Ο προπονητής του 14χρονου πρόσφυγα στον Αιολικό: «Είναι παιδί-διαμάντι, αισθάνομαι τυχερός που δουλεύω μαζί του!»

Ο προπονητής του Αιολικού, Απόστολος Στύλος μίλησε στο gazzetta.gr για την περίπτωση του 14χρονου πρόσφυγα από το κεντροαφρικανικό Κονγκό, Φράνσις Κολόμπο, που έβγαλε δελτίο, έφυγε από τον καταυλισμό της Μόριας και μαθαίνει ελληνικά, με τον σύλλογο να καλύπτει τα έξοδά του και να του δίνει τη δυνατότητα να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα: να παίζει ποδόσφαιρο!

Αν πιστεύει κάποιος πως η ζωή είναι λίγο ή πολύ mainstream, όπως ζουν οι περισσότεροι 14χρονοι, δεν έχει παρά να επισκεφτεί έναν καταυλισμό προσφύγων. Για παράδειγμα, αυτόν της Μόριας στη Μυτιλήνη. Να αντιληφθεί τί σημαίνει «δυσκολίες», να σφιχτεί το στομάχι του, να του φύγει η... μαγκιά, κατά το κοινώς λεγόμενο. Αν θέλει δε να αντιληφθεί τον ορισμό της «υπέρβασης», μπορεί εκεί να συλλογιστεί πώς και κόντρα σε πόσες δυσκολίες μπορεί κανείς υπ' αυτές τις συνθήκες ζωής, ή σωστότερα, επιβίωσης, να ξεχωρίσει, να διακριθεί, να βρει διέξοδο.

Ο 14χρονος Φράνσις Κολόμπο κλώτσαγε πέτρες στην πατρίδα του, το κεντροαφρικανικό Κονγκό. Εκεί έβγαζε το ταλέντο και τις ποδοσφαιρικές χάρες του. Μέχρι σε ηλίκία 9 ετών, μαζί με τον επτάχρονο αδερφό του, να ακολουθήσουν τον γιατρό πατέρα τους στο μονοπάτι για μια καλύτερη ζωή, στο... άγνωστο κι ακόμα παραπέρα. Σ' ένα νησί του Αιγαίου, σε μια δομή (α)φιλοξενίας.

Η FC Cosmos, η ποδοσφαιρική ομάδα για εκκολαπτόμενους αστέρες του «αύριο», που δεν έχουν ούτε παπούτσια να φορέσουν, επιτελεί κοινωνικό έργο, βάζοντας μια μπάλα στο γήπεδο και σφυρίζοντας σέντρα. Ο Φράνσις είναι καλός. Πολύ καλός. Την «κολλάει», κάνει πράγματα που δεν ταιριάζουν στην ηλικία του.

Αυτά διηγείται μιλώντας στο gazzetta.gr ο Απόστολος Στύλος, προπονητής του Αιολικού, που από το καλοκαίρι τον έχει υπό τις οδηγίες του! Ο λιλιπούτειος ήρωας του νησιού ξέφυγε από την «κόλαση» του καταυλισμού χάρη στις προσπάθειες του συλλόγου, που τον είδε, τον ξεχώρισε κι έκανε τα πάντα για να του εξασφαλίσει δελτίο συμμετοχής στη Γ' Εθνική! Πλέον ο Φράνσις πάει στο σχολείο, με τον Αιολικό να αναλαμβάνει τη στέγαση, την τροφή του και την ένταξή του σε μια φυσιολογική ζωή.

«Είναι στην ομάδα μας από το καλοκαίρι, από την περίοδο της προετοιμασίας. Ξέραμε πως είχε όλες τις προδιαγραφές για να βγάλει δελτίο, έπρεπε να περιμένουμε για να τηρηθούν όλες οι νόμιμες διαδικασίες. Πρόκειται για έναν εκπληκτικό χαρακτήρα, τρομερό αθλητή και για μένα που είμαι προπονητής του, αισθάνομαι τυχερός που δουλεύω με ένα τέτοιο παιδί», αφηγείται ο κ. Στύλος, που βρίσκεται στην ομάδα από το καλοκαίρι του 2018 και πλέον μπορεί να προπονεί έναν παίκτη διαφορετικό από τους άλλους.

Πώς τον προσέξατε;

«Υπάρχει μια ομάδα στη Μυτιλήνη που λέγεται FC Cosmos, με πολλά προσφυγόπουλα που παίζουν ποδόσφαιρο. Η ομάδα προπονείται στο ίδιο πλαστικό γήπεδο που κάνει προπόνηση και ο Αιολικός στη Μόρια. Εκεί τον εντόπισαν οι άνθρωποι του συλλόγου κι αμέσως ξεκίνησαν τις διαδικασίες για να τον εντάξουν σε αυτόν».

Υπάρχουν αντίστοιχα παιδιά με ταλέντο που να παίζουν μπάλα υπό τις ίδιες συνθήκες;

«Ταλέντα υπάρχουν παντού. Το ζητούμενο είναι να μπορούν να βγάλουν δελτίο, κάτι που δεν είναι εύκολο. Ευτυχώς για τον Φράνσις ήταν εφικτό τελικά, να έχει τα χαρτιά που χρειάζεται».

Για τον παίκτη:

«Συνεργαζόμαστε πέντε μήνες, σας μιλάω για ένα τρομερό παιδί. Διψάει για δουλειά, για να καταλάβετε, μέχρι να βγει το δελτίο του έκανε προπόνηση και με τον Αιολικό και με την Cosmos, δηλαδή και δυο φορές τη μέρα. Είναι αθλητής υψηλών επιδόσεων! Βρίσκεται πια σε μια ημιεπαγγελματική κατηγορία κι αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι κάνει πράγματα που δεν είναι αναμενόμενα για την ηλικία του. Η συναρμογή του, το επίπεδο αντίληψής του είναι αντίστοιχο μεγαλύτερου σε ηλικία ανθρώπου.

Μιλώντας μαζί του για ποδόσφαιρο και ζητώντας του πράγματα, καταλαβαίνει πολλά περισσότερα από παιδιά 14 ετών. Αντιλαμβάνεται αμέσως τί του ζητάω, χωρίς μάλιστα να καταλαβαίνει τι γλώσσα και κάνει ακριβώς αυτό που θέλω! Είναι ξεχωριστή περίπτωση».

Πόσο σημαντικό είναι για ένα παιδί να φεύγει από την κόλαση του καταυλισμού και να παίζει ποδόσφαιρο

«Αν προσπαθήσει κανείς να μπει στο μυαλό του, θα καταλάβει όλα αυτά τα πράγματα. Είναι δυο διαφορετικοί κόσμοι κι ο Αιολικός του δίνει τη δυνατότητα να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του. Ο Φράνσις ονειρεύεται να παίζει ποδόσφαιρο!».

Τον υπολογίζετε κανονικά για τη σεζόν; Είναι πολύ μικρός!

«Αλήθεια είναι αυτό, όμως το ρόστερ μας δεν είναι μεγάλο. Θα χαρώ πολύ να του δώσω λεπτά συμμετοχής, όχι για να τον βοηθήσω εγώ, αλλά για να βοηθήσει αυτός την ομάδα, διότι αλήθεια, μπορεί να το κάνει!».

Πώς τον υποδέχθηκαν οι υπόλοιποι άνθρωποι της ομάδας;

«Το ταλέντο του ήταν ευδιάκριτο εξαρχής. Οι άνθρωποι της ομάδας τον έφεραν στις τάξεις της, όμως χρειάστηκε προσπάθεια. Άλλη διοίκηση μπορεί να μην τον στήριζε τόσο πολύ, να μην έμπαινε στη διαδικασία να κοπιάσει τόσο για έναν πιτσιρικά, να έλεγε… πάμε γι’ άλλα. Η διοίκηση του Αιολικού όμως είχε υπομονή και κατάφερε να βγάλει δελτίο, κάτι που το ήθελε πολύ και η ομάδα, αλλά και ο ίδιος ο παίκτης».

Πλέον υποθέτω πως ο Αιολικός κοιτάζει ακόμα πιο προσεκτικά τον καταυλισμό, για νέα ταλέντα!

«Στην Ελλάδα έχουμε μάθει στο γρήγορο και το εύκολο. Όποιος έχει υπομονή, ανθρώπους με μεράκι, που δεν κοιτούν μόνο το γρήγορο αποτέλεσμα, τότε μπορεί να δει πραγματικά “διαμάντια”. Εξάλλου είναι και μήνυμα ανθρωπιάς, αυτό που έδειξε και ο σύλλογος και μετά μπαίνει και το αθλητικό κομμάτι».

www.gazzetta.g