Editorial - Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

 

Στην επικαιρότητα, όπως κάθε χρόνο στην αρχή της ελαιοκομικής περιόδου το θέμα με τις άδειες λειτουργίας των ελαιοτριβείων στη Λέσβο. Το θέμα είναι αρκετά περίπλοκο και η κάθε πλευρά έχει τα δίκια της και τις ευθύνες της. Βέβαια όλα αυτά δεν θα υπήρχαν αν είχαμε ένα σοβαρό Κράτος που θα ψήφιζε και θα εφαρμόζουμε τους Νόμους  χωρίς εξαιρέσεις και οι Νόμοι δεν θα άλλαζαν τόσο γρήγορα.

Τα ελαιοτριβεία είναι επιχειρήσεις που όμως έχουν μια μεγάλη ιδιομορφία. Λειτουργούν πέντε μήνες κάθε χρόνο. Με άλλα λόγια ο επιχειρηματίας έχει περιορισμένα έσοδα και λόγω της χρονικής διάρκειας λειτουργίας και λόγω της εξάρτησής του από τις ποσότητες ελαιοκάρπου. Οπότε ας μην βλέπουμε τους ελαιοτριβείς ως τους μεγάλους επιχειρηματίες (εξαίρεση αποτελούν όσοι ασχολούνται παράλληλα με την τυποποίηση ελαιολάδου). Τα ελαιοτριβεία λοιπόν με βάση το νομοθετικό πλαίσιο είχαν υποχρέωση να προχωρήσουν σε διφασική λειτουργία ώστε να υπάρχουν λιγότερα απόβλητα και να είναι ευκολότερη η διαχείριση των αποβλήτων.  Τα περισσότερα όμως ελαιοτριβεία του νησιού μας είναι τριφασικά αφού οι ελαιοτριβείς κάθε χρόνο έπαιρναν άδεια λειτουργίας κατ’ εξαίρεση από τη Νομαρχία ή την Περιφέρεια. Αυτό το σκηνικό γινόταν για πολλά χρόνια (και εκτιμάμε ότι θα γίνει και φέτος). Ο αριθμός των ελαιοτριβείων για τα δεδομένα του νησιού μας είναι εξαιρετικά μεγάλος. Η ελαιοπαραγωγή γνωρίζει κατά μέσο όρο σταδιακή μείωση και η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει τα ελαιοτριβεία που έχουν κάνει επενδύσεις να αλέθουν μεγάλες ποσότητες ελαιοκάρπου. Επομένως οι ελαιοτριβείς  πρέπει ή να προχωρήσουν σε συγχωνεύσεις ή να κλείσουν. Όσο σκληρό κι αν ακούγεται η πραγματικότητα είναι αυτή.

 Από την άλλη η νέα Περιφερειακή Αρχή της κας Καλογήρου λέει το αυτονόητο: το Περιφερειακό Συμβούλιο είναι αναρμόδιο να δώσει άδειες λειτουργίες χωρίς τις προϋποθέσεις που ορίζει ο Νόμος. Επιχειρεί δηλαδή να βάλει τέλος σε όλη αυτή τη λογική των τελευταίων είκοσι χρονών που τα ελαιοτριβεία έπαιρναν άδεια κατ’ εξαίρεση.  Δυστυχώς η παράταξη της Χριστιάνας Καλογήρου αντιμετωπίζοντας δικά της προβλήματα και ενστάσεις  άργησε να ασχοληθεί με το θέμα.  Δεν ξέρουμε αν θα προλάβει να δώσει λύσεις… 

Αξίζει να σημειωθεί ότι η διφασική λειτουργία δεν είναι σίγουρο ότι αποτελεί λύση. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος σχεδιάζει νέες αλλαγές για το θέμα. Κατά καιρούς είχαν έρθει και στη Λέσβο διάφοροι «σωτήρες» που τους πρότεινε η Περιφέρεια και μας υπόσχοταν λύσεις για τη διαχείριση των αποβλήτων διφασικών ελαιοτριβείων. (καλό είναι να μην ξεχνάμε). Φέτος η διαχείριση των αποβλήτων θα γίνει από τοπική μονάδα στη Λέσβο με την οποία πρέπει να συνάψουν σύμβαση οι ελαιοτριβείς. (είναι όμως μονόδρομος μόνο αυτή η μονάδα;). Επίσης είναι άγνωστο αν αυτή η μονάδα θα μπορέσει να διαχειριστεί όλα τα απόβλητα των ελαιοτριβείων και αν θα καταφέρει να βγάλει άδεια…. Ήρθε και η χθεσινή «βόμβα» από τον Πρόεδρο Ιδιωτών Ελαιοτριβέων Λέσβου κ. Κατζανού που μίλησε για εκβιασμούς και το θέμα πήρε νέα τροπή.

Επειδή η λειτουργία των ελαιοτριβείων αφορά όλο το νησί και τους όλους τους αγρότες καλό είναι να μην φθάσει η σύγκρουση στα άκρα.  Εξάλλου ένα μικρό τμήμα των επιδοτήσεων έχει σχέση με την εξαγωγή ελαιολάδου σε πιστοποιημένα ελαιοτριβεία. Ας γίνει μια σοβαρή προσπάθεια να βρεθεί λύση. Σ’ αυτό το νησί δεν θα πρέπει να είμαστε «αντίπαλοι» αλλά «συνεργάτες».  Να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να πούμε τις αλήθειες.