Γιάννης Πασπάτης, ο θρυλικός τυπογράφος της Λέσβου
Γεννήθηκε στα Βουρλά της Μικράς Ασίας από όπου ήρθε σε ηλικία μόλις 2 ετών πρόσφυγας με την μητέρα του και την οικογένειά της.
Μεγάλωσε και έμαθε την τέχνη του τυπογράφου εργαζόμενος στα διάφορα τυπογραφεία της Μυτιλήνης
Μόλις τελείωσε την στρατιωτική του θητεία τον συνέλαβαν οι Γερμανοίκαι εξορίστικε στη Λήμνο από όπου δραπέτευσε και επέστρεψε στη Μυτιλήνη.
Η ενασχόλησή του με τα καλλιτεχνικά και ιδιαίτερα με το ερασιτεχνικό θέατρο τον έκανε γνωστό και αγαπητό στο χώρο της Μυτιλήνης.
Άνοιξε το 1ο του Τυπογραφείο το 1950 στη Μυτιλήνη στην οδό Αρίωνος.Ίδρυσε πολλούς καλλιτεχνικούς Συλλόγους καί έλαβε μέρος σε πολλά διεθνή φεστιβάλ
ερασιτεχνικού θεάτρου με ιδιαίτερη επιτυχία όπως αυτότου Μόντε Κάρλο.
Παρ' όλα τα δύσκολα χρόνια, η αγάπη του για την τυπογραφεία τον έκανε να εξελιχθεί γρήγορα στη δουλειά του φιάχνοντας ένα σύγχρονο για την εποχή τυπογραφείο στη οδό Αγίου Θεράποντος.
Όταν συνταξειοδοτήθηκε και αποχώρησε από το επάγγελμα είχε βάλει στη δουλειά τα δύο μεγαλύτερα παιδιά του τα οποία με τη σειρά τους συνέχισαν και συνεχίζουν σταθερά την ανοδική πορεία της επιχείρησης
με τεχνογνωσία και μηχανήματα νέας τεχνολογίας.
Δίδαξε την τέχνη του σε πολλούς νέους τότε που σήμερα είναι επιτυχημένοι επαγγελματίες τυπογράφοι σε όλη σχεδόν την Ελλάδα. Έγραψε πολλά βιβλία σε ντοπιολαλιά. καθώς και θεατρικά έργα...
Ο θρυλικός τυπογράφος Γιάννης Πασπάτης άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 94 ετών. Η προσφορά του στο χώρο των γραμμάτων και των τεχνών τεράστια.
Η ιστορία του τυπογραφείου που ίδρυσε ο Γιάννης Πασπάτης
Η ιστορία αρχίζει στα 1950, όταν ο Γιάννης Πασπάτης, αμέσως μετά τα δύσκολα χρόνια της Γερμανικής κατοχής, άνοιξε το πρώτο του τυπογραφείο με συνεταίρο τον Στρατή Παράσχο στο κέντρο της Μυτιλήνης, στην οδό Αρίωνος.
Ο εξοπλισμός τότε ήταν ένα ποδοκίνητο πιεστήριο σχήματος Α3 και ένα χειροκίνητο σχήματος Β5, υπήρχε επίσης και μία κοπτική χειροκίνητη μηχανή 70 εκ. Ο εξοπλισμός σε τυπογραφικά στοιχεία και μέταλλα ήταν μερικές μεταχειρισμένες οικογένειες στοιχείων που πήραν από τα παλιά μεγάλα τοπικά τυπογραφεία της εποχής εκείνης. Τα τυπογραφεία αυτά κατόρθωσαν να επιζήσουν μόλις μερικά χρόνια μετά την κατοχή. Η Αθήνα άρχισε να μεγαλώνει με ρυθμό χιονοστιβάδας και τα τυπογραφεία της με το πλεονέκτημα του κέντρου άρχισαν να συγκενρώνουν τις μεγάλες δουλειές της επαρχίας. Έτσι οι περισσότεροι υπάλληλοι των μεγάλων αυτών τοπικών επιχειρήσεων συνενώθηκαν και άνοιξαν δικά τους μικρότερα μαγαζιά που μπορούσαν να επιζήσουν με τη λίγη πια ντόπια δουλειά.
Ο Γιάννης Πασπάτης αγαπητός στο λεσβιακό κοινό από την ενασχόλησή του με το ερασιτεχνικό θέατρο και την πολύ καλή γνώση της δουλειάς άρχισε να συγκεντρώνει αξιόλογη πελατεία, μέχρι που έγινε το γνωστότερο τυπογραφείο της περιοχής. Γύρω στα 1969 εξοπλίστηκε με το πρώτο αυτόματο πιεστήριο ρωσικής κατασκευής, το οποίο και τον εισήγαγε στο χώρο του αυτοματισμού της Τυπογραφίας.
Το 1971 διαλύει την εταιρεία με τον Στρατή Παράσχο και ανοίγει το δεύτερο τυπογραφείο του, μόνος αυτή τη φορά, το οποίο και εξοπλίζει με ένα αυτόματο πιεστήριο γερμανικής κατασκευής, που αγόρασε μεταχειρισμένο και άρχισε να αναλαμβάνει πιο περίπλοκες δουλειές, όπως για παράδειγμα οι πρώτες μετοχές της Ναυτιλιακής Εταιρείας Λέσβου, την καλλιτεχνική έκδοση του Μεγάλου Λεσβιακού Μηναίου και πολλά άλλα τέτοιου είδους έντυπα τα οποία έμειναν στην ιστορία της Λέσβου.
Το 1974 αγοράζει δικό του χώρο 210 τ.μ. στην οδό Οδυσσέως 10, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα η επιχείρηση. Εξοπλίζεται με ένα αυτόματο επίπεδο πιεστήριο 50Χ70 γερμανικής κατασκευής, ένα ακόμη όρθιο 25Χ35 τσεχοσλοβάκικο και λίγο αργότερα με μια αυτόματη κοπτική μηχανή. Παράλληλα ο δεύτερος γιος του, ο Βαγγέλης Πασπάτης μαθαίνει την τέχνη δίπλα στον πατέρα του. Την εποχή αυτή μπαίνει στο χώρο της έκδοσης και των εφημερίδων και αναγκάζεται να εξοπλιστεί με δύο λινοτυπικές μηχανές και αρκετό προσωπικό. Η προσεγμένη δουλειά κάνει την επιχείρηση να κερδίζει συνεχώς έδαφος και να κραταιούται.
Το 1981 έρχεται από την Αθήνα και ο πρώτος του γιος, ο Άλκης Πασπάτης, ο οποίος έχοντας σπουδάσει ηλεκτρονικός ειδικεύτηκε σε ηλεκτρονικά μηχανήματα Γραφικών Τεχνών. Με τον ερχομό του η επιχείρηση μπαίνει σε ένα νέο κύκλο εργασιών και τυπώνεται η πρώτη έγχρωμη δουλειά πάνω στη Λέσβο σε ένα εξώφυλλο του βιβλίου "Λεσβιακοί Αντίλαλοι" που έγραψε ο Γιάννης Πασπάτης και το εξέδωσε στο τυπογραφείο τους. Αρχίζει να εξοπλίζει την επιχείρηση με μηχανήματα νέας τεχνολογίας όπως φωτοσύνθεση, ρεπροκάμερα και όφσετ. Την εποχή αυτή αρχίζει και ο καταιγισμός των υπολογιστών στην Τυπογραφία με νέες δυνατότητες. Πρωτοπορώντας για άλλη μία φορά φέρνει τον πρώτο υπολογιστή Macintosh στη Λέσβο δίνοντας μια εντελώς διαφορετική όψη στα έντυπα. Συγκεντρώνει τις περισσότερες τοπικές φημερίδες και φέρνει το πρώτο όφσετ πιεστήριο μικρού φορμά με δυνατότητα εκτύπωσης δεύτερου χρώματος, αρίθμησης και περφορέ, δίνοντας έτσι την ποιότητα και στο μικροέντυπο.
Η εξέλιξη συνεχίζεται και με μία μεγάλη επένδυση του Αναπτυξιακού Νόμου 1262 η επιχείρηση εξοπλίζεται με νέους υπολογιστές, image seter, scaner, κ.λ.π. Παράληλα αυξάνει το χώρο σε 350 τ.μ κατασκευάζοντας εσωτερικό ημιόροφο και νικιάζοντας στοίδιο κτήριο χωριστό χώρο για τα γραφεία και το D.T.P.
Η μεγάλη ζήτηση σε έντυπα ποιότητας όλων των διαστάσεων και ιδιαίτερα εκδόσεις μεγάλου τυράζ από Μοναστήρια της περιοχής βάζουν την επιχείρηση στο χώρο και της Βιβλιοδεσίας. Με νέα επένδυση αποκτάται διπλωτική, ραπτική κλωστής και σύρματος και αρχίζει η μαζική παραγωγή βιβλίων.
Η συνεργασία με ατελιέ διαχωρισμών και εκτυπωτήρια μεγάλου φορμά εκτός Λέσβου ήταν ένα αγκάθι στο δρόμο της εξέλιξης. Έτσι με επόμενες επενδύσεις η επιχείρηση απέκτησε τον απαραίτητο εξοπλισμό για να κάνει μόνη τους διαχωρισμούς της και ένα μεγάλο δίχρωμο πιεστήριο όφσετ 70Χ100, καθετοποιώντας τελείως την αλυσίδα παραγωγής της.
Από το 1974 και μετά αλλάζει πολλές νομικές μορφές και καταλήγει το 1984 στην μορφή "Ευάγγελος Πασπάτης" αφού ο ιδρυτής της συνταξιοδοτημένος πλέον έπρεπε να αποχωρίσει. Λίγο αργότερα παίρνει τη σημερινή της επωνυμία "ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΠΑΣΠΑΤΗ Ο.Ε.".
