Ακούστε τους νησιώτες – όχι άλλες «αποθήκες ψυχών» στα νησιά
Γράφει ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος *
Μια πολιτική που χρειάζεται στρατιωτική επιχείρηση των ΜΑΤ για να αρχίζει να εφαρμόζεται δεν είναι σωστή πολιτική.
Δεν γίνεται τόσο πολλοί κάτοικοι των νησιών να κάνουν λάθος.
Αυτοί ζουν εκεί, αυτοί ξέρουν, αυτοί καταλαβαίνουν.
Ούτε ακροδεξιοί είναι (τον Κασιδιάρη και τα άλλα φασιστάκια τα απομόνωσαν όταν ήρθαν στην Αθήνα), ούτε τρελοί.
Ταλαιπωρημένοι είναι και δεν αντέχουν να είναι τα νησιά τους «αποθήκες ψυχών».
Δεν αντέχουν να είναι τα νησιά τους οι «αποτρεπτικοί φραγμοί» της «Ευρώπης- Φρούριο».
Δεν αντέχουν να βλέπουν τις υποδομές να καταρρέουν.
Πάνω από όλα, δεν αντέχουν να βλέπουν το δράμα αυτών των ανθρώπων που οι κυβερνήσεις κυνικά ονομάζουν «ροές».
Και ζητούν κάτι πολύ απλό: στα νησιά να γίνεται μόνο υποδοχή και ταυτοποίηση και οι πρόσφυγες και μετανάστες να πηγαίνουν στην ενδοχώρα.
Τι λέει η κυβέρνηση; Το ακριβώς αντίθετο: να μένουν στα νησιά σε νέα «κλειστά κέντρα» που θα είναι χώροι και υποδοχής και κράτησης και επαναπροώθησης.
Σαν να λέμε να κλείσουν τη νέα Μόρια και να φτιάξουν μια νέα Μόρια στην Καράβα.
Η κυβέρνηση τα δικαιολογεί υποστηρίζοντας ότι άμα τα φτιάξει θα κάνει «αποσυμφόρηση» και θα υπάρξουν «μαζικές επιστροφές».
Όμως όλοι ξέρουμε ότι οι επιστροφές στην Τουρκία θα είναι λίγες και ακόμη λιγότερες στις χώρες προέλευσης.
Άρα οι άνθρωπο εδώ θα μείνουν.
Θέλουμε να μένουν σε συνθήκες εξαθλίωσης ή αξιοπρέπειας;
Οι Ευρωπαίοι βολεύονται να υπάρχουν άθλιες συνθήκες στα νησιά.
Για την ακρίβεια το επιδιώκουν γιατί υποτίθεται ότι λειτουργεί αποτρεπτικά.
Μόνο που ξέρουμε ότι αυτόν που θέλει να ξεφύγει από τον πόλεμο και τη φτώχεια δεν τον «αποτρέπεις».
Και το πρόβλημα παραμένει: τα νησιά καταλήγουν να είναι «αποθήκες ψυχών».
Η κυβέρνηση πρέπει έστω και τώρα να ακούσει τους νησιώτες και να χαράξει διαφορετική πολιτική.
Καμιά μακροπρόθεσμη λύση δεν θα επιβληθεί με τα ΜΑΤ και τα δακρυγόνα.
