Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λέσβου: Καμία Κυριακή ανοιχτά τα μαγαζιά!
ΕΝΩΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Ν. ΛΕΣΒΟΥ
Ο Εμπορικός Σύλλογος Μυτιλήνης επισκέφτηκε τον Αντιπεριφερειάρχη Β. Αιγαίου Ηρακλή Βερβέρη και κατέθεσε την απόφαση του, για άνοιγμα της αγοράς 7 Κυριακές.
Η ΄Ενωση μας έχει ταχθεί υπέρ της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας στο άνοιγμα καταστημάτων τις Κυριακές. Καμία Κυριακή ανοιχτά τα μαγαζιά! Θα αντιπαλέψουμε κάθε προσπάθεια διεύρυνσης του ωραρίου μας και το κεκτημένο της Κυριακάτικης Αργίας, που οι ηρωϊκοί αγώνες της εργατικής τάξης κατοχύρωσαν πριν 103 χρόνια.
Κυριακή 3 του Γενάρη του 1910 ήταν η μέρα που κατοχυρώθηκε και εφαρμόστηκε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, η κυριακάτικη αργία. ΄Ηταν μια μεγάλη κατάκτηση της εργατικής τάξης κι όλων των φτωχών αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών και μισθοσυντήρητων ανθρώπων της χώρας μας.
Το εργασιακό καθεστώς που επικρατούσε ως τις 31 του Δεκέμβρη του 1909 για όλους τους εργάτες της Ελλάδας είχε πολλά χαρακτηριστικά των σκλάβων, όπου περνούσαν ολόκληρη τη ζωή τους μέσα στα εργοστάσια και τις φάμπρικες, δουλεύοντας 12ωρο, 14ωρο και 16ωρο χωρίς σταματημό, χωρίς διάλειμμα, χωρίς ξεκούραση, χωρίς μιας μέρας άδεια για ανάπαυση.
Υπήρχαν εργάτες που είχαν χρόνια ολόκληρα να δουν τον ήλιο και το φως. Νύκτα έφευγαν από το σπίτι τους, νύκτα γύριζαν. Κι αυτό γινότανε ασταμάτητα χρόνια και χρόνια.
Η κυριακάτικη αργία ήταν μια ιστορική νίκη όλης της εργατικής τάξης της χώρας μας, ένας ιστορικός σταθμός κι αφετηρία οργανωμένης ταξικής πάλης.
Οι απαιτήσεις του κεφαλαίου δε θα σταματήσουν στους εργαζόμενους στα εμπορικά καταστήματα, αρχίζουν απ' αυτούς, ενώ αποσκοπούν στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας συνολικά. Στόχος τους είναι να πλήξουν την εργατική τάξη, στο σύνολό της, επιβάλλοντας συνθήκες καταναγκαστικής δουλειάς, παρόμοιες με εκείνες πριν την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.
Το άνοιγμα των καταστημάτων 7 ημέρες δεν αυξάνει τον τζίρο, αλλά το κόστος λειτουργίας του εμπορίου και κατ' επέκταση τις τιμές. Η πείρα έχει δείξει ότι κάθε διεύρυνση ωραρίου στο χώρο του εμπορίου γίνεται όπλο στα χέρια των μεγάλων επιχειρήσεων, που ολοένα και περισσότερο συγκεντρώνουν στα χέρια τους το τζίρο της αγοράς, σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ και των εργαζομένων.
Θα καταφέρει να κλείσει τις περισσότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να δώσει μεγαλύτερα κέρδη στις πολυεθνικές και στα πολυκαταστήματα. Θα μετατρέψει τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ σε δούλους των μονοπωλίων, χωρίς ωράρια και συλλογικές συμβάσεις. Αυτό χρειάζονται για να αυγατίσουν κι άλλο τα κέρδη τους. Αυτή είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη που υπόσχονται για έξοδο από την κρίση, αυτή είναι η Νέα Ελλάδα που υπόσχεται ο Πρωθυπουργός και το μέλλον που υπόσχονται στην εργατική τάξη και τα παιδιά της. Να γυρίσουν τους εργαζόμενους στην εποχή που δούλευαν ήλιο με ήλιο σαν σκλάβοι, χωρίς ξεκούραση χωρίς μια μέρα άδεια για ανάπαυση, με μισθούς 200-300 ευρώ.
Είμαστε λοιπόν σε αντίθεση με την πρόταση του Εμπορικού Συλλόγου για άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων 7 Κυριακές. Μάλιστα μέλη του Συλλόγου σε δημόσιες τοποθετήσεις τους, ενώ δηλώνουν αντίθετοι με το άνοιγμα της αγοράς τις Κυριακές και πολύ σωστά επισημαίνουν ότι ο στόχος είναι να εξοντωθούν μια ώρα αρχύτερα οι μικρομεσαίοι, στην πράξη με την απόφαση αυτή δίνουν αβάντα και ανοίγουν το δρόμο για περισσότερη λεηλασία της αγοράς, από Πολυκαταστήματα και μεγάλες επιχειρήσεις.
Είναι ανάγκη να δώσουμε από κοινού απάντηση εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι και μικροί έμποροι στα μονοπώλια που ρημάζουν τη ζωή της εργατικής τάξης και αφανίζουν τους επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους αυξάνοντας τα κέρδη τους καθημερινά.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε και δεν υπάρχει κάτι διαφορετικό στην πράξη για να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν, είναι ο μαζικός, οργανωμένος, λαϊκός αγώνας.
Η Κυριακή Αργία είναι κατάκτηση! Καλούμε τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς εμπόρους σε κοινό μέτωπο, όχι μόνο να αντιπαλέψουμε κάθε προσπάθεια κατάργησης της, αλλά να δώσουμε μάχη απέναντι στα μονοπώλια και τις πολυεθνικές, γιατί δεν μπορεί αυτοί που κλέβουν τον πλούτο που εμείς παράγουμε να καθορίζουν και τη ζωή μας.