Οι μαθητές σε Μυτιλήνη και Καλλονή είναι το φωτεινό παράδειγμα - Η συγκινητική ανάρτηση της Μαρίας Καρυστιανού

Με την ενεργό συμμετοχή μαθητών και μαθητριών από Γυμνάσια και Λύκεια, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή σε Μυτιλήνη και  Καλλονή, δυναμικές μαθητικές συγκεντρώσεις στο πλαίσιο της πανελλαδικής δράσης για την τραγωδία των Τεμπών.

Στην Καλλονή:

Οι μαθητές του γυμνασίου, μουσικού γυμνασίου, γενικού λυκείου, επαγγελματικού λυκείου και μουσικού λυκείου συμμετείχαν για να συμπαρασταθούν στις οικογένειες των θυμάτων των Τεμπών και να δηλώσουν την αντίδραση τους στην ατιμωρησία των υπευθύνων που διατηρείται μέχρι και σήμερα!

Στη Μυτιλήνη:

Μεγάλη η συμμετοχή στη Μυτιλήνη , με τους μαθητές να συγκεντρώνονται αρχικά στα Κεντρικά Λύκεια της πόλης και να καταλήγουν για λίγα λεπτά στην πλατεία Σαπφούς. Κύριο αίτημά τους είναι η απόδοση όχι μόνο ποινικών αλλά και πολιτικών ευθυνών.

 Οι μαθητές, κρατώντας πανό και πλακάτ με συνθήματα όπως «Στέρεψαν τα δάκρυα, έγιναν οργή» και «Τα τρένα φεύγουν, οι ψυχές δεν γυρνάνε», εξέφρασαν την αγανάκτηση και την οργή τους για το τραγικό δυστύχημα που κόστισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους και συγκλονίζει τη χώρα. 

Δείτε βίντεο:Σήμερα, σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικοί συνεχίζουν να πραγματοποιούν μαζικές συγκεντρώσεις, διεκδικώντας δικαιοσύνη για τα Τέμπη. Τα συλλαλητήρια εστιάζουν στην απόδοση ευθυνών, με το σύνθημα «Δεν έχω άλλο οξυγόνο» να αποτυπώνει τη βαθιά απογοήτευση των συμμετεχόντων.

Η Μαρία Καρυστιανού, με μία συγκινητική ανάρτηση, ευχαριστεί τους μαθητές που πραγματοποιούν  πορεία για τα Τέμπη στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις

Η επιστολή Καρυστιανού στους μαθητές:

Mια σπουδαία μέρα όπου το μέλλον της Ελλάδας θα βγει στους δρόμους για να δηλώσει δυναμικά παρών στα καλύτερα που έρχονται.

Με απίστευτη συγκίνηση και περηφάνια θα ήθελα να έκανα μια ζεστή αγκαλιά στον καθένα σας ξεχωριστά!

Μακάρι να μπορούσα να βρίσκομαι ταυτόχρονα σε όλες τις σχολικές αίθουσες δίπλα στον κάθε μαθητή στην κάθε μαθήτρια.

Να έχω την τιμή να κοιτάξω το λαμπερό σας βλέμμα και να πάρω δύναμη από την καθαρότητα της ψυχής σας….

Καθώς όμως αυτό δεν γίνεται, σας αποστέλλω μια μικρή επιστολή με σκοπό να διαβαστεί από τους δασκάλους σας αν υπάρχει χρόνος και επιθυμία.

«Αγαπημένα μας παιδιά

εμείς, μαζί με τους δικούς σας πατέρες και μητέρες, προσδοκούμε να φέρουμε την ειρήνη και την πολυπόθητη δικαιοσύνη στη χώρα μας.

Στη χώρα που ανήκετε. Με πίστη ότι εδώ θα ευδαιμονείτε και θα χαίρεστε τη ζωή σας.

Σε αυτήν την κάθε μέρα που μαθαίνετε να κάνετε πράξεις τα όνειρά σας, εμείς σας οφείλουμε μια καλύτερη γη.

Για όλα εσάς τα αγαπημένα μας παιδιά που έχετε ως έμφυτη την κίνηση προς την αλήθεια, ως γενετήσια την ορμή που επαναφέρει την ένωση και την αγάπη, σας είμαστε ευγνώμονες.

Σας είμαστε ευγνώμονες που δεν ξεχνάτε μαζί με εμάς, που υπάρχετε και συνεχίζετε τη ζωή και τη χαρά αυτού του τόπου.

Έχετε την αδιάκοπη στήριξή μας. Είστε ό,τι πιο αγνό και καθάριο υπάρχει σε αυτόν τον τόπο , είστε το φωτεινό μας αύριο …

Σας ευχαριστούμε….»