΑΣΕΠ, τα κενά θα ήταν ακόμα περισσότερα. 

6. Η διοίκηση της εκπαίδευσης εμφανίζει τον εαυτό της να δίνει μάχη για να λειτουργήσουν τα σχολεία «κανονικά», δηλώνοντας με κάθε τρόπο ότι τα κενά ελαχιστοποιούνται ή και καλύπτονται. Το θέμα τους είναι «να φαίνεται» ότι γίνεται μάθημα και όχι «να γίνεται» ουσιαστικά. Για αυτό και δεν διστάζουν λ.χ. να συμπτύσσουν τμήματα ή να εγκρίνουν «συνδιδασκαλίες» προκειμένου να κρύψουν κενά, παραβλέποντας ότι η ποιότητα του μαθήματος δεν μπορεί να είναι ικανοποιητική σε τόσο μεγάλα τμήματα, κυρίως εις βάρος των πιο αδύναμων μαθητών και όσων δεν πάνε φροντιστήριο. 

7. Το τρίτο μνημόνιο περιλαμβάνει πρόβλεψη για πλαφόν στη μισθολογική δαπάνη του δημοσίου για τα επόμενα χρόνια. Αυτό για την εκπαίδευση σημαίνει δύο πράγματα: περαιτέρω μείωση του εισοδήματος των ήδη υπηρετούντων εκπαιδευτικών με το νέο μισθολόγιο από 1/1/2015 και παράταση της πολιτικής των μηδενικών διορισμών. Άρα και τα επόμενα χρόνια τα σχολεία τον Σεπτέμβρη θα ανοίγουν χωρίς καθηγητές. 

Η πραγματικότητα είναι ότι η σχολική «κανονικότητα» έχει κλονιστεί ανεπανόρθωτα από την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών στην εκπαίδευση: γιατί οι ελαστικές σχέσεις εργασίας έχουν διευρυνθεί και έχουν γίνει κυρίαρχες στο δημόσιο σχολείο, γιατί ο εκπαιδευτικός έχει γίνει λάστιχο και δεν γνωρίζει πού θα εργάζεται την επόμενη χρονιά, άρα δεν μπορεί να προγραμματίσει, να οργανώσει τη δουλειά του κ.λπ., γιατί τα σχολεία δεν έχουν τα υλικά μέσα προς βοήθεια του εκπαιδευτικού, γιατί οι σχολικές συνθήκες δεν καλύπτουν τις ανάγκες της προετοιμασίας των μαθητών για τις πανελλαδικές στο Λύκειο, γιατί η εγκατάλειψη του δημόσιου σχολείου έχει στρέψει τα παιδιά και τους γονείς τους στα φροντιστήρια. 

Για το ζήτημα των κενών λοιπόν πάγια θέση μας είναι ότι αυτά θα πρέπει να καλύπτονται από μόνιμους διορισμούς. Είναι η μόνη θέση που δίνει απάντηση και στο αίτημα της μόνιμης, σταθερής και αξιοπρεπούς εργασίας για τους εκπαιδευτικούς και στο αυτονόητο αίτημα να έχουν στις 11 Σεπτέμβρη όλα τα σχολεία τους εκπαιδευτικούς στη θέση τους για να λειτουργήσουν κανονικά. 

Οι μαζικοί διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών δεν είναι ένα ευχολόγιο αλλά αναγκαίο κομμάτι διεκδίκησης μιας άλλης πολιτικής, που θα θέτει ως προτεραιότητα τις κοινωνικές ανάγκες κόντρα στις επιταγές κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ-τραπεζών. Αυτό απαιτεί άμεσα να ανοίξουν μεγάλοι κοινωνικοί αγώνες ενάντια στα μέτρα του τρίτου μνημονίου, το οποίο έχει στο στόχαστρο την Παιδεία και τις θεμελιώδεις κοινωνικές ανάγκες. Στον αγώνα αυτό οι εκπαιδευτικοί θα συστρατευτούν με όλα τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας και με τους εργαζόμενους συνολικά. 

 

Για το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε.

Η Πρόεδρος  Περδικούρη Μαρία Ο Γενικός Γραμματέας Μπάλλας Ανδρέας