Σοκ και ανατριχίλα! - Θάνατοι στο ελληνικό ποδόσφαιρο - Καταγγελίες για τη Μυτιλήνη
Προκαλούν σοκ όσα έρχονται και πάλι στο φως της δημοσιότητας, με αφορμή τους αιφνίδιους θανάτους στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Γράφει ο Β. Γαλούπης/ gazzetta.gr
Απίστευτα πράγματα για το σύνολο του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού μας βγαίνουν στο φως το τελευταίο 24ωρο, με αφορμή τον τραγικό θάνατο του νεαρού ποδοσφαιριστή του Άρη.
Θα επιχειρήσουμε μια απλή καταγραφή για κάποια απ’ όσα έχουν ειπωθεί δημοσίως το τελευταίο 24ωρο…
Πατέρας μπροστά σε γιό!
Πόσοι γνωρίζουν, λοιπόν, ότι σχετικά πρόσφατα γίνανε εξετάσεις σε 1.100 ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές και αφαιρέθηκαν επιτόπου 110 δελτία παικτών, επειδή είχαν σοβαρά προβλήματα υγείας που έθεταν σε άμεσο κίνδυνο την ζωή τους;
Κάτι ακόμα πιο τραγικό: Ποδοσφαιριστής - πατέρας έπαιζε αντίπαλος με το παιδί του. Και ο γονιός κατέρρευσε μπροστά στα μάτια του γιού του. Ανατριχιαστικό περιστατικό!
Επίσης, ακούστηκε ότι τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν καταγραφεί εννιά αιφνίδιοι θάνατοι ποδοσφαιριστών, ενώ από 2004-2006 θρηνήσαμε 10 ερασιτέχνες παίκτες μέσα στα γήπεδα!
«Εννιά θάνατοι την τελευταία πενταετία!»
Ας ξεκινήσουμε, όμως, με κάποια αποσπάσματα από την συνέντευξη που έδωσε στο ραδιόφωνο του Σκάι σήμερα το πρωϊ (λίγο μετά τις 7) ο διευθυντής παίδων στο νοσοκομείο Αγ. Σοφία, μέλος ΔΣ της ΕΠΟ και πρόεδρος της υγειονομικής επιτροπής της ομοσπονδίας Γιάννης Οικονομίδης:
• «Εδώ και 10 χρόνια γίνεται μια προσπάθεια της ΕΠΟ να δημιουργήσει την υποχρεωτική κάρτα υγείας του αθλητή. Οι ενώσεις που ψηφίζουν είναι 57. Σε 48 ενώσεις της χώρας είναι ήδη εγκαταστημένα «μικρά νοσοκομεία», που έχει πληρώσει η ΕΠΟ κι από εκεί μπορούν να περάσουν όλοι οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές δωρεάν για να εξεταστούν. Κι όταν λέμε «δωρεάν», εννοούμε μόνο με 15 ευρώ το χρόνο. Όλες τις βιοχημικές και καρδιολογικές εξετάσεις τις κάνουμε σύμφωνα με τις υποδείξεις των πανεπιστημιακών καρδιολογικών εταιρειών της Ελλάδος. Είχαν συνεννοηθεί οι κ. Τούτουζας, Κρεμαστινός. Και δεν μπορεί ο παίκτης να βγάλει δελτίο αν δεν κάνει αυτές τις εξετάσεις. Μιλάμε πάντα για το ποδόσφαιρο».
• «Μόνο με ηλεκτροκαρδιογράφημα δεν προστατεύεται κάποιος. Είχαμε εννιά θανάτους τα τελευταία πέντε χρόνια. Πατέρας πέθανε μπροστά στο παιδί του την ώρα που παίζανε μπάλα σε αντίπαλες ομάδες. Αυτό που πρέπει να γίνεται είναι υπερηχοκαρδιογράφημα για να προστατευτούν οι παίκτες από μυοκαρδιοπάθεια. Και για την μυοκαρδιοπάθεια δεν γίνεται διάγνωση μόνο από καρδιογράφημα ή τεστ κοπώσως. Πρέπει να γίνονται πολύ εξειδικευμένες εξετάσεις. Πρέπει συνολικά να γίνονται οι εξετάσεις που είπανε οι καθηγητές καρδιολογίας».
• «Ποιες εξετάσεις είναι απαραίτητες; Οι υποχρεωτικές είναι: γενική αίματος, σάκχαρο, ουρία, χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, ουρικό οξύ, ηλεκτροκαρδιογράφημα, υπερηχοκαρδιογράφημα. Αυτές είναι οι απαραίτητες απαιτούμενες εξετάσεις. Ανά έτος όλες! Εκτός από το υπερηχοκαρδιογράφημα που μου συνέστησαν από την αρμόδια επιτροπή της ΟΥΕΦΑ ότι μπορεί να γίνεται και ανά τριετία. Κανονικά, πρέπει όλες οι ηλικίες, είτε είναι στον αθλητισμό, είτε όχι να τις κάνουν. Άμα θέλουμε να είμαστε σοβαρό κράτος. Λένε, δηλαδή, μερικές φορές για κάποιον «δεν είχε τίποτα και πέθανε». Είναι δυνατόν να μην είχε τίποτα και να πάθει καρδιακό επεισόδιο; Κάτι υπήρχε».
«Υποψήφιοι για θάνατο»!
• Και συνέχισε ο γιατρός Οικονομίδης: "Στο προηγούμενο έτος που δούλευαν οι σταθμοί, εξετάσαμε 1.100 άτομα. Από 110 παίκτες αφαιρέσαμε τα δελτία επειδή ήταν υποψήφιοι για θάνατο (!). Μιλάμε για νέα παιδιά ποδοσφαίρου. Τώρα δεν δουλεύουν τα ιατρεία. Έχουμε προβλήματα με τοπικούς ιατρικούς συλλόγους. Αν τυχόν πάει κάποιος και κάνει σε ιδιώτες ή ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο αυτές τις εξετάσεις, κοστίζουν πάνω από 200 ευρώ. Η ΕΠΟ τις κάνει δωρεάν με ένα συμβολικό ποσό 15 ευρώ το χρόνο. Μας πάνε στα δικαστήρια διάφοροι ιατρικοί σύλλογοι και μας λένε ότι δεν είμαστε νόμιμα ιατρεία. Μα, δεν είναι ιατρεία αυτά που έχει η ΕΠΟ. Είναι εξεταστικοί σταθμοί. Παρών είναι καρδιολόγος όταν εξετάζονται τα παιδιά, παρούσα η νοσηλεύτρια, η οποία και στέλνει αίμα σε ειδικά εργαστήρια στην Αθήνα. Και οι άλλες εξετάσεις (υπερηχοκαρδιογραφήματα, καρδιογραφήματα) έρχονται στην ΕΠΟ με ηλεκτρονικό σύστημα. Μετά δυο ειδικοί αρχίατροι καρδιολόγοι βγάζουν διάγνωση".
• «Ο υπουργός είπε ότι μπορούμε να το επεκτείνουμε αυτό το μέτρο. Εμείς προτείναμε, μάλιστα, όταν τελειώνουν οι εξετάσεις για ποδοσφαιριστές, να πηγαίνουν αθλητές και από άλλα σπορ».
«Ραντεβού με Ιωαννίδη»
• «Αιφνίδια, σε μια περιοχή, πήγε ο νομίατρος, που είναι κρατική υπηρεσία υπουργείου, για να κλείσει τον σταθμό της ΕΠΟ επειδή είναι δωρεάν. Δεν έχουμε σκοπό να κερδίσουμε χρήματα. Θέλουμε να προστατεύουμε τα παιδιά μας. Τα ιατρεία μας είναι έτοιμα κι αυτή τη στιγμή. Είμαστε σε επικοινωνία με τον Ιωαννίδη, που κάλεσε την υγειονομική επιτροπή για ραντεβού μέσα στην εβδομάδα».
• «Πόσο κόστισε η αγορά μηχανημάτων; Τίποτα. Η φιλοσοφία μας ήταν με 15 ευρώ που ήταν το αντίτιμο, συν άλλα 10 ευρώ με την συμμετοχή της ΕΠΟ, να γινόταν απόσβεση μηχανημάτων. Σε 4 χρόνια τα μηχανήματα περιέρχονται στην περιουσία της ΕΠΟ. Από τα 15 ευρώ, τα 8 πάνε σε απόσβεση μηχανημάτων, τα άλλα 7 στην λειτουργία του σταθμού (για ρεύμα, νερό κλπ.). Τίποτα δεν κόστισε. Είπανε τώρα για ένα καινούργιο σύστημα με δημοτικά ιατρεία. Εμείς, όμως, έχουμε προτείνει και κάτι άλλο. Όταν τελειώνουν οι ποδοσφαιριστές τις εξετάσεις τους, να παραχωρούμε στον δήμο τα μηχανήματα, αλλά και τον γιατρό μας, για να εξετάζει άπορους ανθρώπους δωρεάν. Τι άλλο να κάνουμε, δηλαδή;».
Καταγγελίες για Μυτιλήνη
Υπάρχει και συνέχεια, όμως. Ο παράγοντας της ΕΠΣ Θεσσαλίας Τάσος Μπατζιάκας κατήγγειλε χθες στην Δίκη ότι «Γιατρός από την Μυτιλήνη είχε υπογράψει κατάσταση υγείας από το νησί χωρίς να εξετάσει καν τους ποδοσφαιριστές», όμως δίχως να γνωστοποιεί το όνομα του γιατρού.
Γκαγκάτσης: «Δέκα θάνατοι ερασιτεχνών από το 2004-2006»
Τέλος, έκανε παρέμβαση στην τηλεοπτική Δίκη και ο πρώην πρόεδρος ΕΠΟ Βασίλης Γκαγκάτσης που τόνισε ότι «Από το 2004-2006 θρηνήσαμε 10 θανάτους ερασιτεχνών παιδιών μέσα στα γήπεδα. Τότε η ΕΠΟ αποφάσισε να παρέμβει. Έκανε διεθνή διαγωνισμό για κέντρα προληπτικής εξέτασης ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών. Χωρίς να δώσει ευρώ η ΕΠΟ, με αυτοχρηματοδοτούμενο έργο. Είχαμε πρόβλημα με αντιδράσεις ιατρικών συλλόγων. Αν γυρίσετε σε ενώσεις και σε ερασιτεχνικά σωματεία, θα δείτε ελάχιστες περιπτώσεις παιδιών που εξετάζονται από γιατρούς».
Στο ίδιο τραπέζι!
Αυτά, λοιπόν, είναι μερικά απ’ όσα έχουν ειπωθεί τις τελευταίες ώρες, όπου άνοιξε ξανά η γενικότερη κουβέντα για τους αιφνίδιους θανάτους (δεν γίνεται, άλλωστε, αναφορά στο συγκεκριμένο τελευταίο συμβάν). Κι απομένουν, βέβαια, προσεχώς οι τοποθετήσεις κι από ιατρικούς συλλόγους, πανεπιστήμια, αθλητικούς φορείς, την Πολιτεία κλπ., έτσι ώστε να σχηματιστεί μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, αλλά να ακουστεί και η αντίθετη άποψη.
Το σωστό ερώτημα είναι ένα, όμως, κατά τη γνώμη μου, αν θέλουμε να πάμε κι ένα βήμα παρακάτω: Έχει σημασία τι σωστό ή λάθος λέει ο καθένας ή μήπως τελικά μετράει μόνο τι γίνεται στην πράξη; Εδώ, δηλαδή, έχουμε φτάσει στο 2013 και διαπιστώνουμε ότι ακόμα και σήμερα δεν υπάρχει μια εθνική πολιτική στο θέμα των προληπτικών μέτρων για την υγεία όλων των αθλητών (ερασιτεχνών κι επαγγελματιών). Κι έτσι ο καθένας τραβάει τον δικό του δρόμο όπως νομίζει, ανάλογα με το σπορ που εκπροσωπεί, τον φορέα του, την εκάστοτε κυβέρνηση, την συντεχνία του, τις απόψεις του και δεν ξέρω εγώ τι άλλο.
Πάνω απ’ όλα οι ζωές!
Είναι δεδομένο ότι θα ακουστούν δέκα διαφορετικές απόψεις για το ίδιο θέμα. Και στο τέλος πάλι άκρη δεν θα βγάλουμε. Πάντα το ίδιο γίνεται με όλα στην Ελλάδα. Εγώ, δηλαδή, δεν μπαίνω καν στην κουβέντα αν είναι σωστά ή όχι όσα ακούγονται για το τι πρέπει να γίνει, ούτε θα υιοθετήσω την άλφα ή την βήτα θέση. Απλά σκέφτομαι μόνο το εξής, μιλώντας πια γενικότερα:
Μπορούν, επιτέλους, όλοι οι αρμόδιοι φορείς, οι εκπρόσωποι του αθλητισμού, του επιστημονικού κόσμου, της τοπικής αυτοδιοίκησης και της Πολιτείας να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι για να χαράξουν ένα πρόγραμμα ολοκληρωμένο και συμφωνημένο από κοινού, ώστε να λαμβάνονται τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα σε όλο το φάσμα του αθλητισμού; Αυτό είναι που καίει! Αυτό είναι που μετράει!
Για προστασία της υγείας μιλάμε εδώ. Ούτε για διαιτησίες, ούτε για κόμματα, για μικροπολιτικές, για πόστα. Για υγεία! Για θέμα ζωής ή θανάτου! Ούτε στα αυτονόητα, δηλαδή, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε στην Ελλάδα επί τόσες δεκαετίες; Μια ζωή θα λένε άλλα οι ομοσπονδίες, άλλα το κράτος, άλλα ο δήμος, άλλα η Αθήνα, άλλα η περιφέρεια, άλλα το κάθε σπορ, άλλα οι ιατρικοί σύλλογοι, άλλα τα πανεπιστήμια, άλλα τα ΜΜΕ, άλλα, άλλα, άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε…;
