Γιατί χαίρονται οι ακροδεξιούληδες στη Λέσβο;
Τι υπέροχη μέρα σήμερα, 10 Μαρτίου 2025, για τους απανταχού λάτρεις της τέχνης που… δεν είναι τέχνη, αλλά βλασφημία!
Ο βουλευτής της Νίκης, Νίκος Παπαδόπουλος, αποφάσισε να δώσει ένα μάθημα πολιτισμού στην Εθνική Πινακοθήκη, κάνοντας τα εκθέματα γυαλιά-καρφιά. Και ποιοι χειροκροτούν με ενθουσιασμό; Μα φυσικά, οι ακροδεξιουλήδες της Λέσβου, που μετά από καιρό βρήκαν επιτέλους έναν ήρωα να υπερασπιστεί την Παναγία μας από τα καλλιτεχνικά αίσχη που τολμούν να αποκαλούν «έκφραση».
Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο πώς ορισμένοι συμπολίτες μας βρίσκουν λόγους να χαίρονται με τέτοιες πράξεις. Ίσως η καταστροφή έργων τέχνης να αποτελεί για αυτούς μια νέα μορφή πολιτιστικής κριτικής. Άλλωστε, ποιος χρειάζεται τον διάλογο και την ανταλλαγή απόψεων όταν μπορεί απλά να σπάει ό,τι δεν του αρέσει; Φαίνεται πως η έννοια της ελευθερίας της τέχνης και της έκφρασης είναι περιττή για τους «υπερασπιστές» της ηθικής τάξης. Γιατί να ανεχθούμε την πολυφωνία και την καλλιτεχνική δημιουργία όταν μπορούμε να επιστρέψουμε σε πρακτικές λογοκρισίας και καταστροφής;
Πολιτικά πρόσωπα της Λέσβου και απλοί πολίτες από το νησί του σαπφικού έρωτα και της ελιάς έσπευσαν να γεμίσουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με αναρτήσεις γεμάτες περηφάνια. «Μπράβο του! Χίλια μπράβο του!» γράφουν, λες και ο Παπαδόπουλος έσωσε την Ορθοδοξία από τις δαγκάνες κάποιου δαιμονισμένου πίνακα. Και γιατί να μην χαίρονται; Επιτέλους, κάποιος πήρε τον Νόμο στα χέρια του, δείχνοντας ότι η ελευθερία της τέχνης είναι ωραία, αρκεί να μην πειράζει τα ιερά και τα όσια μας. Ποιος χρειάζεται διάλογο ή επιχειρήματα, όταν μπορείς να σπάσεις μια προθήκη και να γίνεις viral;
Είναι επίσης ενδιαφέρον πώς αυτοί οι «υπερασπιστές» της παράδοσης επιλέγουν να αγνοούν ότι η τέχνη, ιστορικά, έχει προκαλέσει και αμφισβητήσει κατεστημένες αντιλήψεις. Αλλά γιατί να ασχοληθούμε με την ιστορία και την εξέλιξη της τέχνης όταν μπορούμε απλά να επιβάλουμε τη δική μας στενή αντίληψη περί ηθικής; Ίσως, τελικά, το πρόβλημα δεν είναι η τέχνη που προκαλεί, αλλά η αδυναμία ορισμένων να αποδεχθούν ότι ο κόσμος είναι πολύπλοκος και πολυδιάστατος. Και αντί να ανοίξουν το μυαλό τους σε νέες ιδέες, προτιμούν να κλείνονται στον μικρόκοσμό τους, καταστρέφοντας ό,τι δεν κατανοούν.
Αλλά ας είμαστε δίκαιοι. Οι ακροδεξιουλήδες της Λέσβου δεν χαίρονται μόνο γιατί κάποιος τα έκανε λαμπόγυαλο. Χαίρονται γιατί, επιτέλους, η δική τους φωνή ακούστηκε. Ποιος νοιάζεται για την καλλιτεχνική ελευθερία, τη δημοκρατία ή τον πολιτισμό, όταν μπορείς να έχεις έναν βουλευτή-Ράμπο να σπάει τζάμια για χάρη σου; Είναι η απόλυτη δικαίωση: η τέχνη μπορεί να περιμένει, η πίστη όχι. Και αν η Παναγία κοιτάει από ψηλά, σίγουρα θα χαμογελάει – ή ίσως θα κλαίει, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια.
Να τους χαίρονται και όλοι αυτοί που αύριο θα μας "πουλήσουν πολιτισμό" και συνεργάζονται μαζί τους...
«Όµοιος οµοίω αεί πελάζει»
