Ξερόλες, ένα κομματάκι ειλικρίνεια...
Γράφει ο Γιώργος Τυρίκος Εργάς
Θα ήθελα να θέσω ένα ερώτημα στους "φίλους" μου , ειδικά σε αυτούς που σαράντα χρόνια τώρα εναλλάσσουν τη ψήφο τους μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με μόνο γνώμονα τη προσωπική τους βόλεψη. Όλοι γνωρίζουμε πως υφίσταται προεκλογική ρητορική. Και όλοι γνωρίζουμε (ακόμα και αυτοί που τον ψηφίσαμε) πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει αυτά που υποσχόταν. Ελπίζαμε πως θα προσπαθήσει.Και προσπαθεί.
Έχει αποκτήσει την κυβέρνηση και πασχίζει πλέον με κάθε τρόπο να αποκτήσει την εξουσία. Η λέξη δεν μου αρέσει αλλά ας πάμε παρακάτω. Για πείτε μου λοιπόν. Πως θέλετε ένα κόμμα να πετύχει σε δυο μήνες την αλλαγή που δεν έγινε σαράντα χρόνια τώρα όταν:
1) Το σύνολο των μιντιακών δυνάμεων, εγχώριων και ξένων με ορισμένες μικρές εκλεπτυσμένες εξαιρέσεις, σερβίρει μέρα-νύχτα καταστροφολογική λάσπη εναντίον του.
2) Όταν η πλειοψηφία των ψηφοφόρων παραμένει παρόλη την ψήφο αντίδρασης υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ βαθιά νυχτωμένη σε θέματα ουσίας, όταν δεν μπορεί να ξεχωρίσει τι φταίει, γιατί, και ποιες είναι οι λύσεις.
3) Όταν το βαθύ ελληνικό κράτος -διευθυντές σε κρατικές υπηρεσίες και σχολεία, μεγαλοστελέχη, ιεράρχες αλλά και υπαλληλίσκοι, εταιρίες ντόπιες και ξένες και συνδικάτα κρατικοδίαιτα έχουν κηρύξει μιαν άτυπη λευκή απεργία δυσχεραίνοντας όπως μπορεί ο καθένας οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής η οποία αν πετύχει ουσιαστικά θα τους πάρει την κουτάλα την οποία βαστούσαν τόσα χρόνια
4) Όταν το βαθύ ευρωπαϊκό κατεστημένο, τραπεζίτες και νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί αντιδρούν με τον πλέον αρνητικό τρόπο για πρώτη φορά δείχνοντας τόσο καθαρά πως δεν επιθυμούν Ευρώπη των λαών αλλά Ευρώπη της τσέπης τους.
Για πρώτη φορά κάποιος είπε τα πράγματα με το όνομά τους και έγινε πανικός. Για πείτε μου λοιπόν. Έχουμε ξεχάσει να είμαστε πολίτες. Το κράτος για εμάς, όπως λέει ο Β. Ραφαηλίδης, είναι μια αγελάδα που είτε την κλωτσάμε γιατί πιάνει χώρο, είτε την αρμέγουμε και τη ξεζουμίζουμε. Σε κάθε περίπτωση περιμένουμε να τα κάνει όλα το κράτος. Αν κάτι τέτοιο περίμεναν όσοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, καλύτερα να το ξεχάσουν, δεν θα γίνει ποτέ. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί δίχως ιδεολογική και πρακτική στήριξη από τη βάση. Αν θέλετε κάτι να αλλάξει μάθετε να κάνετε σωστή κριτική πρώτα από όλα στους κλασικούς δυνάστες μας, πρώτα από όλα σε αυτούς που μας έφεραν μέχρι εδώ. Σε αυτούς που τώρα κάνουν αντιπολίτευση φορώντας την προβιά των αθώων προβάτων, οι υποκριτές. Μάθετε να ξεχωρίζετε το ψέμα και τα σκουπίδια που σας σερβίρουν τα κανάλια, οι εφημερίδες, οι πολιτικοί κάθε κόμματος. Οργανώστε τις σκέψεις σας και προσπαθείστε να αναδείξετε τα ψήγματα αλήθειας πάνω στα οποία πρέπει να σταθούμε.
Κράξτε τον ΣΥΡΙΖΑ εκεί που πρέπει αλλά στηρίξτε τον εκεί που πρέπει. Και διαχρονικά: αλλάξτε νοοτροπία.Μια μικρή φράση που θέλει απίστευτη δουλειά και φαντάζει ουτοπική. Γιατί θέλει να σκύψουμε να διαβάσουμε, να στοχαστούμε, να πούμε αλήθεια, να αλλάξουμε όσα μας πάνε πίσω σαν ανθρώπους, να φύγουμε από τη κοσμάρα μας και να δεχτούμε επιτέλους ότι το συλλογικό καλό είναι και προσωπικό καλό. Μέσα ή έξω από το ευρώ με φράγκα ή χωρίς, με ΣΥΡΙΖΑ ή με ΝΔ αν δεν αλλάξει αυτό, δεν θα υπάρξει προκοπή.
Σταματήστε να φέρεστε σαν ξερόλες που όλα πλέον τα κατέχουν (μαγκιά) λιθοβολώντας με προφητείες και μαντεύματα την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ του πλανήτη, του σύμπαντος κόσμου. Στην πραγματικότητα δεν έχετε τα εφόδια να προβλέψετε ούτε το πως θα είναι η δική σας ζωή αύριο. Γέμισε ο τόπος οικονομολόγους, αναλυτές, Πυθίες, κωμικούς, πονηρούς, "έξυπνους". Τίποτα άλλο δεν προδίδει όλο αυτό παρά την ποιότητά μας να είμαστε σαλτιμπάγκοι και δούλοι της ανικανότητας και των παρορμήσεών μας. Ήταν κάτι που έστω από αυτό το αλλοπρόσαλλο τσούρμο των νεοελλήνων δόθηκε ψήφος σε μια αριστερά (έστω αυτήν την κολοβωμένη που έχει μέσα της και...ΑΝΕΛ) ήταν σημαντικό που έστω και από αντίδραση έφαγε πόρτα ο Αντωνάκης.
Δείτε όλο αυτό το πράγμα που για πρώτη φορά συμβαίνει, αυτό το σπάσιμο της εναλλαγής ΝΔ, ΠΑΣΟΚ σαν ευκαιρία να αλλάξει κάτι. Όμως ο Αντωνάκης, ο Γιωργάκης και οι συν αυτώ είναι απλά μαριονέτες που κινούνται από τα σκοινιά της δικής μας ατέλειας.
Αφήστε τις εξυπνάδες, ξερόλες, και δουλέψτε, για μια φορά με ειλικρίνεια. Λιγάκι, ένα κομματάκι ειλικρίνεια.
