Από το Ζέπελιν ... στο πλωτό φράγμα, από την ελπίδα... στο αδιέξοδο!
Οι κινήσεις της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του προσφυγικού – μεταναστευτικού δείχνουν έλλειψη σχεδιασμού.Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα έχουν αλλάξει σε πολιτικό επίπεδο οι αρμόδιοι Υπουργοί στη διαχείριση του προσφυγικού, Υπουργεία καταργούνται και επανιδρύονται. Συσκέψεις, υποσχέσεις για αποσυμφόρηση που μένους υποσχέσεις.
Και μέσα σ’ όλο αυτό το κλίμα έχουμε και αποφάσεις που αν δεν προκαλούν γέλιο προκαλούν προβληματισμό.
Ποιος δεν θα ξεχάσει το Ζέπελιν! Μέσα στο καλοκαίρι η Κυβέρνηση με μεγάλη χαρά ανακοίνωσε τη λύση που βρήκε για να περιορίσει τις μεταναστευτικές ροές. Ήταν οι πρώτες εβδομάδες της Κυβέρνησης και οι ελπίδες για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ήταν στα ύψη... Το περιβόητο αερόστατο Ζέπελιν, που ταυτίστηκε με το άγρυπνο μάτι των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2004, επέστρεφε αυτή τη φορά στον ουρανό του Βορείου Αιγαίου «με σκοπό την αδιάλειπτη επιτήρηση του θαλασσίου πεδίου σε πραγματικό χρόνο και επί 24ώρου βάσεως». Τέλος Ιουλίου πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίσημη δοκιμαστική πτήση σε συνεργασία με την FRONTEX. Από τότε τα ίχνη του Ζέπελιν χάθηκαν. Κανείς δεν ξέρει τι έγινε και πόσο καιρό λειτούργησε. Πάντως το επικοινωνιακό σόου είχε απήχηση. Η επιλογή του Ζέπελιν έδωσε έναν άλλο αέρα στη Κυβέρνηση μέχρι ….που και το Ζέπελιν έγινε αέρας!
Έξι μήνες μετά το Ζέπελιν έρχεται η προκήρυξη για πλωτό φράγμα που θα αντιμετωπίσει τις προσφυγικές ροές! Η Κυβέρνηση λοιπόν θωρακίζει και τα θαλάσσια σύνορα… λέμε τώρα! Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι το πλωτό φράγμα είναι αποτελεσματικό, το μήκος που θα έχει – σύμφωνα με την προκήρυξη – είναι 2.700 μέτρα και κοστίζει 500.0000 ευρώ! Θα δώσουμε δηλαδή 500.000 ευρώ για να θωρακίσουμε στην ουσία μια κουκκίδα στο χάρτη, όπως αντιστοιχούν τα 2700 μέτρα, των θαλασσίων συνόρων του Βορείου Αιγαίου (βλέπε χάρτη από tvxs.gr) Μια απόφαση που προκαλεί για άλλη μια φορά γέλια και προβληματισμό.
Ενδιαφέρουσες οι παρατηρήσεις του Περιφερειάρχη Κώστα Μουτζούρη : « Δυο παρατηρήσεις για τα «πλωτά φράγματα» για παρεμπόδιση εισόδου μεταναστών. Η πρώτη είναι τεχνικού χαρακτήρα: Ως μηχανικός έργων στη θάλασσα διερωτώμαι πως θα στερεωθούν στον πυθμένα στα βαθιά νερά , πως θα αντέξουν στις υψηλές πιέσεις ανέμου και κυμάτων και βανδαλισμού. Η δεύτερη είναι πολιτικού χαρακτήρα: Περνάμε σε πολιτική αποτροπής;»
Κι ενώ εμείς μιλάμε για πλωτά φράγματα η Μόρια παραμένει σταθερά με 20.000 πρόσφυγες – μετανάστες, παραμένει με τόνους σκουπιδιών, οι εντάσεις και τα μαχαιρώματα από τις αρχές του χρόνου έχουν αυξηθεί κατακόρυφα.
Μετά τη μεγάλη συγκέντρωση για το μεταναστευτικό και τις αδιέξοδες συσκέψεις ο χρόνος κυλά πλέον σε βάρος τόσο της Κυβέρνησης όσο και των τοπικών κοινωνιών που είναι έτοιμες να εκραγούν με την παραμικρή αφορμή ( Χαρακτηριστικό παράδειγμα χθες στα Λουτρά και η μίσθωση ακινήτων από ΜΚΟ)
