Editorial - Τετάρτη 28 Μαΐου 2014
Τετάρτη 28 Μαΐου 2014
Λίγες ώρες πια πριν την έναρξη των πανελλαδικών εξετάσεων, και στα κόκκινα είναι μαθητές και γονείς. Κόποι και θυσίες πολλών ετών έρχονται αντιμέτωπες με τις λιγοστές ώρες που έχουν στη διάθεσή τους οι μαθητές για να γράψουν και να αποδείξουν…
Να αποδείξουν, κατ’ αρχήν στους εαυτούς τους πως όλα αυτά τα χρόνια ήταν εκεί που έπρεπε σπαταλώντας αμέτρητες ώρες μελέτης, αλλά και στους γονείς τους που ξόδεψαν πολλά χρήματα, περιουσίες ολόκληρες, στην παραπαιδεία για μια στιγμή χαράς και ικανοποίησης. Άραγε αξίζει; Χρόνια ολόκληρα συρρικνώνονται μπροστά σε ένα λευκό χαρτί που ο υποψήφιος καλείται να εφαρμόσει όλα αυτά που διδάχθηκε.
Όσο διαρκούν οι εξετάσεις η σκέψη είναι μία και μοναδική από την πλευρά των γονιών. Να πάνε καλά τα παιδιά, να πετύχουν στην σχολή που έχουν βάλει σαν στόχο, όσο για την επαγγελματική αποκατάσταση έχουν καιρό και χρόνο να σκεφτούν το αβέβαιο μέλλον τους. Μέσα σε δυο το πολύ τρεις ώρες, οι εξεταζόμενοι μαθητές έρχονται αντιμέτωποι με το μαθησιακό τους παρελθόν, και όλα αυτά που έχουν διδαχθεί στο σχολείο, αλλά και στα φροντιστήρια τα τελευταία χρόνια.
Το σκηνικό αυτών των ημερών σε οικογένειες που έχουν παιδιά που θα διαγωνιστούν στις πανελλαδικές, είναι η μελέτη από την πλευρά των μαθητών σε εξαντλητικούς, έως δραματικά εξαντλητικούς ρυθμούς, και από την άλλη οι γονείς, άξιοι συμπαραστάτες τους, να εύχονται όλα να πάνε καλά και να δουν τα παιδιά τους στο πανεπιστήμιο. Πιστεύω όμως ότι σ’ αυτό που τους υποβάλλουν το υπουργείο παιδείας ανεξαρτήτου υπουργού και κυβέρνησης περισσότερο, και λιγότερο οι καθηγητές, είναι άδικο. Για χρόνια ολόκληρα το ίδιο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με μικρές παραλλαγές, θεωρώ πως δεν άλλαξε καθόλου από τα δικά μου χρόνια. Κατά την γνώμη μου, η σχολική προετοιμασία των μαθητών από τις πρώτες τάξεις του λυκείου δεν υφίσταται, αφού δεν υπάρχει η κατάλληλη αξιολόγηση αυτών από τους καθηγητές τους όσον αφορά στις επιδόσεις τους. Πού είναι οι σύμβουλοι που θα συνεργαστούν με τους γονείς και τους καθηγητές και θα υποδείξουν τους μαθητές στο αντικείμενο που έχουν κλίση; Το μέτρο αυτό εφαρμόζονταν στη Γαλλία πολλά χρόνια πριν. Γέμισαν τα πανεπιστήμια με φοιτητές πληροφορικής και ηλεκτρονικών υπολογιστών, γιατί κάποτε ήταν η επιστήμη του μέλλοντος, αλλά πόσοι πια μπορούν να απορροφηθούν στην αγορά εργασίας;
Σπρώχνουν και σπρώχνονται οι μαθητές, με την ανέχεια του υπουργείου, στην είσοδο των πανεπιστημίων, και όποιος αντέξει το βάρος θεωρείται τυχερός βρίσκοντας ένα μικρό παραθυράκι εισόδου. Για μετά το πτυχίο λίγο τους νοιάζει. Οι πολιτικοί μηχανικοί ασφυκτιούν, το ίδιο και οι γιατροί, όσο για τους δασκάλους και φιλολόγους έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι καιροί που τους άρπαζαν πριν καλά-καλά τελειώσουν το τέταρτο έτος της σχολής τους.
Από την άλλη πλευρά ήρθε η περιβόητη αξιολόγηση των καθηγητών κάνοντας το κλίμα ακόμα πιο βαρύ. Ο σκοπός του θεωρώ σωστός, αλλά χωρίς ουσία την στιγμή που άλλα σοβαρότερα προβλήματα της εκπαίδευσης παραμένουν άλυτα. Δικαίως οι εκπαιδευτικοί υποστηρίζουν ότι το μέτρο αυτό της αξιολόγησης ίσως γίνει ο μοχλός για την απομάκρυνσή τους από τις σχολικές αίθουσες, παρά τις διαψεύσεις του υπουργείου ότι ο σκοπός του είναι πέραν όλων των άλλων αθώος, αλλά υπάρχει εμπιστοσύνη στο κράτος την σημερινή εποχή;
Σε πρόσφατη έρευνα για το καθεστώς της εκπαίδευσης στη χώρα μας, περίτρανα αποδείχθηκε πως είναι χωρίς στρατηγική, αντιπαιδαγωγικό και αντιαναπτυξιακό, απόρροια ίσως της κατιούσας πορείας της οικονομίας μας. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι ουραγό στην Ευρώπη, την ίδια στιγμή που στις χώρες της Ασίας όπως αυτής της Ν. Κορέας και της Ιαπωνίας, θεωρείται από τα καλύτερα του κόσμου, και αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην στενή συνεργασία των εκπαιδευτών και των γονέων των παιδιών. Όπως και στον σεβασμό που έχει η εκπαιδευτική κοινότητα αυτών των χωρών της Ασίας απ’ όλους. Κατά τ’ άλλα η χώρα μας κατά τα λεγόμενα του πρωθυπουργού βρίσκεται σε ρυθμούς ανάπτυξης, έχοντας όμως την παιδεία στα σχοινιά.
Καλή επιτυχία στα παιδιά των πανελλαδικών εξετάσεων, και να ξέρουν πως δεν κρίνεται τίποτα για την συνέχεια της ζωής τους. Άσχετα αν μας έχουν βάλει στο κόλπο χρόνια τώρα, λέγοντάς μας πως, ένας σπουδαγμένος είναι και ο πετυχημένος στη ζωή. Τα καλύτερα είναι μπροστά τους έτσι κι αλλιώς. Άλλωστε τα παραδείγματα ένθεν και ένθεν αμέτρητα.
του Κώστα Βελούτσου
